Bumpdate: De eerste weken…

Het hoge woord is er uit. Ik ben zwanger en ik kan mijn hersenspinsels eindelijk delen met iedereen die daar behoefte aan heeft. No worries, ik praat echt niet heel de dag over die nieuwe uk, zo ben ik niet, maar Lief thuis is het plekje waar ik alles eruit kan gooien, al mijn overpeinzingen, gedachtes, vragen en beslissingen. Vanaf het moment dat ik zwanger was, heb ik in een apart bestand, mijn hersenspinsels bijgehouden. De zwangerschap tot nu toe…Ik moet nog een beetje zoeken naar welke vorm ik ga geven aan mijn bumpdates. Iedere week, om de week, wat laat ik aan bod komen….dat soort dingen, wat vinden jullie? Nu mijn random hersenspinsels van de eerste weken…

Net ontdekt…
Wat een geheim. Voor de rest van de wereld alsof er niks veranderd is, maar heel de week hebben we het tussendoor over ons kleine rijstkorrel geheimpje. Wat heerlijk weer. Als ik er aan denk voel ik een kriebel in mijn buik van de spanning. Ik vind deze keer tot nu toe minstens net zo bijzonder als de vorige keer.
Het voelt goed, ik voel me goed. Ik voel me sterk en ik heb echt het gevoel dat dit goed zit en toch zit er een stemmetje in mijn hoofd….maar het goede gevoel is meestal sterker, gelukkig.

Straal ik het uit?
Het lijkt wel alsof ik het uitstraal alsof er op mijn voorhoofd staat dat ik zwanger ben. Zoals ik al zei vroeg iemand mij twee dagen na de positieve test, ‘worden het spruitjes of een andere groente???’ Doelende op wanneer wij spruit 2.0 zouden verwachten en hoe we die dan zouden noemen.
Een ander vroeg me grappend of ik door de hormonen zo duizelig was? Ik wist niet dat dit kon komen door de zwangerschap, dus deelde verbaasd dat ik duizelig was….Beter niet kunnen doen.
Hoeveel mensen er ineens praatte over mijn mogelijke zwangerschap, leerlingen, collega’s, familie, vrienden, ik werd er een beetje ongemakkelijk van, want zie het dan maar eens verborgen te houden.

Misselijk?
Wat was ik bang voor misselijkheid. Ik en overgeven gaan niet zo goed samen. Ik vind dat echt verschrikkelijk. Vorige zwangerschap geen seconde misselijk geweest en dat is nu helaas anders. Ik heb regelmatig van die misselijke vlagen. Vooral wanneer ik iets vies proef, of honger heb. Ook die irritant overdreven goed werkende neus van mij helpt niet echt mee. Maaaaar…..Gelukkig nog niet  *even afkloppen* boven de wc gehangen.

Het begint te wennen
Het idee van een nieuw mensje in mijn buik begint langzaamaan te wennen. Van de andere kant blijft het onwerkelijk. Ik ben nog niet ongesteld, dus dat is een duidelijk signaal en toch twijfel ik soms. Ik ga er maar vanuit dat dat normaal is.
We kunnen er verbazingwekkend makkelijk over praten. Na de miskraam voor onze spruit, durfde ik tijdens mijn zwangerschap van onze spruit de eerste weken het woord ‘zwanger’ niet eens uit te spreken en nu vind ik het heerlijk om te fantaseren.

Kwaaltjes…nog iets nieuws?
Eigenlijk van alles en niks. Ik mag niet klagen. Ben vaak duizelig en blijkbaar heeft dit met je bloeddruk te maken. Ik had geen idee. Vooral als ik opsta, zie ik regelmatig sterretjes.
Mijn darmen werken niet echt mee, of beter gezegd werken écht niet mee…
Ik ruik dus nog steeds als een malle, mijn borsten groeien als een malle, mijn buik borrelt als een malle en ik drink als een malle, jeetje wat een dorst heb ik iedere avond.

Bijzonder moment…
Vandaag 6 weken zwanger en voor het eerst een vriendin verteld dat ik zwanger ben. We gingen samen naar de sauna, dus ik moest wel, maar vond het ook heel bijzonder en mega gaaf. Ze reageerde mega enthousiast. Het maakt het meteen een stuk echter.
Nog 1 week tot de echo, wat een spanning en wat duurt het lang. Ik zeg toch iedere keer nog, eerst maar eens kijken of alles goed is…De tijd kruipt voorbij…

Eerste echo
Eindelijk 8 weken zwanger en dus de echo. Jeetje wat was dat spannend. Gelukkig een prachtige echo, hierover binnekort meer, want wat verbaasde ik mezelf en wat deed ik raar. Ik geef de hormonen maar de schuld, maar nu kan ik er wel om lachen. Verder druk bezig geweest met voorbereidingen voor de bekendmaking. Veel ideeën bedenken, pinterest afstruinen en allerlei dingen maken om het bekend te maken, we hebben mega leuke ideeën.

Vaatdoek present
MOE MOE MOE….en moe zijn is dan echt nog een understatement. Jeetje, ik voel me net een vaatdoek en wist echt even niet wat me overkwam, totdat iemand me hielp herinneren dat dit bij het eerste trimester hoorde. Ik had dit niet zo erg bij onze spruit, maar ben nu al regelmatig van ellende ’s middags mijn bed in gedoken. Ik mag echt niet klagen vind ik, maar pffff soms zit ik mezelf echt in de weg.

Na de 8 weken echo ging het ineens hard. We maakten het aan de meeste vrienden en familie bekend en bedachten een leuke aankondiging voor op Lief thuis. Doordat steeds meer mensen het wisten, kon ik er ook met steeds meer mensen over praten, het wordt echter en echter. Vandaag zei de eerste tegen me, je ziet het al he? Dit zijn vooral m’n darmen, die zorgen voor een opgezette buik, het is nu vooral nog gewoon dikkig, hopelijk snel mooier.

Termijnecho
Vanavond termijnecho. Voor mijn gevoel is dat een soort afsluiting van de eerste periode en als die goed is, dan kan ik er echt voor gaan. Dan ga ik maar eens zoeken naar de eerste positiebroeken (nu al? Ja nu al) wil ik graag een eerste cadeautje kopen voor onze uk en een afspraak maken voor een bijzondere pret echo.

Dus duim mee voor vanavond…