Ik vind het bizar, die uitgerekende datum…

10 juni 2015. DE dag waar 2015 om draaide. DE dag waar wij maanden naar uit keken. DE belangrijkste dag van mijn leven zou het worden. DE dag dat we ouders zouden worden. DE deadline…. DE dag dat ik uitgerekend was….. Wat een gekke dag…

Mijn datum, onze datum
Wanneer je zwanger bent, vraagt iedereen aan je hoe ver je bent en wanneer je uitgerekend bent. Door de verloskundige werd ik van 14, naar 13, naar 10 juni verzet. Ik vond het een prachtige dag. Ik hou van mooie getallen en ik vond 10  een hele mooie dag om jarig te zijn, dus ik was in mijn nopjes dat we dit voor elkaar hadden gekregen.

10 juni kon eigenlijk niet
Dat 10 juni als uitgerekende dag eigenlijk niet mogelijk is bleef wel in mijn achter hoofd. Die berekening van de uitgerekende datum gebeurde op basis van de grootte van onze spruit. Alle mini spruitjes ontwikkelen zich de eerste weken in de buik blijkbaar hetzelfde, althans dat zeggen ze. Blijkbaar ontwikkelen die mini spruitjes zich niet precies hetzelfde maar bijna hetzelfde. Want laat ik nu precies weten wanneer mijn ei gesprongen was en volgens de berekening ben ik 4 dagen eerder bevrucht. Dat lijkt me sterk…. Geen idee hoe het kan, maar goed 10 juni was de datum en ik was blij.

Wachten tot die dag
Hoe dichterbij de lente kwam hoe dichterbij mijn bevalling kwam. Zou ik mijn verjaardag (1 juni) zwanger vieren of zou er een spruitje op mijn buik liggen? Mijn verjaardag ging voorbij, iedereen wist zeker dat het niet lang meer ging duren. Mijn gevoel zei dat ik nog wel even zwanger was en dat vond ik ook niet erg. 10 juni was de dag, tot die tijd vond ik het allemaal nog wel best.

Ik zou die dag bevallen
9 juni had ik nog een afspraak bij de verloskundige. Bijna 40 weken en dat zou ik zeker gaan halen. Ik vertelde heel stoer tegen de verloskundige, tot morgen….want dan ga ik bevallen. Ik wist het zeker. Hoe naïef ook, want maar ongeveer 4 procent van de vrouwen bevalt op de uitgerekende datum, maar ik had echt het gevoel dat 10 juni dé dag zou zijn. Daar had ik heel de zwangerschap naar toe geleefd, zo moest het zijn. Ik vond 10 juni zo’n belangrijke dag, die kon echt niet voorbij gaan, zonder dat er iets gebeurde.

11 juni
Ik werd wakker en voor het eerst had ik er genoeg van. Ik was nog steeds zwanger en nu mocht hij wel komen. Hoe fijn het zwanger zijn ook was, ondanks de kwalen, ik was er nu klaar mee en klaar voor. Daarnaast klopte het ook niet, ik zou 10 juni bevallen en nu was het 11 juni en had ik nog geen baby. Het kon nog 2 weken duren, pffff…. 11 juni baalde ik flink, ik had echt gehoopt te bevallen….we gingen maar weer afwachten.

Uiterlijke datum ipv uitgerekende datum
Ik hoorde eens dat er landen zijn die geen uitgerekende datum geven zoals wij hebben. Dus niet een uitgerekende datum bij 40 weken, maar een uitgerekende datum wanneer je in ieder geval bevallen moet zijn. Dus rond de 42 weken. Dan zullen niet veel vrouwen, waarschijnlijk zelfs maar weinig vrouwen deze datum halen. Dan had ik niet hoeven balen. Dan had ik het misschien makkelijker volgehouden. Had ik dan meer uitgekeken naar die bewuste datum? Terwijl de kans groot was dat ik al lang bevallen zou zijn.

Zoals jullie misschien wel weten, duurde het na die 11de juni nog 3 dagen tot ik ging bevallen en nog 2 dagen tot de bevalling begon. Die uitgerekende datum, daar keek ik zo naar uit, ik vond het zo’n belangrijke dag en nu is hij weggevaagd. 14 juni werd DE dag waar 2015 om draaide. 14 juni werd DE dag waar wij maanden naar uit keken. 14 juni werd de belangrijkste dag van ons leven. 14 juni zouden wij ouders worden. 14 juni ben ik bevallen….

Hoe gingen jullie om met die uitgerekende datum? Zagen jullie die ook zo als doel?

Tot snel,

Liefs Jodi