De pipster. Onze peuter van net 2. Een kletskous, een deugniet, soms een draakje, maar ook een grappenmaker en een knuffelkont. Hij is heel ondernemend, doet alles van zijn broer na. Klimt overal op, kent weinig angst en kan daardoor ook al best veel…. Maar ineens… haalde hij geen adem… Hij had een Breath holding spell
Onze Pipster
Echt wild kan ik hem niet noemen, maar hij is wel onstuimig. Onstuimig, een doener en geen denker (en dat is voor deze mama denker soms even wennen) en doet gewoon alles wat hij bedenkt. Dat hij valt, is dan ook niet onbekend voor ons, maar meestal valt hij niet hard. Hij huilt weinig, staat meestal gewoon op en gaat verder waar hij mee bezig was. Als hij hard valt, laat hij zich makkelijk troosten. Een dikke knuffel, een kusje er op en hij kan weer door.
Hij viel
Toen ik afgelopen vrijdag op de koffie ging bij een vriendin was hij lekker aan het spelen met haar dochtertje. Ze zijn flink aan elkaar gewaagd, maar zorgen nooit voor echte problemen. Toen we wilden gaan, stapten ze samen een trede op. Zij viel en trok Pip mee achteruit. Ik stond er dichtbij… kon hem net niet opvangen, maar hij viel op zijn billen. Niet hard, niet raar, niet op zijn hoofd en ook nog eens half bovenop zijn peutervriendin, dus niet met een klap op de grond. (zij had overigens nergens last van)
Hij deed raar
Hij begon echter wel te huilen, maar hij was ook best diep gevallen. Van de eerste trede naar de grond, dat is best een diepe val, vooral voor zo’n mini. Ik pakte hem bij me, vroeg ‘Ben je zo geschrokken?’ en hij zei heel verdrietig ‘ja’ en kroop in mijn armen voor troost. Terwijl ik hem optilde ging hij ineens heel raar doen.
Overstrekken en worstelen
Hij ging zich ineens overstrekken en greep naar zijn lippen. Door het overstrekken kon ik hem niet goed vasthouden. Ik snapte niet wat er gebeurde, dus probeerde hem tegen me aan te houden, maar dat lukte nauwelijks. Na een kleine worsteling, want ik wilde hem troosten, besloot ik hem op de grond te leggen. Daar lag toch een kussen en ik was door zijn gekke geworstel en overstrekken bang dat ik hem zou laten vallen.
Grauw en blauw
Toen ik hem neerlegde en wilde kijken of hij toch ergens pijn had, zag ik ineens dat hij helemaal grauw was en donker blauwe lippen had. Er zat geen kleur meer in zijn gezicht en hij leek wat apathisch. Op het moment dat ik het net wilde zeggen tegen die vriendin, zag ik mijn kleine man ontspannen en zo grauw als hij was, zo snel keerde zijn kleur weer terug. Zijn lippen kleurde weer mooi roze en hij begon weer te huilen, maar liet zich nu wel door mij troosten. Kroop weer in mijn armen alsof hij niet snapte wat er gebeurt was.
Hij haalde geen adem
Ik zei tegen die vriendin. WOOOW dit was raar, hij was grauw met blauwe lippen. Dus zij zei meteen ‘ow jee dan haalde hij even geen adem’ We konden hem troosten met iets lekkers en we gingen naar huis. Zij zei nog… ‘Niet meer zo gek doen he Pip…’ En ik was vooral heel bij dat ik gewoon weer mijn normale kleine Pipster mee naar huis nam. Alsof er niks was gebeurt.
Hij was niet helemaal fit, ik bracht hem lekker naar bed en deelde mijn verhaal nog met een andere vriendin. Ik wilde weten of zij het kende, vooral omdat zij in het kinderdagverblijf werkt. Zij gaf aan dat het slim was toch even de huisarts te bellen.
Toch maar langs de huisarts
Eenmaal bij de Huisarts (die hem inderdaad heel graag snel wilde zien) was Pip zijn vrolijke zelf. Wat snotterig, wat hoestend, maar wel ondernemend. Hij had wel knal rode wangen, bleek 39 graden koorts te hebben, maar gedroeg zich niet ziek. Hij bleek een oorontsteking te hebben en samen met het verhaal van zijn val, was de huisarts er snel uit.
BREATH HOLDING SPELL…
Een breath holding spell. Dit is iets wat vooral bij kleine kindjes tot 5 jaar voorkomt. Het kan gebeuren bij kindjes die vallen, pijn hebben, heel boos of verdrietig zijn, maar dus ook als een kindje erg schrikt. Vooral bij heftige emoties dus. Onze kleine man was dus geschrokken. De oorontsteking, of een griepje schijnt het wel te triggeren. Dus de combi was voor onze kleine man de reden dat het gebeurde. Een soort total shut down van het lichaam, omdat het kind niet weet hoe het met de emotie moet omgaan en dan vergeet te ademen. Soms kunnen kindjes zelfs flauw vallen en als ze dat doen, ontspannen ze en gaan meteen weer ademen… wat het vervolgens zelf weer op gang brengt.En belangrijker… Het kan totaal geen kwaad…
Breath holding spell komt vaker voor
Ik had er nog nooit van gehoord. In eerste instantie was ik niet echt geschrokken, omdat hij daarna gewoon weer zichzelf was, maar in de middag merkte ik dat het me bezig hield. Ik bleef denken; wat als het nog een keer gebeurt, wat moet ik doen, waar komt het door? Super blij dat ik naar de huisarts ben gegaan en op Instagram gaven veel moeders aan het te herkennen.
En nu?
Het kan vaker voorkomen. Soms hebben kindjes het 1 keer, soms gebeurt het vaker en in die avond gebeurde het inderdaad nog een keer. Wel veel minder heftig, hij greep naar z’n lippen en ik zag het aan zijn ogen. Gelukkig wist ik het nu, legde ik hem in mijn armen en toen trok het snel weer weg.
Ik merkte dat ik de eerste dagen heel alert was. Het is fijn dat het geen kwaad kan, maar ik vond het gewoon een akelig idee. Nu de oorontsteking weer weg aan het trekken is, hoop ik ook dat het daardoor minder voor zal komen. We zullen zien…
Ken of herken jij het?
