Een kortere week deze week een rustigere week. Ook lekker en nodig op zijn tijd, al waren er nog steeds mooie mijlpalen en fijne momenten met de mannen en Lua. Een mijlpaal voor Raf en een mijlpaal voor ons meisje, die ik door het enthousiasme van de mannen nog bijzonderder vind en ons kuiken project is gelukt… zo zo leuk.
Zwemles… Ik wilde zo graag dat hij snel leerde zwemmen. Bij net 4 vond ik hem echter te jong. Na onze reis schreef ik hem in (toen 4,5) maar de wachtlijsten waren al lang, daar kwamen nog 3 lockdowns overheen en de hoop op snel starten had ik opgegeven. Tot er een nieuwe zwemschool opende, ik belde en meteen die dag terecht kon. Het laatste plekje had ik… wat een geluk en Raf vond het fantastisch. Ik ben benieuwd hoe het allemaal gaat lopen.
Ik kwam deze foto tegen. GOUD en zo bijzonder. Natalie maakte deze van ons toen Lua 2 weken was. Ze was echt zo zo mini… en ook de mannen zo knap. Mijn buik, hun huisje…
Mega mijlpaal woensdag. Lua kreeg haar eerste hapje. Wij zijn niet meteen bij 4 maanden begonnen omdat we van de mannen nog wisten dat het beter ging als ze iets ouder waren. Lua keek nu echt het eten uit onze mond en het eerste hapje verliep dan ook best goed.
De mannen vonden het mega interessant. Zo leuk hoe ze alles mee willen beleven en mee willen helpen.
Deze mooie maanportretten kreeg ik vind @veliott_ opgestuurd. Op handgeschept papier en gemaakt van bladgoud. Dit was de maanstand zoals de maan stond toen Lua werd geboren. En het familieportret is (je raadt het al) al onze maanstanden op onze geboortedagen. Echt een waanzinnig mooi cadeau.
Lua vindt de hapjes fantastisch. Ze eet het liefste de hele boterham korst op als ze die krijgt en pakte al snel de lepel uit mijn hand. Zo fijn.
Sam was naar de trimsalon geweest. Pip is zo dol op Sam en hij zei… mama nu lijkt Sam wel een puppy.
Zo’n vredig en ontspannen snoetje. Ze is zo mooi als ze slaapt en als ze wakker is. Hier lag ze weer even bij mij te slapen.
Ons project kuiken was een succes. Zo zo zo leuk. Onze kip zat al drie weken op d’r eieren, maar het was natuurlijk even afwachten of het allemaal goed ging. Zaterdag ontdekten we ineens een gaatje in een ei. We hoorden gewoon al gepiep en zagen het snaveltje bewegen. We hebben hem snel terug gelegd. Zo zo lief.
En de volgende ochtend hadden we er twee. Zo zo leuk en bijzonder. Er ligt nu nog 1 ei onder de kip. Ik ben benieuwd of die ook uitkomt.
Iedere dag gaan we meerdere keren even kijken. Kijken of alles goed gaat. Kort knuffelen en dan snel terug bij de moeder.
En we hadden weer zo’n ellendige envelop in de brievenbus. Ik ben altijd benieuwd wat de postbode denkt als hij deze brief in de brievenbus doet.
Kijk dit snoetje. We oefenen lekker door met rollen, maar tot nu toe kijkt ze liever lekker rond dan dat ze gaat rollen. Zo lief en trots… Raf vindt het ook zo leuk, dus die gaat haar altijd aanmoedigen.
