Spruit in ontwikkeling…..het laatste trimester

De vrouwen die zeiden dat het vanaf week 30 zwaarder zou worden hadden gelijk. Bij week 29 besprak ik nog met een collega dat ik zo fit was en nog geen dag ziek was geweest en de week daarna viel ik bijna flauw op mijn werk. Reden? Vanalles en niks, teveel gedaan, weinig energie en zwanger? Voor het eerst was ik ziek thuis. Even een paar dagen bijkomen…. En verder?

Zolang ik regelmatig op mijn eigen plekje op de bank ging zitten en rust nam, voelde ik me heel goed.
Ik zag op foto’s wel dat ik steeds minder op mezelf leek, standje plofkop was wel even schrikken. Ik was mega blij met mijn buik, maar mijn hoofd en de rest van mijn lichaam waren veranderd in een walrus. Ongelofelijk, ik was blij dat het zomer was en ik non stop op slippers kon lopen.

Walrus zoekt een nest
Ik heb tot 34 weken gewerkt, had toen twee weken meivakantie en daarna startte mijn verlof officieel. Hoe ideaal kun je het plannen, maar wat was ik blij dat ik stopte bij 34 weken.
Toen ik met verlof was, had ik de tijd van mijn leven. Ik had ineens energie voor nadere dingen, dan werk. Ik genoot volop van het uitslapen, het lekker van alles en niks doen. Ik deed typische verlofklusjes, zoals enveloppen schrijven, het kamertje afmaken, speeltjes haken, kleertjes wassen en natuurlijk poetsen. Misschien kun je beter zeggen, nesteldrang, nesteldranger, nesteldrangst.

Babymoon glamping
I love kamperen en I love het strand. Dus voor onze babymoon wilde ik heel graag kamperen bij het strand. Romantische strandwandelingen, met mijn bolle buik, voor het laatst met z’n tweeën weg. Op een luchtbedje liggen en met de wc rol naar het toiletgebouw zag ik nu niet zo zitten, dus we gingen voor een luxe safari tenthut met alle luxe. Heerlijk! Midden in de duinen lag onze hut en wat was het genieten. Lange strandwandelingen was wat teveel van het goede, want als ik over de duin heen was, was ik letterlijk een walrus op het droge en kon ik niet meer vooruit, maar eten in een strandtent en genieten van het strand deden we.
Een ideale locatie was het ook voor een zwangerschaps shoot. Mijn zus en haar lief kwamen naar onze babymoon bubbel afgereisd en heel de dag hebben we foto’s gemaakt. Dierbaar aandenken aan die bijzondere tijd.

Ons draaiavontuur
Met onze kleine spruit ging het heel erg goed, hij lag lekker te chillen en bij week 32 werd het vermoeden uitgesproken dat hij verkeerd om lag. Hij lag tot dan toe altijd goed, maar had blijkbaar toch besloten te draaien, want bij de groeiecho van week 34, waar hij overigens al een flinke baby was, bleek het een echte dwarsligger te zijn en lag hij met z’n achterste voor de uitgang.
Ineens werd er geen bevalling besproken, maar het stuitliggingsplan. Er waren verschillende opties; wilde ik onze spruit proberen te laten draaien? En als we dit niet deden, gingen we dan voor een keizersnede of voor een stuitbevalling? En wat nou als het draaien niet zou lukken, dan moesten we ook weer nadenken over de eerder genoemde opties.
Ik vond het zo’n bizar idee dat ik ineens moest nadenken over een mogelijke datum voor een eventuele keizersnede, dat wilde ik helemaal niet, zo hoorde het niet.
Mijn lief en ik besloten om een draaipoging te doen. De kans was 50% dat het zou lukken. Bij de staatsloterij zou ik bij 50% kans zeker een lot kopen, want; grote winkans, maar nu leek de kans toch ineens best klein.
De draaipoging ging niet vanzelf, maar mijn ervaringen van de versie (zoals het officieel heet) deel ik later. Ik kan wel de uitkomst vertellen, want had ik dat staatslot gekocht dan was ik nu rijk. Onze spruit was gedraaid en lag head first voor de uitgang. We konden weer verder met afwachten tot de bevalling op gang kwam.

Surprise Babyshower
Tijdens een van mijn nesteldrang aanvallen had ik mijn lief flink aan het werk gezet en ook ik ging het hele huis weer door. We hadden een hele waslijst. Tussendoor vond mijn lief dat we wel een ijskoffie van de Mac (een van mijn cravings) verdiend hadden. Normaal ben ik degene die dit zou voorstellen, maar goed, tegen een craving zeg ik geen nee. Mijn lief nam een gekke route, maar ik was druk aan het praten en dacht ‘hij zal het wel weten’. Ineens reden we de straat van een vriendin in en toen viel pas het BABYSHOWER kwartje.
Ik wist natuurlijk dat er iets zou komen, maar ik dacht dat het bij ons thuis zou zijn en ik was nu zo met mijn gedachte bij andere dingen dat het echt een complete verrassing was.
Heel veel, heel lekker eten, lieve mensen, leuke spelletjes, cadeautjes een gipsen buik en heel veel babypraat verder, was ik gebroken, maar wat een top dag.

De mooiste dag van het jaar
1 Juni was altijd de mooiste dag van het jaar. Dit zei ik altijd tegen mijn leerlingen, want dan was ik jarig. Dus met bijna 39 weken vierde ik een klein bbq feestje. Veel mensen waren er van overtuigd dat onze spruit ieder moment zou komen, ik zag er blijkbaar uit alsof ik op knappen stond. Deze staat van zijn heeft echter nog twee weken geduurd.

Mijn gevoel zei dat ik op de uitgerekende datum (10 juni) zou bevallen. Bij 39+6 zei ik heel optimistisch tegen de verloskundige dat hij dus de volgende dag geboren zou worden. Wat voelde ik me belazerd toen ik op 11 juni wakker werd, zonder spruit. Stom misschien, maar ik dacht het echt.
Daarna ben ik maar weer gaan afwachten en gelukkig duurde dat afwachten niet meer al te lang.
De volgende keer, de bevalling, dus…

Tot snel,

Liefs Jodi