Is een jongens mama anders dan een meisjes mama?

Ik vraag me toch iets af, is een jongens mama zijn nu echt anders dan een meisjes mama zijn??? Voorkeur of niet, het geslacht van je kindje heb je niet voor het kiezen en dat is maar goed ook. Ik ben gezegend met twee fantastische mooie kleine mannen, ik ben de gelukkigste op aarde en nog 20 andere clichés die allemaal waar zijn. Ik ben een echte boysmom en daar ben ik f**** trots op, maar is er nou verschil???

Verschil…
Je hoort zo vaak verhalen over verschillen tussen jongens en meisjes. Meisjes worden vaak eerder zindelijk, zijn pittigere baby’s, jongens zijn moederskindjes en hebben meer moeite met de fijne motoriek. Natuurlijk zijn deze uitspraken gebaseerd op super grote groepen en is ieder kind anders, maar er zit misschien wel een kern van waarheid in als iedereen het zegt. Jongens doen aan balsport, rugby als het aan mijn lief ligt, meisjes balletten. Jongens willen vecht en takken zoeken (hier overigens wel waar) en meisjes lakken nagels en spelen met poppen. Leggen wij dit onze kinderen onbewust op? Of zit het er echt in? Maar ben ik een andere moeder omdat mijn kind met een pop of een auto speelt?

Geen verschil
Ik kan niet uit ervaring spreken, want ik heb geen dochters en er zullen vast duizenden moeders zijn die het niet met me eens zijn, maar is het opvoeden van een meisje nu echt iets anders dan een jongen? Een baby is een baby, een peuter een peuter en een kleuter een kleuter. Die kinderen hebben zelf amper door wat het verschil is tussen het ene en het andere geslacht… Natuurlijk kom je voor andere uitdagingen, ik hoor over meisjes van dezelfde leeftijd als onze spruit die persé hun eigen kleding willen kiezen, terwijl onze spruit (bijna) alles aantrekt wat ik hem geef. Toch vraag ik me soms af of bepaalde dingen echt het jongens en meisjes verschil is, of dat dit gewoon een verschil is in kind. Verschil in temperament of eigenzinnigheid? Verschil in karakter? Of een verschil wat wij en de maatschappij onze kinderen onbewust opleggen???

Toen onze spruit een jongen bleek…
Toen ik wist dat ik een jongen zou krijgen dacht ik als eerste; O jee, wat moet ik met die piemel? Moet je daar iets bijzonders mee doen? Ik heb er zelf geen, dus geen idee, maar…..Nu denk ik wel eens; ik ben blij dat ik een jongen heb, die is veel makkelijker te verschonen dan een meisje waar alles overal tussen gaat zitten. Toch een verschil gevonden???

Toekomst
Of er dus echt verschil is tussen een jongens en een meisjes moeder? Ik denk van niet, of toch wel??? Of het hebben van dochters of zonen je nu echt een andere moeder maakt dat weet ik niet. Soms zit ik te mijmeren over de toekomst. Over mijn mannen, die me hopelijk altijd zullen blijven knuffelen, maar dat terzijde. Ik denk dat het in de toekomst wel degelijk verschil maakt of je een zoon of een dochter hebt, al zal ook daar het karakter weer meespelen. Een paar hersenspinsels;

• Puberen en stappen…Ooit gaan onze kinderen de wijde wereld in en op stap. Verschrikkelijk idee vind ik dat nu. Niet dat ik zelf zoveel slechts heb gedaan, maar ik weet wel wat er kan gebeuren. Allemaal zorgen zowel voor een jongens als een meisjes mama…maar wel een ander soort zorgen. Of niet???
• Deze is minder heftig… Tijdens de zwangerschappen en ook tijdens het eerste jaar van de spruiten houd en hield ik boeken bij. Ik schreef op wat er gebeurde, hoe ik me voelde enzovoort. Je kent ze wel…de negen maanden dagboeken. Gaan mijn mannen hier ooit iets om geven? Jongens vinden dat toch minder boeiend dan meiden, denk ik…Toch jammer…
• Ooit ben ik de schoonmoeder…. Ik heb een lieve schoonmoeder overigens, maar ik denk dat iedere vrouw het fenomeen schoonmoeder wel kent. Hoe goed de persoon ook is, het is toch anders dan je eigen moeder en die schoonmoeder, dat ben ik later…

Schoonmoeder en oma worden
Om op dat laatste punt door te gaan. Ik ben de schoonmoeder en afhankelijk van de schoondochter (of zoon) die ik ooit tegenover me heb zullen er dingen anders zijn wanneer je een dochter hebt. Neem nou trouwen… of oma worden… Ik denk echt dat dit wel anders is… of beeld ik me dit in…

Je merkt al… Alles wat ik zeg trek ik meteen zelf weer in twijfel, omdat ik het echt niet zeker weet. Ik denk dat er weinig verschil is als de kinderen klein zijn, dat het karakter veel verschil maakt, maar zoals ik zei, misschien als mijn mannen ouder zijn, zullen de verschillen groter worden.
Ik ben wel mega benieuwd naar jullie ervaringen… Ik heb geen broers dus kan het mijn ouders niet vragen….
Iemand moeder van een jongen en een meisje??? Jong of oud??? Is er een verschil???

Ik ben nu in ieder geval met trots een boys mom….