Hoe komen we op de naam voor onze kleine man…Pip…

Ooit in een bumpdate heb ik jullie een klein beetje verteld hoe we op de naam voor kleine broer zijn gekomen. Ik vertelde dat het vlak na de geslachts bepalende echo was en dat mijn lief er aan moest wennen. Dit verhaal is niet helemáál waar….ik heb het verhaal een klein beetje verdraaid….omdat ik niks wilde verklappen. Ik zal nu vertellen hoe het wel ging…

Een meisje
Kleine broer zou een meisje worden. Althans dat zei mijn gevoel. De eerste weken van mijn zwangerschap verliepen zo anders dan de eerste weken bij onze spruit dat ik er vanuit ging dat dit een meisje moest zijn. Niet dat een jongen minder welkom was, maar mijn gevoel zei dat gewoon, ik schreef er ook een artikel over. Ik had zelfs de meisjes naam al in mijn hoofd. Een onwerkelijk iets voor een twijfelaar zoals ik, want ik wist ook dat ik bij onze spruit had getwijfeld over de naam tot week 39.

Dit moest het zijn
Net voor de geslachtsbepalende echo met 15+2 weken zei ik tegen mijn lief, dat als het een meisje zou worden dat ik niet wist of er nog een andere naam kon komen. Het voelde zo sterk dat dit….zou worden, dat die naam aanpassen voor mij raar voelde. Gelukkig vond mijn lief het ook een leuke naam en hij kende me natuurlijk langer dan vandaag dus wist ook wel dat er vast nog enige twijfel zou komen.

Zou het ook voor een jongen kunnen
Voor de echo kreeg ik het toch ook een beetje benauwd. Wat nu als het toch een jongen was, dan moesten we alsnog een naam zoeken, terwijl dit al zo sterk voelde. Ik vond het ook zo fijn dat de naam zo goed als zeker was, dat ik niet weer die twijfel in hoefde….
Zou de naam ook voor een jongen kunnen???…vroeg ik aan mijn lief. Hij reageerde niet mega afwijzend, maar ook niet mega enthousiast… We wachten eerst de echo maar eens af… zei hij. Zijn gevoel zei overigens dat het een jongen zou worden en zoals we inmiddels weten, had hij gelijk.

Rarara welke naam
Nou rarara welke naam zou ons prupke krijgen als het een meisje was geweest? Welke naam was voor mij vanaf week 12 al verbonden aan onze kleine? Pip….

Kon het toch?
Het klopte niet voor mijn gevoel. Ik had in mijn gedachte al zo duidelijk een beeld van onze kleine Pip. Ik vond het zo raar dat dit nu niet meer door ging. Niet eens het feit dat het een jongen was, maar vooral het feit dat dit Pip was voor mijn gevoel. Noem me zweverig, maar het was gewoon zo. Ik ging op internet zoeken….Pip bleek officieel vanuit het Engels een jongens naam…mooi, 1 punt voor onze zoon Pip. Vervolgens kwam ik op facebook een artikel tegen over korte jongens namen en daar noemde verschillende moeders Pip…2 punten voor onze zoon Pip. In Nederland zijn er verschillende mannen die Pip heten, ongeveer 60 in totaal….3 punten voor onze zoon Pip. Op mijn blog met de vraag naar jongensnamen, reageerde ook iemand met de naam Pip….ondertussen had ik al 5 punten verzameld voor onze zoon Pip. (dus was jij diegene, bedankt :))

Mijn lief
Na de echo zei ik dat hij gewoon toch Pip ging heten, een beetje voor de gein en toen ik bovenstaande punten vond, gaf ik deze continu door aan mijn lief. Zie je wel het kan wel…. Niet omdat ik hem wilde overtuigen als hij het echt niet wilde, maar hij had ook geen echte nee gezegd.
We bespraken andere namen, er waren meerdere opties (zie ook het artikel over de namen die het niet gaan worden) en op een gegeven moment zei mijn lief.
Ik weet het niet hoor met die andere namen, ik denk dat het gewoon Pip moet worden, ik ben er aan gewend en vind het wel stoer….

Andere naam
Ik gaf hem nog de opdracht om 5 dagen een andere naam in te beelden bij kleine broer. De naam die we op dat moment op 2 hadden staan. Hij moest van mij doen alsof onze tweede spruit Loek zou gaan heten, kijken of hij hier dan ook aan zou wennen en misschien mooier zou vinden. Dan waren we er namelijk nog niet uit, want dan was het gewenning en niet omdat hij het vond kloppen (snap je me nog…???).
Na 5 dagen vroeg ik hem hoe onze baby ging heten en hij zei vol overtuiging…Het kan niet meer anders dan Pip, dat is hem gewoon.

Onze Pip
Voor mij voelde het als Pip….net als bij mijn lief dus. Ik kreeg een kriebel in mijn buik als ik aan hem dacht als Pip. Ook als ik andere namen probeerde, zoals Loek, dan kwam Pip toch weer bovendrijven met diezelfde kriebel. Ik zag al een stoer mannetje voor me en hoorde mij al Raf en Pip roepen.

Twijfel
Natuurlijk heb ik echt wel getwijfeld. Pip komt in Nederland toch vaker als meisjesnaam voor. Allemaal twijfels, maar het gevoel bij de naam kon ons er niet vanaf brengen. We vonden het met de dag stoerder en leuker worden.
Wij wilden graag een niet alledaagse naam, die toch niet bizar was. Een naam die niet iedereen zou hebben, maar die wel lekker makkelijk en Nederlands was. Natuurlijk vond ik het spannend wat iedereen er van ging vinden, net als bij onze spruit trouwens, dat was dus bij iedere naam geweest.

Onze Pip is onze Pip, het klopt helemaal en past perfect. Onze kleine man, onze stoere kleine vent…

Volg:
Share:

5 Reacties

  1. Isa
    10 oktober 2017 / 11:25

    Ik vind het een hele leuke naam! Hier heeft Philip heel lang op het lijstje gestaan voor onze tweede zoon (maar een andere naam is nu toch echt favoriet). De afkorting/bijnaam die we hadden voor Philip zou dan Pip zijn geworden 😉

  2. 10 oktober 2017 / 11:49

    Wat leuk om het hele proces van de naam te lezen! Ik vind het een prachtige naam!

    • Liefthuis
      Auteur
      10 oktober 2017 / 14:09

      Wat lief 🙂 dank je wel

  3. 11 oktober 2017 / 14:11

    Ah wat leuk om de achtergrond eens te lezen! Pip is inderdaad schattig en stoer tegelijk, dus het kan perfect voor een klein ventje en ook voor een grote kerel. Ik vond hem eigenlijk typisch Nederlands, want hier in België denk ik niet dat Pip veel voorkomt. Maar als ik dan zie dat er maar 60 Nederlanders zijn, dan is het misschien niet zo typisch. 😀

    Geniet maar van jullie jongens!

    • Liefthuis
      Auteur
      11 oktober 2017 / 20:54

      Dank je 🙂

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.