
36 weken zwanger… 36 en een beetje om precies te zijn, maar afgelopen week was ik er nog niet aan toe gekomen om te bloggen. Ik ben met verlof, lees ook mijn verlof to do list, moest van de verloskundige rustiger aan doen en werd mega verrast… Lees mee met mijn zwangerschapsupdate…
36 weken zwanger -zwangerschapsverlof
I made it… Ik heb het gehaald… Ik ben met verlof en ik mag ontspannen. Nu echt… Ondanks dat ik al heel lang weinig kan en doe, voelt het nu een beetje alsof het geoorloofd is om te doen. Hoe bizar eigenlijk dat dit blijkbaar zo in mijn hoofd zit. Naast de verlofmodus waar ik al in moest van de verloskundige, ben ik nu echt in ontspanningsmodus… en met verlof. MIJLPAAL…
Witte jasseneffect
Ben je hier bekend mee? het witte jassen effect... Het is zo lastig. Het lijkt wel faalangst en dat is me niet vreemd van vroeger (perfectionist hiero) rijexamens, audities, toetsen op school. Zolang ik me er goed op voor kon bereiden (lees; mega veel leren) dan ging het goed, maar dat kan met een bloeddrukmeting natuurlijk niet. Bij de mannen had ik hier ook al last van. Ik sla gewoon hoog uit op het moment dat die test wordt gedaan, maar dat is tijdens je zwangerschap natuurlijk niet prettig. Ik voel me verder goed, buiten mijn standaard pijnen om, ik voel me niet ziek of slecht… dus mijn gevoel zegt dat dit weer het witte jassen effect is. Deze week extra thuis meten (en die metingen zijn goed) en ik ben benieuwd komende week hoe de meting is.
Hoe zou mijn lichaam straks voelen
Dit heb ik nog nooit eerder gehad. Ik neem de pijn die ik ervaar voor lief en zie het los van het genieten van de zwangerschap. Toch heb ik afgelopen week voor het eerst gedacht… Ik ben zo benieuwd hoe mijn lichaam is als ze er uit is. Ik weet dat mijn bekkenklachten niet meteen weg zullen zijn. Ik ben zo benieuwd, hoe ik me voel als het gewicht er uit is, als mijn buik minder zwaar is en in de weg zit. Ik ben echt in mijn cocoon in quarantaine… niet vanwege een virus, maar omdat ik gewoon echt maar heel heel weinig kan en dat ik overal over na moet denken. Ik kijk er soms dus wel naar uit weer normaal te kunnen bewegen.
Voorbereiding qua slaap
Fijn zo’n vrouwen lichaam dat zich voorbereid op de baby. Hormonen zijn bijzonder en bizar en soms heel naar. Ik vertelde de verloskundige dat ik vaak maar 1 langere ruk van een paar uur kan slapen en daarna lig te woelen en om het uur wakker ben en slecht in slaap kom. Ze gaf aan dat dit vaak het geval is om mij voor te bereiden op het voeden in de nacht straks. Ik heb dit bij de mannen niet echt gehad, dus is nieuw voor mij. We nemen het er maar bij…
Middagdutjes liefde
Middagdutjes zijn ook echt nodig tegenwoordig. Niet iedere dag is het mogelijk of nodig, maar vaak stort ik gewoon in en voel ik me na even slapen ook echt als herboren. Sowieso kom ik pas echt op gang richting het einde van de dag en als ik dan even geslapen heb voel ik me zoveel fitter. Dus ik geef me er maar aan over. Ik ga ook wel eens op bed liggen met de gedachte… ‘ik ga even liggen en serie kijken, vast niet slapen’… maar binnen no time ben ik vaak vertrokken en zelfs mijn lief zegt iedere keer dat hij merkt dat ik me dan veel beter voel. ’s Avonds eerder gaan slapen heeft dan weer niet zoveel nut, want ik lig dus veel te woelen na die ene ruk slaap.
Verstopte baby
Hoe bizar, dit heb ik nog nooit gehoord of meegemaakt. Ik voel de kiwi mega goed en ze is veel meer aanwezig dan de mannen waren. Ze trapt nu niet meer echt met deze termijn, maar het is heel erg wringen en wrijven en schuiven. Ook zet ze zich regelmatig af en wordt dan mijn buik hard. Toch heb ik al drie keer gehad dat de verloskundige de baby niet goed kan vinden. Ze hebben al een extra echo gemaakt om te controleren of ik heel veel vruchtwater heb (is niet zo) of dat ze heel klein is (is ook niet zo). Dus wat ze doet als ik op die behandel tafel lig, ik heb geen idee. Gelukkig doet ze het verder heel goed en noemen de verloskundigen het gewoon een lastige buik.
MEGA VERRASSING
Ondanks dat ik normaal echt super alert ben en heel bewust bezig met hints enz had ik nu helemaal niks door. Ik heb echt wel eens gedacht zou er nog een babyshower komen?, maar met alle corona maatregelen en ook de aangescherpte eisen, had ik er gewoon totaaaal niet meer bij stil gestaan. Toen ik even boven was zijn er vriendinnen naar binnen geglipt om te versieren en lekkers klaar te zetten. Vriendinnen en familie hadden in drie etappes, met kleine groepjes, voor, hoofd en nagerecht geregeld met allemaal gezelligheid en cadeautjes. Het was zo leuk en zo bijzonder en bij ieder groepje was ik weer verrast, echt waanzinnig lief.
36 weken zwanger… jeetje het wordt wel serieus nu… spannende weken vanaf nu en ik ga ook nog even intens genieten… Ik kijk zo uit naar haar komst. Ben jij zwanger? Hoe voel je je, is dit herkenbaar?