Borstvoedingsverhaal 2.0…Hoe is het bij mij gegaan…

Ik wist wat het was, althans wat het kon zijn. Onze spruit heb ik 4 maanden volledig gevoed en van 4 tot 8 maanden heb ik de ochtend en avond voedingen nog met de borst gegeven.
Ik weet ook, uit ervaring om mij heen dat er vrouwen zijn die het helaas niet lukt om borstvoeding te geven, dus wat ben ik blij dat het werkt voor ons. Ik deel vandaag mijn borstvoedings verhaal van de Pipster..

Ik deel het niet om mensen te overtuigen of omdat ik bij de welbekende maffia hoor. Wel omdat ik laatst het borstvoedings verhaal van Martine van 2wmn aan het bekijken was en dat ik daar heel veel aan had. Ieder verhaal is zo anders, maar kan ook overeen komen, dus ik dacht, laat ik mijn verhaal eens delen. Jullie kennen uit de updates al hap snap wat stukjes, maar nog niet het hele verhaal. So…lets go…

Start
Als ik nu terug denk aan de start van ons borstvoedings avontuur, dan snap ik niet dat ik er soms niet gek van werd. Borstvoeding geven is zeker niet altijd makkelijk en dat wist ik van de start met onze spruit, maar ik had heel erg gehoopt dat de Pipster het aanhappen beter zou snappen.
Nog in het ziekenhuis, de eerste uren na de bevalling, leek hij even een natuurtalentje. Na even oefenen en wat hulp hapte hij aan als een pro en liet ook niet zomaar meer los.
Ik was mega blij en super trots, dit ging weer lukken en hopelijk zelfs zonder tepelhoedjes.

Ik had al heel snel druppels melk, colostrum in het begin dus. Super fijn, want dan werd hij ook meteen beloond voor zijn moeite, dus dat was vast goed. Bij iedere voeding was het wel weer even zoeken, maar de eerste 3 dagen leek het iedere keer te lukken binnen een kwartier.

Meloen, meloener, water meloenst…
Dag drie in mijn kraamweek werd ik wakker met meloenen. Jeeeeetje wat een jetsers en ze stonden in de fik. Ik ben er ook gewoon een avond niet lekker van geweest, echt koortsig, omdat die melk fabrieken zo op spanning stonden. Dus met witte koolbladeren zat ik in mijn bh. Ik heb naakt gevoed die dagen, zodat mijn ene borst leeg kon lopen (wel even een handdoek er onder) terwijl hij aan de andere borst dronk. Op die manier was de ergste druk er een beetje af.

Met die stuwing hoefde de Pipster weinig moeite te doen, als ik alleen al naar hem keek begon het te stromen. Hij hoefde dus ook geen toeschietreflex op gang te brengen, want het liep toch wel. Mond open en gieten maar, was zijn instelling blijkbaar en met die instelling kwam hij heel ver zolang ik stuwing had.

Toch even lastiger…
Toen mijn watermeloenen iets waren geslonken, kwam het weer op de Pipster aan om de melkfabrieken in gang te zetten. Hij moest zelf goed aanhappen en zuigen om de toeschietreflex op gang te brengen en juist daar ging het even mis. Het aanhappen lukte niet. Hij wist waar hij moest zijn, deed zijn mond open, maar zoog niet voldoende om de tepel goed in zijn mond te krijgen en dronk dus ook niet door. Hij raakte gefrustreerd, werd boos en ging wild om zich heen happen.

Proberen proberen proberen
De eerste drie weken ging het vaak 1 keer goed en daarna 2 keer minder en 1 keer heel slecht. Soms was ik drie kwartier bezig met hem aanleggen. Proberen, wild worden, aanhappen, boos worden, troosten, rustig maken, weer proberen. Uiteindelijk lukte het altijd en dat stemde me positief op dat moment, maar nu denk ik wel eens pfffff dat was niet altijd makkelijk. Na die drie kwartier aanhapfrustratie, kwam namelijk ook nog een half uur drinken. Ik was dus wel even bezig. Toch heb ik me nooit echt zorgen gemaakt, omdat hij verder zo’n tevreden mannetje was en het hem uiteindelijk altijd lukte. In die eerste weken had en nam ik echt de tijd die nodig was voor de voedingen.

Hulp gevraagd
Een paar keer ben ik er echt wel verdrietig van geworden, omdat ik hem echt niet kon helpen. De lactatiekundige is langs geweest en die gaf aan dat we alles goed deden, maar dat hij waarschijnlijk een harde prikkel nodig had in zijn gehemelte om aan de zuigen en dat hij die bij mijn tepel niet voldoende kreeg. Dus de tepelhoedjes kwamen weer tevoorschijn. Ik vond dat overigens niet erg, want zolang hij dan geen frustratie had, vond ik alles best.

Langzaamaan merkte ik na 3 weken dat het iets makkelijker werd. Dat hij nog maar 1 voeding op een dag moeilijk deed. Waarom hij het 5 voedingen goed deed en die ene dan alles verleerd leek te zijn, ik heb geen idee. De Pipster kreeg voldoende binnen, groeide goed, had goede luiers, dus ik maakte me nog geen zorgen. Dit ging lukken, want hij werd er steeds beter in.

Groei baby groei
Toen hij bij het consultatiebureau veel sneller dan zijn broer op geboortegewicht was, was ik dan ook meer dan trots. Zo slecht deden wij het niet. Blijkbaar heb ik hele voedzame voeding, want mijn spruiten slapen er goed op en hebben maar weinig voedingen op een dag nodig. Vanaf het begin zat er ongeveer 4 uur tussen, wat soms 2 uur betekende maar soms ook 5 uur. Hij dronk en drinkt nog steeds maar 1 borst per keer, blijkbaar heeft hij dit met mijn lichaam zo geregeld en heeft hij daar voldoende aan.

Makkelijker
Het werd steeds makkelijker en makkelijker. Dat is ook hetgeen wat ik vaak tegen nieuwe moeders zeg. Het wordt alleen maar makkelijk. Wanneer ze minder vaak komen voor een voeding. Wanneer ze groter en sterker worden, wanneer ze de borstvoeding beter gaan begrijpen en ook jij je mini en je lichaam beter leert begrijpen, het wordt steeds makkelijker. Nu kost het mij geen enkele moeite meer om te voeden. Klaar zitten of liggen en baby aanleggen.

Afbouwen
Ik wil absoluut niet gaan kolven op mijn werk. Ik schreef eerder al hoe ik bij de spruit heb afgebouwd en zo wilde ik het nu weer aanpakken, maar stiekem vond ik het lastig. Dat ik niet wilde kolven was tot daar aan toe, maar die eerste keer de fles…dat viel me toch zwaarder dan verwacht. Het voelde als een beetje afsluiten. Het echte leven gaat weer beginnen.
Eenmaal na die eerste fles, was het gevoel overigens helemaal goed. Het geeft ook net wat meer vrijheid wanneer de voedingen overdag er af zijn, omdat ik dan niet op de klok hoef te kijken wanneer ik weer thuis moet zijn voor mijn lieve melkmonstertje.

Ondanks de lastige start, vind ik echt dat ik wederom een heel fijn borstvoedings avontuur heb. Geen kloof gehad (tot nu toe) geen problemen met mn productie (tot nu toe) en toen Martine in haar video vertelde dat haar mini ineens zonder tepelhoedjes kon drinken, besloot ik dat ook te proberen. Je raadt het al….ook de Pipster kan het nu zonder.

Ik heb geen doel en geen verplichting voor mezelf. We zien wel hoe het gaat lopen… ik hou jullie op de hoogte…

Volg:
Share:

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.