DIARY: Jubileum en eten in de achterbak

Een week met hele mooie herinneringen. Een jaar geleden zaten we in Nieuw Zeeland en deden we de test van ons kleine meisje. BIZAR… Daarnaast waren mijn lief en ik 13 jaar samen, kregen we hele bijzondere post en gingen we restaurantje spelen in de achterbak. Kijk mee…

Maandag 1 maart een jaar geleden deden wij deze zwangerschapstest. Check die blije koppen haha zo verbaasd waren we echt. Totaal niet verwacht dat we al zo bizar snel zwanger zouden zijn (bij de mannen duurde het veel langer).

Op instagram stuurde iemand mij dit boekje. Hoe leuk is dit. Ik kende het niet, maar die moeten we natuurlijk hebben.

Lekker menneke. Zijn Okkie (zoals Odell van Jellycat bij hem heet) is echt zijn favoriet. Hij ligt daar vaak echt mee in zijn armen en met zijn neus te snuffelen, zoals hij het noemt.

Dinsdag was het 2 maart en de dag dat mijn lief en ik 13 jaar verliefd zijn. Althans zo hebben we het tegen de mannen verteld… Dus dat verdiende een feestje. Ik had een hele verrassing geregeld voor mijn lief. Deze berg cadeaus om gouden avonturen te beleven.

Ik bestelde als verrassing Sushi en alles stond klaar toen hij thuis kwam. VInd ik leuk dit soort dingen.

13 jaar samen, van wij twee naar wij vijf. Hoe bijzonder.

En die mannen van ons zijn ook echt dol op sushi.

Tijd voor cadeautjes.

Dit kreeg mijn lief… gouden herinneringen (lekkere dingen die we aten in Australie) sokken om op avontuur te gaan, een deurmat voor onze nieuwe avonturen, een spelletje en game tegoed voor zijn spellen liefde. HIj was er super blij mee.

En dit is onze traditie. Eierkoeken met slagroom en eieren. Deze eten we altijd als we jubileum hebben. Klinkt raar, maar is heel lekker. Dus zeker eens testen.

Een Diary zonder zo’n foto van ons snoepje.

Onze kleinste man wil ook een bloemetje net als zijn mama.

Deze stofjes… Ik hou er van. Ik moet toch eerlijk bekennen dat ik het heerlijk vind om nu een meisje te mogen kleden. Kraagjes, mutsjes, mooie stofjes, kantjes, oud roze,… LOVE IT.

Wij kregen haaienpost deze week. HOE VET… Zo lief. We hebben echt ons best gedaan op het strand maar geen haaientanden gevonden, dus toen was er een volger (ik heb echt de liefste volgers) die vroeg of ze er twee op mocht sturen voor de mannen. Dat vind ik zo lief en zo bijzonder.

Boer Pip… Dit is toch om op te eten. Boer Pip op de traktor. Hij zit op agrarisch kinderdagverblijf en ze konden vorige week hun boeren diploma halen. Zo lief… dat stro-tje.

Slaap lekker meisje… Geen idee hoe vaake n hoe lang ze nog in dit wiegje ligt, dus ik maak gewoon iedere keer een foto.

Hoe vet was dit. Anouk was het niet eens met de uitslag van de finale en dat liet ze horen. Toen ineens zag ik dit shot voorbij komen, maar de camera ging snel weg. Gelukkig kunnen wij terugspoelen, dus kon ik hem toch vastleggen. HOE VET….

Slaap lekker meisje… Voor dit wiegje naast ons bed geldt hetzelfde als voor haar wiegje beneden. Ook het verschil in hoe groot ze nu is en hoe ze in het begin was vind ik zo leuk om te zien. dus ik blijf lekker foto’s maken.

Die kelder was me al maanden een doorn in het oog en dan ineens word ik helemaal kriegel en MOET Ik er aan beginnen. Ook als we binnen een half uur weg moeten. We lieten dus alles staan en in de avond verder, maar dat is dan het voordeel. Als je eenmaal begint moet je wel en nu is het dus helemaal netjes.

We gingen namelijk nog even de deur uit. Het bos in.

Met als afsluiting restaurantje spelen in de achterbak. Heerlijk toch. Vind ik zo gezellig. Die kinderen allemaal met puntzakken friet in de achterbak. Drankje er bij en we hadden toch een heerlijk uitje. We moeten de momenten zelf maar een beetje extra bijzonder maken.

Volg:
Share:

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.