Oow nee hoor ik een zware stem, lichtelijk in paniek zeggen… Ik spring op, ik zie in mijn hoofd al allerlei rampscenario’s. De spruit die ergens van af valt, muren onder getekend met stift of weet ik veel wat er nu weer kapot is gegaan. Om vervolgens een piep stemmetje te horen met de geruststellende woorden…‘Het is niet erg…kan gebeuren…’
De papa olifant en de giraffe
De papa olifant heeft blijkbaar iets gedaan wat heel erg is, maar de grote giraffe stelt hem gerust. Fijn zo’n vriendschap, fijn zo’n grote vriend die er altijd is om met een piep stemmetje te vertellen dat alles goed komt. Die giraffe is zo gek nog niet, ik hoor mijn eigen woorden terug uit de mond van de grote giraffe… slim dier is het toch.
De papa soepstengel heeft trouwens een heel leven met de mama soepstengel en het kindje soepstengel opgebouwd. Fijne familie aangelegenheid is het altijd…
De toren met blokken moet niet zo flauw doen en is niet aardig als hij omvalt. Mijn boze spruit spreekt ze belerend toe om aan te geven dat ze niet om moeten vallen.
Meneer Giraffe en Apie hebben ook al vele avonturen beleefd…samen met Banditos, zijn olifant en beertje kunnen ze uren kletsen. Uren die onze spruit eigenlijk moet slapen, maar met een kletsende aap die de oren van je kop kletst snap ik ook wel dat slapen niet goed lukt. Met uren, bedoel ik ook echt uren. Hij kan het in de middag in zijn bed makkelijk 2 uur volhouden en als ik het op zou nemen zou ik een boek kunnen schrijven met de avonturen die hij beleefd.
Fantasie…
Ik ben al regelmatig op gesprongen omdat ik hoor Ow neeee….of een boze stem hoor roepen dat hij boos is. Ook stond ik al wel eens in zijn kamer, omdat ik over de babyfoon mama hoorde roepen. Naar mijn weten ben ik toch de mama hier in huis, maar blijkbaar spelen meneer giraffe en apie ook een spelletje met elkaar in bed.
Nee niet zulke spelletjes, want zo’n fantasie heeft onze spruit gelukkig nog niet.
Heeft een poppetje een pet op? Dan is het opa. Niet dat opa een pet op heeft, maar die link heeft hij gelegd. Een pet betekent opa. Laten bijna alle duplo poppetjes nu een pet op hebben dus we hebben heel veel opa’s in huis.
De grote boze wolf is ook favoriet…althans…die maakt flink indruk op hem. Hij vindt het spannend en leuk tegelijk. Hij jaagt hem weg, samen met zijn vriendjes op het kinderdagverblijf. Hij vertelde me laatst ook dat de grote boze wolf met de stoomboot mee naar Spanje was gegaan nu op het strand bij Sinterklaas was. Tussendoor vertelde hij dat hij vakantie leuk vindt en dat een papa graafmachine lief is…. Hoe hij er bij komt en wat er in dat koppie rond gaat???
Genieten
Het kan allemaal in zijn hoofd en ik kan uren kijken naar de verhalen die hij speelt. Soms hoor ik vanalles terug over die dag of de dagen er voor, soms zijn de verhalen compleet nieuw.
Wij moeten ook regelmatig meedoen. Ik ben een ollifant en jij moet fou fout (fluiten, maar het duurde even voordat ik doorhad wat hij bedoelde) en ik ga je laten schrikken. Of ik ben de hond en jij moet de bal gooien. Of jij bent de mama geit en ik de boze wolf. We moeten dan overigens wel zijn spel spelen, want improviseer ik er als mama geit op los dan kan ik een verontwaardigde blik van de wolf verwachten.
Treintje spelen door allemaal achter elkaar aan te lopen, vliegtuigje door op mijn rug naar zijn kamer te vliegen. Net doen alsof we slapen, net doen alsof we verdrietig zijn, net doen alsof….Het kan allemaal in de fantasie van onze zoon…
Niet altijd fijn…
Die grote fantasie is niet altijd fijn merk ik soms ook voor hem. Hij is dol op de sprookjes boeken van de Efteling. Kent alle plaatjes, gedeeltes van de verhalen, maar het echte werk….dus rondlopen in het sprookjesbos. Dat gaat nog te ver. Hij vindt het van de ene kant interessant, maar als we te dichtbij komen duikt hij weg in de kinderwagen. Hij lijkt op zijn moeder, want die vond de slapende ridder ook altijd zo eng…
Peuters zien nog niet goed in wat werkelijkheid is en wat niet. Dus ik snap dat die bewegende poppen mega spannend zijn. We leren hem dat de grote boze wolf in boekjes woont, want hij durfde geen donkere ruimte in, omdat hij bang was dat de wolf daar zat. Niet altijd handig die fantasie….
maar wel zoooo lekker…
Uren kan ik kijken naar hoe hij speelt. Uren kan ik luisteren naar de liedjes die hij verzint, op bestaande melodieen. Uren kan ik kijken….en moet ik mezelf in houden er iets van te zeggen. Want wat wil ik hem graag opeten als hij zo lekker bezig is, wat wil ik hem graag complimenteren, wat wil ik graag mee spelen en vragen waarom de papa olifant zo doet, maar dan haal ik hem uit zijn spel….zonde…dus ik hou mijn mond.
Wat een heerlijke leeftijd wat een heerlijke fase…
