11 jaar samen…11 jaar aan herinneringen…

11 jaar geleden…jij 20 en ik 20…al een tijdje aan het daten….al een paar maanden duidelijk dat wij bij elkaar hoorden. Dat wij bij elkaar wilden zijn en dat wij elkaar meer dan leuk vonden. 11 jaar geleden…ik nog bruin haar, jij nog wijde broeken. 11 jaar geleden…ik nog op kamers, jij nog bij je moeder…. 11 jaar geleden begon wij… 11 jaar samen….

Vorig jaar schreef ik al een gedeelte van deze blog, maar wat is het fijn om terug te kijken en een jaar aan nieuwe waanzinnige herinneringen horen hier bij.

11 jaar geleden….werd het officieel….Jij versierde mij al eerder in de kroeg…Jij keek naar mij, ik zag het niet goed en vroeg een vriendin of je leuk was. Jij kwam naar mij, wij maakten een dansje en ik verzamelde moed om je nummer te vragen. 11 jaar geleden, jij een echte rugbyer, ik een musical meisje… 11 jaar geleden werd het officieel….

10 jaar geleden…nog nooit zo’n lange relatie gehad…de tijd was voorbij gevlogen. Voor het eerst samen op vakantie. Met een tent op roadtrip naar Frankrijk, met bijbehorende tent opzet frustraties. Ardeche, Biarritz en Parijs… We waren nog bezig elkaar te leren kennen…Beide nog studerend, veel stappen met onze vrienden en ergens op de avond vonden wij elkaar…Niet vaak samen de avond begonnen, wel vaak samen naar huis…

9 jaar geleden….We deelden een van de meest heftige dingen die je mee kon maken. Jouw vader overleed…Veel te jong, veel te snel, ineens. Ik ben zo blij dat ik hem nog heb gekend, ik ben zo blij dat ik je heb kunnen steunen en dat we dit konden delen, dat we hier samen uit kwamen. Van je ouders kregen wij ook de eerste grote en waanzinnig mooie reis van vele reizen die zouden volgen. Backpacken in Thailand…het begin van onze reislust, van onze avonturen samen, van de mooiste herinneringen…

8 jaar geleden…We gingen samen wonen. Voor jou lastig om uit huis te gaan, juist nu zo kort nadat je vader was overleden. Toch ook zo fijn, dat we samen ons plekje hadden op de mooiste plek in Eindhoven. Wat was het fijn wat was het bijzonder…Ik ondertussen afgestudeerd en jij nog in je laatste jaar… Na Thailand kriebelde het snel weer, backpacken in Indonesië werd het dat jaar…met Bali als afsluiter…Ooit gaan we terug zeiden we toen en dat zeggen we nog steeds…

7 jaar geleden…Gezinsuitbreiding… Ik heb je flink moeten overtuigen, maar we namen een hond (je) Dobby…Onze kleine vriend waar we meteen zo dol op waren. Jij studeerde af, we gingen kamperen in Italië, we genoten van ons eigen plekje, van de stad, stappen, vrienden en vooral van elkaar. Het leven zoals het leven samen zou zijn…

6 jaar geleden….Jij liet me schrikken, met je hersenvliesontsteking… en een week later kregen we de sleutel van ons droomhuis, terwijl jij nog ziek was begon het klussen. Zoveel mooie herinneringen aan het maanden, weekenden en avonden klussen, aan de mensen die kwamen helpen en de eerst nacht dat we er sliepen op 23 december…Ons huis volledig van onder tot boven gestript en in onze smaak gemaakt…Alles wat wij mooi vonden…Mega bijzondere tijd en mega bijzonder dit samen te doen. Samen ons paleis maken, ons plekje…

5 jaar geleden… We reisden naar Vietnam….Wat een heerlijke reis en wat een dubbele lading. We verloren daar hetgeen waar we 8 maanden zo naar uit gekeken hadden. Ik kreeg een miskraam. Wat bijzonder dat het juist daar gebeurde. Daar waar wij alleen maar samen konden zijn en waar we de mooiste herinneringen en nieuwe wensen maakten. Deze wens kwam boven verwachting snel uit. Ik raakte weer zwanger…..

4 jaar geleden….Het mooiste wat ons samen kon overkomen. Het mooiste wat ik jou kon maken was papa en wat staat het je goed. De eerste blik die jij op onze spruit wierp zal me altijd bij blijven. Samen hebben we het gedaan, samen de bevalling want wat had ik je nodig, samen in de kraamweek, samen onze roze wolk, samen…vanaf toen met z’n drieeën.

3 jaar geleden…. Weer een bijzondere reis…een plek waar ik al zolang naartoe wilde…Onze awesome camper roadtrip door West Amerika samen met jouw familie en daarna 5 dagen New York met z’n drieën, jij ik en de spruit. Wat was het gaaf, met de spruit nieuwe avonturen beleven en hem meenemen op hetgeen wat we zo graag doen. Reizen… Als hij ooit groter is gaan we terug, zeiden we, zodat hij het ook bewust kan meemaken.
Daar, ver weg van thuis, ontstonden de plannen voor een tweede mini…. na onze reis stopte ik weer met de pil.

2 jaar geleden…twee streepjes…weer een mini onderweg… Onze spruit werd grote broer…

1 jaar geleden…Wat een bizar jaar was dat. Geboorte van de Pipster, onze spruit die grote broer werd, maar natuurlijk ook ons droom droom huis. Bizar, hectisch, intens, maar ook zo mooi allemaal….. Een jaar waarin veel herinneringen zijn gemaakt, waarin we zijn begonnen met het maken van een thuis, een basis, onze plek. Het huis waar onze mannen opgroeien, waar wij oud worden, waar wij wij zijn….

Nu 2 maart 2019…Toen we dachten dat na verhuizen en bevallingen de tijd van rust was aangebroken….Werd Feestje van Hout ons nieuwste avontuur. Wat is het gaaf en wat steun je me in alles. Je helpt, je stimuleert en bedenkt… Top team zijn we…
Voor het eerst met beide mannen kamperen met de vouwwagen in Frankijk, samen naar New York en mijn bekken lijkt eindelijk na ruim 3 jaar weer wat beter mee te werken… Wat een jaar…. wat zou er nog gaan komen???

Vanaf nu…. Terug blijven denken aan de afgelopen bijzondere elf jaar en nieuwe herinneringen maken met zijn vieren. Op avontuur met de mannen, ze de wereld laten zien. Met het vliegtuig of onze vouwwagen…alles even bijzonder. Thuis met jou en die twee kleinen, maar ook de stoute schoenen aantrekken en grote stappen durven maken…. Grote dromen durven dromen… Samen genieten van hoe onze spruiten ontwikkelen, maar ook van ons, van wij…

Lieve lief, ik hou van je….oneindig veel….tot oneindig lang…Al mijn later is met jou…