Held op sokken…..Ik ben bang voor…

held op sokkenDe titel mag duidelijk zijn. Ik ben geen held! Ik zie in veel dingen het gevaar en er zijn altijd al een paar beren op de weg gepasseerd voordat ik ergens aan begonnen ben. Er zijn ook veel dingen die ik wel durf, zoals deze blog vol schrijven (ondanks dat ook hier wat beren voorbij kwamen voordat ik echt durfde te beginnen) Ook op het toneel heb ik best veel lef, al zeg ik het zelf. Ik durf (soms met knikkende knieën) te zingen, me als een compleet ander persoon voor te doen, mezelf lelijk te maken of gek te doen. In het echte leven, ben ik echter alles behalve een held. Eerder een anti held of een held op sokken. Ik doe soms wel stoer en snap ook echt niet waarom ik sommige belachelijke angsten heb, maar toch zijn ze er.

Hier mijn anti-helden waarheid, mijn belachelijke (of misschien minder belachelijke) angsten.

  • De eerste is, denk ik, meteen mijn grootste angst. Ik ben bang voor vogels. Echt heel bang. Vaak als ik het zeg, dan denk ik, wat belachelijk dat ik hier bang voor ben, maar zie ik een vogel dan duik ik weg, ik verberg me achter anderen. Die snaveltjes, die pootjes en nageltjes en dat gefladder. GADVERDAMME!!! En even voor de duidelijkheid, ze vliegen dus WEL tegen je aan….soms.
  • Ik ben sowieso geen held met dieren, maar als ik nog een dier moet noemen waar ik bang voor ben, dan zijn het vissen. Belachelijker kan niet, maar gelukkig zijn vissen makkelijker te omzeilen dan vogels. Ik vind het zo’n vieze glibberige, spartelende beestjes, ik krijg er echt de kriebels van, het idee dat ze tegen je aan komen als je zwemt, Brrrrrr.
  • Ken je dat liedje van kinderen voor kinderen van vroeger nog? Hij is bang voor de bal, bang voor de bal…..kom op nou met die bal en geef hem een harde knal. Toen ik heel klein was deed ik aan gym, dat moest zonder bril anders ging mijn bril misschien kapot. Zonder bril zag ik de bal natuurlijk niet goed aankomen, hier is het denk ik begonnen. Ook dat de jongens in de klas zo hard konden schoppen en het feit dat ik de bal altijd tegen me aan krijg (ECHT WAAR), zorgt denk ik voor mijn angst.
  • Weer iets met dieren. Blaffende honden, of honden die er eng uitzien. Daar hou ik ook niet van. Ik vind honden super leuk, maar ben gewoon geen held met honden die ik niet ken.
  • Vuur en Jodi gaan ook echt niet goed samen. Het gasfornuis aansteken met een lucifer, no go voor mij. Kaarsen aansteken, doe ik heel voorzichtig en fikkie stoken vind ik heerlijk, maar ik blijf op gepaste afstand. Ik vind het al snel te heet en ben bang dat er iets (of ik) verbrand.
  • Ik ben altijd bang dat ik met onze spruit in mijn handen van de trap af stuiter. Ik heb me ook al regelmatig ingebeeld wat er dan zou gebeuren en welke moves ik dan moet maken om te zorgen dat onze spruit in ieder geval veilig opgevangen wordt.
  • Ik ben bang om te schrikken. Veel mensen vinden die adrenaline van het schrikken blijkbaar fijn, maar ik vind het echt een rot gevoel.
  • Ik kan me heel snel inleven in een film of serie, dus ook in een thriller. Met kussens voor mijn gezicht kan ik het uitzitten, maar samen met mijn angst om te schrikken, wat nog wel eens kan gebeuren in thrillers, zijn enge films absoluut niet aan mij besteed.
  • Hoogtevrees heb ik niet, maar ik durf niet goed over hoogtes waar je dan over een doorzichtig rooster moet lopen. Zo’n metalen rooster met vierkantjes, echt killing.

Dit waren ze denk ik, mijn grootste angsten. De angst dat er iets met mijn spruit gebeurd of met mijn lief, of familie, of vrienden heb ik gewoon even niet meegerekend. Ik ben gewoon niet zo’n held. Geen problemen mee hoor, ik kan angsten ook redelijk goed relativeren, of me er overheen zetten. Behalve de bovenstaande dan…daarbij wordt het lastiger.

Stiekem was ik wel blij dat ik laatst in een onderzoek las, dat kinderen eerder angsten van hun vader overnemen dan van hun moeder. Anders had ik ook een held op sokken gebaard.

Waar ben jij bang voor?

Tot snel,

Liefs Jodi

Volg:
Share:

8 Reacties

  1. 10 maart 2016 / 06:51

    Hihi wat grappig om te lezen! Ik ben bang voor spinnen en eigenlijk al het ongedierte. Verder ben ik echt als de dood voor slangen! En natuurlijk dat er iets gebeurd met Naomi, Stephan, andere familie en vrienden.

    • Liefthuis
      Auteur
      11 maart 2016 / 20:09

      Slangen kan ik me ook heel goed voorstellen, vind ik ook glibberige, vieze beesten. Insecten heb ik dan weer geen last van.

  2. 10 maart 2016 / 08:01

    Ik heb heeeeeeeeel erg hoogtevrees… verschrikkelijk, maar daar is best goed mee te leven en ik geef er niet altijd aan toe. En die angst met thrillers enzo heb ik ook, ik ben echt een watje wat dat betreft.

  3. Bibsie
    10 maart 2016 / 16:31

    Haha ja die vogels! Duiven in de stad ik zie je nog gillen!
    Daan kwam een paar jaar geleden bij mij met de therm megalofobie oftewel fobie of angst voor grote dingen! Nooit gedacht dat mijn angst voor grote windmolens langs de kant van de weg met van die gigantisch grote wieken of van die gruwelijk grote walvissen in zo’n HD documentaire een naam zou hebben! Dat is mijn ding dus..

    • Liefthuis
      Auteur
      11 maart 2016 / 20:10

      Wauw dat wist ik helemaal niet.

  4. 10 maart 2016 / 19:43

    Ohja dat van de trap afvallen komt mij heel bekend voor hoor. Dat lijkt mij ook zo eng en ik ben er ook weleens bang voor. En dat van die vogels vind ik grappig maar als ik er over nadenk kan ik er eigenlijk best inkomen, het is gewoon zo oncontroleerbaar 🙂

    • Liefthuis
      Auteur
      11 maart 2016 / 20:11

      Ik ben ook geen held in de nacht hoor… helemaal niet gek, al zeg ik het zelf 😛

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.