Wat een week was dit… Zo leuk en zo bijzonder en ook weer van start met wat normaals. School voor de spruit en kinderopvang voor de Pipster. Het is nog wat zoeken naar het goede ritme, maar we komen er wel… het nieuws van onze kiwi hield ons deze week wel bezig, super leuk.
Afgelopen week was het weer zover. Schoolrun voor deze grote kleine man. Hij was vanaf december niet geweest en had er dan ook heel erg veel zin in. Zo trots op hem.
Dinsdag avond hadden we de geslachtsbepalende echo. Daarnaast was het zo fijn en bijzonder dat mijn lief eindelijk mee mocht naar een echo. Voor het eerst ‘live’ naar onze kiwi kijken. De echoscopiste maakte ook wat 3D beelden en deze vond ik wel heel lief. En we krijgen dus een meisje... ongelofelijk… Gisteren deelde ik al een blog over de echo en mijn voorgevoel
De Pipster ging weer voor het eerst naar het kinderdagverblijf, maar hij vond het wegbrengen zo vervelend. Hij moest heel hard huilen. Gelukkig kreeg ik daarna deze foto.
Raf ging voor het eerst naar de BSO en vond het helemaal het einde. Dat ik de mannen met de bakfiets op ging halen was feest voor ze. Zo heerlijk die fiets.
Ik ben nog steeds zo dol op de gele jasjes van Hema en de laarsjes van Bergstein.
Dan het verhaal van de hottub die we voor een weekend zouden krijgen. Topding he… Ze hadden me de breedte doorgegeven maar niks verteld over de hoogte en bij ons zit een deel van het kozijn boven de poort. Zo balen, hij paste er dus echt niet doorheen.
Zo heerlijk… Ik vind het soms nog steeds bizar dat die mannen gewoon van mij zijn. Vooral als ik ze dan zo heerlijk zie slapen…
Op zaterdag gingen we foto’s maken met Natalie voor de gender reveal. Een heerlijk plekje gewoon bij ons om de hoek. Zo mooi…
In de middag reden we naar mijn ouders. Die hadden we sinds pasen niet meer gezien en nu wilden we graag wat leuk nieuws brengen. We versierden chocoladebollen met roze muisjes. Echt heel leuk om het te mogen en kunnen delen.
Natalie is zo goed in wat ze doet. De mannen vonden de rook vooral stinken hahaha dus waren in het begin niet eens met de kleur bezig.
Mijn ouders hebben shetlanders en 1 daarvan is heel mak. De mannen gingen er samen even mee aan de wandel. Mijn paardenhart smelt dan echt en het werd nog mooier.
Een jaar geleden vond de spruit alles eng, maar nu had hij bedacht, ik ga op Sparky rijden dus dat deed hij. Hij vond het helemaal het einde…
Ook de Pipster mocht even een rondje rijden.
Op zondag dook ik de kast met babyspullen in. Pakjes van beide mannen die nog voor ons meisje kunnen heb ik bewaard, maar heel veel is het niet meer.
Ik kwam wel dit jasje tegen… Dit is een jasje wat ik zelf heb gedragen en het ziet er nog super mooi uit, kan prima voor ons meisje. Zo leuk… Ik ga denk ik de knoopjes vervangen en het touwtje ook… maar dan is hij perfect.
Dit was overigens de stapel met kleding die weg mag… verkocht of weggegeven of in de prullenbak (echt vaal of kapot of vies)
In de middag ging ik met Natalie even babyshoppen bij Prenatal en dat was echt super netjes en goed geregeld met alle corona maatregelen en ik vond gewoon deze Kiwi. Hoe gaaf… die moest natuurlijk mee.
En er was sale dus dat kwam perfect uit voor mij. Ik moet nog wel een beetje wennen aan meisjes kleren, maar ik ben toch super goed geslaagd.
Deze deken van Little Dutch vond ik ook heel mooi, dus ik maakte even een foto om thuis te laten zien.
En dit pakje is een kanshebber voor het eerste pakje. Zo lief dat gebreide en zo’n mooie kleur.
Het stapeltje kleren dat ik kocht. Het is wel te zien van welke kleuren ik houd. Zacht, oud roze en roest achtig vind ik prachtig… het past allemaal mooi bij elkaar zo.
Die foto’s met die shetlanders zijn echt leuk!