We waren even afwezig, maar we zijn er weer. Onze Diary van afgelopen week. Een week meivakantie en hemelvaart, dus iedereen lekker veel thuis en daar word ik gewoon heel blij van. Kijk mee naar onze afgelopen week.
Een dagje verschoven op de opvang en dan dit soort foto’s krijgen. Ze gaan naar een agrarisch kinderdagverblijf (hier schreef ik al ooit een blog over) en vinden ze echt fantastisch. Lua kan ook steeds vaker mee naar het platte land.
En Pip is zo trots als hij Lua tegenkomt. Altijd even knuffelen aaien. Lieve grote broer.
Als ik in de avond nog even ga kijken bij ons meisje. Wat een heerlijk kamertje is het toch en ze doet het super.
Op woensdag gingen sinds heel lang weer eens met zijn alle winkelen. Bizar hoe lang dat geleden is en het voelde echt als een uitje. Zo raar, maar zo fijn. We gingen voor een lego kast voor deze grote man en een matras in de Perrie.
De lego kast (een Yvar kast van Ikea) werd meteen in elkaar gezet. De mannen willen altijd helpen, dus pakken hun speelgoed gereedschap. Goud vind ik dit.
Donderdag met hemelvaart gingen we een stukje fietsen en we besloten Lua in de schaal te proberen. Ze kan nog niet echt zelf zitten, maar is wel heel sterk in haar nek. Ze zit in dit schaaltje een beetje onderuit en kon heerlijk rond kijken.
En ik ben steeds vaker weer blij met mijn eigen outfit. Het heeft tijd nodig om mijn lichaam terug te vinden en dat is prima, maar de zoektocht naar wat lekker zit of waar ik me ook goed in voel is soms best lastig.
Bakje vol liefde…
Ik reed echt met een big smile rond afgelopen donderdag. Samen gingen we een stukje op de bakfiets om asperges te halen. Voor het eerst sinds heel lang wat verder fietsen dan ons gebruikelijke rondje naar de speeltuin of ijssalon. Lua kon voor het eerst echt mee in de bakfiets. HOE LIEF… Ik was dus ook mega trots en zij vond het fantastisch.
Dit soort dingen maakt zo’n simpel uitje voor de mannen extra leuk. Ze mochten namelijk helpen met het schillen van de asperges. Zij mochten ze echt zelf in de machine doen en uit het badje halen. Pip vond dat hij daar wel kon gaan werken.
Ze verkochten ook aardbeien dus om onszelf te belonen ook een bakje aardbeien.
Tegen het einde was dit meisje toch echt heel moe van alle indrukken. Dus toen papa haar uit de bakfiets haalde, dook ze helemaal tegen hem aan. Schatje.
Een foto voor mijn lief om te laten zien dat die nieuwe lampenkap echt heel erg goed zal staan. (en dat hij dus weer aan de slag mag)
Eigenlijk hadden we dit weekend hele gave plannen. We zouden camping Lief thuis hebben met tipi’s in de tuin. Helaas heeft Corona dat bedrijf ingehaald en zijn ze failliet. Dat vind ik oprecht zo erg voor ze, maar voor ons was het dus ineens een heel rustig weekendje. Dus ik pakte mijn boek er bij. Het is weer heerlijk. Ik ben pas bij H4, maar vind het nu alweer heel leuk.
Mama mogen we boterhammen eten in de klimboom. Tuurlijk…
Van een klein mannetje in een spidermanpak in de klimboom naar dit… HOE DAN… echt ik kan wel janken. Ik ging samen met hem zijn boekverslag voorbereiden. Zijn eerste keer, dus ik heb uitgelegd hoe het gaat en wat hij moet doen. Hij koos zelf het boek ‘Coco kan het!’ We hebben hem twee keer geoefend en ik ben mega trots… De juf in mij is zo blij met dit soort dingen.
