Onze kleine dwarsligger lag in stuit….De versie…

Wachten op een goede CTG en een rustige hartslag van mama

Wachten op een goede CTG en een rustige hartslag van mama

‘Wat een makkelijke baby om op de echo te krijgen. Hij ligt zo lekker stil en precies goed in beeld.’ Was wat de echoscopiste gedurende mijn zwangerschap zei. Onze spruit lag met 27 weken zelfs al zo diep dat een 3D echo bijna onmogelijk was.
Tot 31 weken lag onze spruit heerlijk met zijn koppie naar beneden en ik ging er van uit dat dat zo zou blijven. Bij week 32 gaf mijn verloskundige echter, aan dat onze spruit waarschijnlijk verkeerd om lag. WAT??? Daar was ik totaal niet op voorbereid. Wel was ineens duidelijk waarom hij eind week 31 zo onrustig was geweest.

Google
Om mij heen gaven veel vrouwen aan dat de verloskundigen het op gevoel soms mis hebben, dus hij lag misschien toch goed en hij kon zelf ook nog draaien. Dat zou hij doen…..hij zou vast nog vanzelf draaien, hoopte ik. Ik wilde hem best helpen, dus ik heb gegoogled op hoe je zelf een baby kan helpen te draaien. Resultaat; iedere dag een half uur met je benen en rug tegen de muur omhoog liggen. Ik heb het maar niet geprobeerd.

Week 34
Bij week 34 had ik de (bij onze verloskundige) liggingsecho. Ik voelde boven mijn navel een hardere bolling. Waren dit billen of aaide ik zijn hoofdje? Hoe hard ik ook gehoopt had dat onze spruit gedraaid zou zijn, hij lag nog steeds lekker met zijn koppie boven mijn navel. Zo verschrikkelijk balen, we moesten gaan nadenken over wat we wilden. Een versie (van buitenaf proberen te draaien van de baby) of gewoon afwachten in de hoop dat hij zou draaien en anders een datum prikken voor een keizersnee.

Versie
Ik wilde helemaal geen datum prikken, ik wilde niet weten welke datum zijn verjaardag werd, ik wilde wachten tot hij zichzelf aandiende, zoals het voor mijn gevoel hoorde. Dus draaien…. Ik had echter ook minder positieve verhalen gehoord over de versie, van verschrikkelijke pijnen tot terugdraaien voordat ze het ziekenhuis uit waren of het helemaal niet slagen van de versie. Toch gingen we er voor, ik wilde gaan kijken of het zou lukken (bij 50% van de vrouwen succesvol), maar zou het te veel pijn doen, dan zou ik stoppen.

Dag van de versie
Om 8 uur ’s ochtends moest ik me melden bij het versie team in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven, zonder te hebben geplast van te voren, want met een volle blaas lag onze spruit minder diep. Ik was zwanger, plaste al 100 keer per dag en al helemaal in de ochtend. Ik ben heeeeel vroeg wakker geworden en stiekem toch even gegaan (anders had ik niet kunnen lopen zonder een natte broek te krijgen) en daarna ben ik veel water gaan drinken.

Controles en problemen
Voordat ze aan de versie begonnen, wilden ze eerst alles controleren. Pas als ze zeker wisten dat met onze spruit en met mij alles goed was, zouden ze een poging wagen. Op de echo en CTG zagen ze dat onze spruit al een flinke jongen was en dat hij niet zo veel vruchtwater had, maar verder was alles perfect. Mijn hartslag was echter veel te hoog, namelijk 130/140 na een half uur rust. Zo wilden ze niet gaan draaien, dus eerst moest er bloed geprikt, mijn schildklier gecontroleerd en er werd een hartfilmpje gemaakt…… En ik mijn plas maar op houden……. Na een aantal uur (tussendoor ben ik toch maar weer gaan plassen en weer veel water drinken) werd ook ik goedgekeurd, de hartslag was hoog, maar stabiel. Dus…

Actie
Ik kreeg een spuitje om mijn baarmoeder te ontspannen, een kussen onder mijn knieën en een warme pittenzak bij mijn voeten. Allemaal om zoveel mogelijk te kunnen ontspannen. Mijn lief zat aan het voeteneind en om mijn bed stonden 5 artsen en verpleegkundigen. Ze vertelden me precies wat ik moest doen, namelijk een aantal keer diep in en uitademen en ontspannen. Toen ging iemand, met haar handen onder het kontje van onze spruit duwen en iemand anders achter het hoofdje, zo gingen ze heel rustig stapje voor stapje, onze kleine helpen te draaien. Weer iemand anders hield continu in de gaten of de hartslag van onze spruit goed bleef. (In dit filmpje laten ze super duidelijk zien hoe een versie gaat)

Hoe voelde het?
Het is mij heel erg meegevallen, maar heel eerlijk; het was zeker geen prettig gevoel. Een draaiende baby en veel handen die duwen voelen echt vervelend en daardoor kon ik bijvoorbeeld niet goed ademen, want er zat van alles in de weg voor mijn gevoel. Dit duurde echter heel kort en voordat ik het wist voelde ik mijn spruit het laatste stukje doordraaien en gaf dat meteen opluchting. Het voelde meteen weer goed. Onze spruit was een snelle draaier, in nog geen halve minuut lag hij start klaar. Had het 10 minuten geduurd, dan had ik er achteraf misschien anders over gesproken.

Daarna
Na het draaien moest ik weer aan de CTG om de hartslag van onze spruit te controleren. Je mag pas naar huis, als de hartslag weer net zo is als voor de versie. Onze spruit had echter helemaal geen verschil in hartslag laten zien, hij bleef heel de tijd super rustig en wij konden dan ook snel naar huis.
’s Avonds en de volgende dag voelde mijn buik wel goed beurs, niet mega pijnlijk, maar ik voelde wel dat er flink geduwd was.

Spruit 2.0 en 3.0?
Wat waren de artsen en verpleegkundigen allemaal super lief. Ik vond de versie van te voren best spannend, maar ze hebben mij mega goed gerust gesteld en geholpen met alles. Het was echt een warm bad, top werk!
Mocht onze eventuele spruit 2.0 (of 3.0) ook eigenwijs zijn en in stuit liggen, dan zou ik weer een poging tot draaien wagen, op dezelfde plek, hopelijk met dezelfde mensen.

Hebben jullie ervaring met het draaien van je kleine?

Tot snel,

Liefs Jodi

Volg:
Share:

13 Reacties

  1. 19 april 2016 / 06:42

    Fijn dat je er zo’n positief gevoel aan hebt over gehouden! Ik had ook een stuitligging en een versie, maar helaas was die minder positief. Er was maar 1 arts (!) bij aanwezig, want de ander was ziek… Het voelde heel tegennatuurlijk en was niet fijn. Het is ook niet gelukt. Gelukkig wel uiteindelijk een hele fijne keizersnede gehad.

    • Liefthuis
      Auteur
      19 april 2016 / 15:39

      Wat vervelend, ik weet dat het inderdaad heel vervelend kan zijn. Heel gek dat ze het met 1 arts gewoon geprobeerd hebben.

  2. 19 april 2016 / 11:31

    Niet persoonlijk maar ik weet wel dat het best heftig kan zijn. Fijn dus dat het bij jou zo meeviel!

    • Liefthuis
      Auteur
      19 april 2016 / 15:39

      Dat klopt, had ik ook gehoord, gelukkig viel het bij mij heel erg mee inderdaad

  3. 19 april 2016 / 13:11

    Gelukkig geen ervaring mee. Mijn jongste broertje lag wel in een stuit en die heeft met 36 weken zelf de draai gemaakt. Daar was mijn moeder niet zo blij mee. Hallo striae

    • Liefthuis
      Auteur
      19 april 2016 / 15:40

      Oow ja natuurlijk, ineens die spanning op de huid bij het draaien

  4. 19 april 2016 / 18:08

    Het lijkt me echt een rotgevoel. Hier lag de kleine man vanaf zo’n 30 weken alleen maar in dezelfde houding, hoofd naar beneden kont naar boven en lag op zijn rechterkant. Daardoor ontwikkelde hij wel weer een korte nekspier… Maar zou het ook zeker proberen als het zou moeten…

    • Liefthuis
      Auteur
      20 april 2016 / 13:57

      Ligt hij goed, krijg je dat weer. Hoe is dat opgelost?

  5. 19 april 2016 / 20:24

    Hier ook met een gyn, maar was geen beweging in mijn oudste te krijgen dus ks gepland. Vond ik heel fijn! Toen de tweede ook in stuit draaide geeneens versie meer geprobeerd. Met deze ks bleek mijn baarmoeder ook een afwijkende vorm te hebben, dus pasten ze alleen maar in stuit.

    • Liefthuis
      Auteur
      20 april 2016 / 13:57

      Aaah vandaar. Goed dat je daarvoor gekozen hebt. Ik denk echt dat je moet doen wat goed voelt.

  6. 20 april 2016 / 18:22

    Bij mijn eerste ging de draaipoging niet goed. Althans ze moesten met zn tweeën draaien en het lukte niet. Voor mij geen draaipogingen meer. Maar wel fijn dat het bij jou wel is gelukt, en dat je er een goede ervaring mee hebt.

  7. 24 april 2016 / 15:49

    Op het filmpje ziet het er ontspannen uit. Toch hoor ik ook wel eens andere verhalen dat het de moeder pijn zou doen.

    • Liefthuis
      Auteur
      24 april 2016 / 19:00

      Het was bij mij ook zeker niet pijnloos, als dat zo over is gekomen, dan ga ik daar nog even naar kijken want dat is zeker niet de bedoeling. Het is een rot gevoel en het ligt er natuurlijk aan hoe snel het gaat of je kleine zich makkelijk laat draaien (wat bij mij dus wel zo was). Mijn verloskundige gaf echter ook wel aan dat het versie team van dat ziekenhuis zeer kundig waren, dus dat scheelt misschien ook.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.