Groot FEEST!!!: Ik ben JARIG en word 30!!!

Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloria, in de gloria, in de gloriaaaaaaa. Wat is er mooier dan wakker gezongen worden door mijn spruit, met kleine broer veilig schoppend in mijn buik. Mijn lief die een heerlijk ontbijtje heeft gemaakt (I LOVE HIM) en we zijn ook nog eens allemaal vrij vandaag. Zo is 30 worden helemaal niet zo erg…

Doet het pijn?
Van de ene kant vind ik het nogal een dingetje. Dat 30 worden. Ik voel me regelmatig, of eigenlijk bijna altijd, nog 21, dat ik vanaf nu dan echt het 30 tal moet noemen vind ik toch wel even oud lijken. Al zijn er om mij heen een hele hoop mensen die al 30 zijn en die zijn nog steeds hetzelfde, nog steeds knap en jong en leuk. Dus het zal wel goed komen toch?

Groot feest
Eigenlijk waren mijn lief en ik van mening dat 30 worden een groot feest verdient. Mijn lief wordt over een paar maanden ook 30 en ons leek het leuk dit samen te vieren. Nu ik zwanger ben vind ik het idee van een groot feest toch iets minder aantrekkelijk. Ik wil er ook vol van kunnen genieten, met een drankje, zonder vermoeidheid of harde buiken, zonder vocht in mijn enkels of pijnlijke bekken. Die party stellen we dus maar even uit…

Proost
Dat wil niet zeggen dat we het niet vieren. Ik grijp graag ieder moment aan om te vieren en dus gaan we het vandaag met zijn drieën (vieren) vieren. Vandaag klein, maar fijn, omdat je verjaardag niet zomaar voorbij mag gaan. Over 2,5 week vieren wij ons traditionele bbq feestje…Met alle mensen die we lief vinden…LOVE IT!!!

Nu ga ik genieten van mijn verjaardag, taart eten, (alcohol vrije) drankjes doen, even heel goed voelen of het echt anders is dat 30 zijn en even zoeken of er al rimpeltjes bij komen…
Lieve mensen PROOST!!! Op een mooie dag voor iedereen…