Wat een week… Een bomvolle Diary van een week waarin Raf weer naar school mocht, Pip weer naar kdv en Lua ging oefenen. Ook een week waar we vooral heel veel sneeuwpret hadden en als klap op de vuurpijl op natuurijs konden schaatsen… Het was magisch… kijk mee.
Op maandag was de tweede dag sneeuw. Het heeft er zo lang zo mooi gelegen dat dit alweer heel lang geleden lijkt. Mijn lief ging de mannen op de slee naar school brengen, want hoe gaaf is dat.. Ik wilde dat vroeger ook altijd.
Ik bleef maar foto’s maken van onze tuin. Vanaf de eettafel keek je zo mooi uit over ons winter wonderland.
Op dinsdag was het mijn beurt om hem met de slee naar school te brengen. Lua in de draagzak, gelukkig was het niet glad met de verse sneeuw en Raf op de slee. Zolang dit kan doen we dit.
HOE KNAP ziet hij er uit.
En toen brak de zon door, dit is toch net een wintersport plaatje.
Sam vond er niet veel aan en kreeg iedere keer last van zijn pootjes. Dus met een sjaal om en op de slee mee terug naar huis.
Ons meisje doet het zo goed. Ze sliep hier nog heel even bij mij, gebeurt niet meer dagelijks, dus vind ik zo heerlijk als ze dat wel doet.
Wat een geluk dat hij juist de week van carnaval weer naar school mag. Op donderdag hadden ze Gekke haren dag op school. Wij maakten zijn haar groen en lieten twee slangen door het ‘gras’ lopen. Hij was zo trots en dat vind ik zo leuk. Kan ik echt van genieten en daar doe ik het dan ook met liefde voor.
Dit poppetje ging wennen op het kinderdagverblijf. Ondanks dat we dit twee keer eerder deden, blijft het toch een dingetje.
Een foto in de sneeuw mocht niet ontbreken. Haar eerste keer wennen terwijl er zo’n pak ligt…
Op vrijdag werd er in de klas carnaval gevierd. Dus iedereen mocht verkleed. Raf koos zijn dino pak (gekocht bij carnavalsland.nl) en zo had ik ineens een dino op de slee.
Mama ik ga wel even een liedje zingen voor Lua. Liefde…. kijk haar bekkie ook.
Tot vrijdag dacht ik; helaas pindakaas we hebben geen schaatsen en andere plannen, dus we gaan niet schaatsen. Vrijdag avond veranderde die gedachte ineens… Het was zo lang geleden dat we op natuur ijs hadden gestaan en ik kon me van vroeger de magie van natuurijs nog zo goed herinneren, dat ik zaterdag toch PERSE naar het ijs wilde.
Dus we veranderde de plannen…en zo trokken we op zaterdagochtend naar het natuurijs in de buurt.
Het was er heerlijk rustig en het ijs was super mooi. Voor de spruit haalden we in het dorp naast ons last minute nog even botjes op en zo stond hij voor het eerst op schaatsen. Hij was zo trots.
Dat tongetje, helemaal geconcetreerd bezig. Hij vond het super… maar het ijs was wel glad zei hij.
Mama kijk ik kan schaatsen op mijn laarzen. Lekker ding…
En Lua lag heerlijk ingepakt in de autostoel met een deken over zich heen tegen de wind. (uiteraard met luchtgat) Ze sliep heerlijk in die frisse buitenlucht.
Natuurlijk namen we warme chocomelk mee.
Er was ook nog een bergje, dus sleeen tot op het ijs was ook nog mogelijk. Het totale plaatje, de rust, de blauwe lucht, de zon, de kou, het ijs…. Het totale plaatje was zo fijn. We waren er maar dik een uur, maar het was zo fijn. Zo blij dat we geweest waren.
Onze kleine Lua werd omgetoverd tot aardbei. Het pak is veel te groot, maar voor ons mini carnavals feestje maakte dat niet uit.
We gingen ons allemaal verkleden, er werd geschminked, spelletjes gespeeld en gehost.
De spruit mocht mij schminken en hij nam zijn taak heel serieus.
En snollebollekes was het succes van dit jaar. De mannen gingen helemaal los, zo grappig.
Zondag ochtend besloten we gewoon weer naar het ijs te gaan. Want dit is het laatste weekend dat het kan. Het weer is goed, dus waarom niet.
En hoe heerlijk ziet dit er uit. Iedereen goed ingepakt en dan kunnen we de wereld aan met dit weer.
Twee hele blije hoofden hier.
En hier nog een keer. Dat vond ik mede zo magisch. Dit weekend zag ik weer blije mensen. Konden we op een veilige manier wat mensen zien en spreken, op afstand. Het was echt heel rustig op deze plek, maar toch zo fijn dit weer met vrienden te delen.
Op zaterdag vloog ik over de kop met de slee en de mannen. Hoe ik dat voor elkaar kreeg, geen idee (zie die helling haha) dus we deden een retry op zondag. Dit ging beter …
Dit was zo zo leuk. Magische momenten dit weekend. Heerlijk genoten met de kinderen, het ijs, het mooie weer en een vriendin had ook nog eens schaatsen in mijn maat. Dus samen met mijn zoon ging ik over het ijs. MEGA trots en een herinnering om nooit te vergeten, hopelijk ook niet voor hem.
