De mijlpalen van je baby die NIET leuk zijn…

Het leven van een newborn en van een mama van een newborn staat in het teken van veel bijzondere en mooie mijlpalen. Van het eerste lachtje tot een mooi pakje, de eerst keer hoofd omhoog houden tot de nacht doorslapen. Het gaat continu over alles wat je kleine leert en dat is natuurlijk mega bijzonder. Toch zijn er ook mijlpalen die heel wat minder leuk zijn…vind ik.

Doei maat 50
Veel baby’s starten in maat 50. De kleertjes in die maat zijn zo mini en klein wanneer je ze koopt tijdens je zwangerschap. Je fantaseert over dat kleine lichaampje dat er in zal zitten en hoe het zal staan. Dat die eerste maat te klein werd, vond ik dat nogal een dingetje. Beide spruiten hebben ongeveer 4 weken maat 50 aan gehad.

Dan maat 56
Maat 56 vind ik nog wel klinken als een minibaby. Ik ben ook een moeder die kleding lang aan blijft trekken..onder het mom, dat kan nog wel even (ookal is het al een beetje hoogwater) Wanneer je kleine in maat 62 zit, klinkt het toch niet meer zo klein….De Pipster zit nu nog in 56, maar ik ben bang dat dit niet heel lang meer zal duren. Hij groeit ineens zo hard.

Kraamhulp weg
Dat de kraamhulp vertrok vond ik verschrikkelijk. Mijn kraamtranen kwamen boven en ik was echt even heel verdrietig. Het voelde ook echt als een afsluiting van de eerste bijzondere periode.

Eerste prikjes
De eerste vaccinaties zijn uiteraard een hele vervelende mijlpaal. Zo zielig dat die kleinen je volledig vertrouwen en helemaal tevreden op die tafel liggen en dan ineens die prikjes krijgen.

Partner werken
Toen mijn lief weer ging werken voelde dit alsof het echte leven weer ging beginnen. Back to reality en ik stond er overdag vanaf toen weer alleen voor. Ik had de tijd met mijn lief thuis zo fijn gevonden dat ik wel even heb moeten slikken toen hij weer ging werken.

Eigen kleding
Voor de eerste keer je eigen kleding proberen na de zwangerschap. Waarschijnlijk doe je het veel te snel en zit alles anders dan je had verwacht of gehoopt. Behalve als je Doutzen Kroes bent uiteraard.

Eerst poeppak

Nog zo’n fijne mijlpaal. De eerste keer een pak vol poep…Bij onze spruit zijn de keren op 1 hand te tellen en ook de Pipster maakt er nog geen gewoonte van, maar laatst stond ik toch even beduusd te kijken naar mijn baby onder de poep…Hoe ging ik dit aanpakken?

Uit luier 1
Noem me raar maar ik vond het toch ook een dingetje dat onze kleinste man uit luier maatje 1 was gegroeid. We krijgen ze echt nog wel rond zijn billen gevouwen, maar maat 2 neemt duidelijk meer op waardoor de luier langer meegaat.

Uit de wieg
Deze mijlpaal kan ik van onze spruit nog goed herinneren en zal ik over twee maanden wel weer even flink van moeten silkken. Als onze kleine man van zijn wieg zal gaan en in dat grote ledikant gaat slapen. Het voordeel is dat hij weer heel klein lijkt in dat grote bed, maar het idee dat hij niet meer in zijn mooie wiegje past, ik vind het een raar idee.

10 weken
Alles vanaf 10 weken klinkt een stuk ouder dan alles er voor. Het is echt een soort omslag ofzo. Bij onze spruit hield ik vanaf dat moment ook niet meer bij hoe oud hij was in weken.

Weer werken
Hoe fijn het soms ook is om weer vaker van huis te zijn en te werken, het betekent ook dat je verlof voorbij is. Die bijzondere magische periode. Die begon toen je nog een dikke buik had en waarin je leven voorgoed veranderde is over. Je mini is nog zo klein en toch moet hij al naar de oppas of opvang. Allemaal eerste keren van loslaten…

Een half jaar
Dit is een dubbele, want het is natuurlijk feest om te vieren dat je kleine spruit al een half jaar bij je is. Toch betekent een half jaar ook dat je kleine new born spruit dichter bij zijn eerste verjaardag dan bij zijn geboorte is.

Volg:
Share:

4 Reacties

  1. Saskia vd Staak
    22 december 2017 / 09:11

    Ha Jodi! Mooi geschreven. En apart om te lezen nu ik zelf ook in een tweede verlofperiode zit. Helaas is dat magische van deze periode zoals jij het ervaart bij mij, net als bij de eerste, helemaal niet herkenbaar.
    Koemelkallergie en heeeel veel huilen en krijsen en voor mijn kleine geldt “wakker zijn is huilen”. Ik ervaar het echt als een tijdelijk einde van mijn eigen leven haha!
    Mijn hoofd maar ook mijn lijf wordt bijna 24 uur per dag geclaimd.
    Hopelijk hier ook snel verbetering! Al moet ik over een week of vijf helaas alweer gaan werken…

    • Liefthuis
      Auteur
      22 december 2017 / 13:55

      Jeeeetje Saskia, ik vind dit zoooo vervelend om te horen. Ik weet heel goed dat we gezegend zijn met rustige babys en dat dat helaas niet altijd zo is. Ik gun iedere moeder deze fijne tijd en vind het ook echt zo kak dat niet iedere moeder of vader dit mag ervaren. Bij een vriendin nu ook de heftigheid meegemaakt rondom een kindje met koemelkallergie en je wil gewoon een tevreden en blije baby. Heel heftig als je zegt dat wakker zijn huilen betekent. Hele dikke knuffel voor jullie, ik hoop snel een klein beetje rust voor kleine Loek (hele gave naam, was nr 2 bij ons deze keer) en vooral ook voor jullie. Ik vind het heel goed ook dat je het deelt, want het is bij lange na niet altijd zoals bij mij en daar ben ik me bewust van.

  2. Willemijn
    27 december 2017 / 19:51

    Hoi, ik kwam deze blog tegen en ik wil even reageren, want wat heb je het leuk geschreven! En heel erg herkenbaar voor mij! Vooral “doei maat 50” en uit luier 1 groeien. Oh en ik pinkte ook een traantje weg als de kraamzorg voor het laatst was. Leuke blog heb je!!

    • Liefthuis
      Auteur
      27 december 2017 / 22:27

      Leuk dat je iets laat weten. Erg he hahaha. Zo fijn dat die babys het zo goed doen en zo goed groeien, maar liever niet te hard.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.