Wat een heerlijke week. De laatste week lockdown en full time thuis met de mannen. Ondanks dat het heel fijn is dat ze weer naar school en de opvang mogen, zal ik ze ook heel erg gaan missen. De sneeuw is wel echt een cadeautje deze dagen.
Liefde voor slapende baby’s en laat onze baby daar nu ook heel erg goed in zijn. Mijn moeder zei altijd dat ik mooie ogen had als ik sliep, ik vond dat raar, maar ik denk dat ik haar nu snap. Kijk dit bekkie…
De mannen zijn allebei nog steeds zo dol op Lua. Ze vragen heel vaak of ze bij hun mag zitten en toen ik even omkeek zat hij daarna zo met haar te knuffelen. Dan smelt je toch.
Op donderdag ging ik er met de mannen even op uit. Met de bakfiets pakketjes wegbrengen en daarna iets lekkers halen bij de bakker. Dat beide mannen hieronder hun pyjama aan hebben ziet niemand zo. Ik ben zo mega blij met de bakfiets.
Na dik 7 maanden leggen onze kippen eindelijk eieren en wat een liefje. De linker is een ei van onze kippen en de rechter een uit de supermarkt.
Ik ging op vrijdag net als heel nederland nog op zoek naar snowboots voor Raf. Pip had de oude EN FANT laarzen van Raf en die zijn heerlijk warm, maar Raf had niks. Uiteindelijk vond ik ze ergens en we hadden mega geluk, want toen werden ze op zaterdag al bezorgd. Beide mannen gingen ze even showen en we hebben ze nu al mega veel gebruikt.
In het weekend verveelde de spruit zich. Hij is natuurlijk zoveel thuis geweest dat hij het soms niet meer weet wat hij moet doen. Deze opdracht was eigenlijk een thuisopdracht van komende week, maar ik heb hem dit weekend gegeven. Cijfers maken van duplo of lego blokken. Zo leuk, hij was helemaal gemotiveerd. Dat vind ik zo leuk.
Deze ontspannen en geconcentreerde gezichtjes vind ik zo heerlijk. Ik kan foto’s blijven maken als ik zo naast ze zit.
Op zaterdagavond gingen we de mannen verrassen. We aten extra vroeg en daarna deden we alsof de mannen gewoon naar bed gingen, maar ik ging beneden snel alles klaar zetten. Bioscoopje spelen met kaarsjes aan en lekkers. Ik riep… mannen ik heb een verrassing en ze waren helemaal blij.
Raf zei… het is echt onze geluksdag in de avond. Met hun dekens hun knuffels en lekkers op de bank naar de Leeuwenkoning kijken.
Ik was zo benieuwd. Na alle sneeuwverwachtingen was ik benieuwd of het uit zou komen dus toen de mannen eenmaal in bed lagen keek ik iedere keer even naar buiten. Dit was een mooi begin.
En zondag was alles wit… Zo zo mooi en zo leuk. Dus iedereen vroeg uit bed, ontbijten, skipakken aan en de sneeuw in. Van een vriendin kon ik gelukkig een skipakje lenen voor Lua.
Dit is toch goud. Er lag echt een mega dik pak (voor NLse begrippen) dus de slee mee, sneeuwballen gooien en wat is het mooi overal.
Stilstaan voor een foto wilden ze niet en dat snap ik. Die wangen zo heerlijk rood door de kou, maar vanbinnen lekker warm door de kleding en het enthousiasme.
Lekker bekkie…
En dit knappe snoetje zo dicht bij mij, lekker in de draagzak.
Dit zijn toch de herinneringen momenteel. Dit zijn de dingen die je onthoudt, althans ik weet nog zo goed de momenten van sneeuw vroeger. Ik hoop dat dit de momenten voor de mannen zijn, juist in tijden als dit.
De mannen gingen nog even door in de sneeuw, maar voor Lua werd de wind toch wel koud, dus ik liep lekker terug. Ik legde haar zo in de wieg en ze sliep heerlijk door.
Warme chocolademelk, spelletjes en lekker opwarmen om daarna nog een keer naar buiten te gaan.
Dit is toch een plaatje… Net een sprookje onze tuin. En ja ik ben zo’n vrouw geworden die van haar tuin in de sneeuw foto’s maakt.
Aan het einde van de dag maakten we de tuin nog even onveilig.
En om de kerstvakantie af te sluiten, gingen we kaasfonduen. De lockdown afsluiten en vooral ook eten wat passend is bij het winterse weer. Alles lekker op tafel en de mannen vinden dit feest…perfecte afsluiting van het weekend.
