Als je me volgt op instagram dan heb je het al gezien, maar jeetje wat liet deze kleine man ons schrikken dit weekend. Verder was het een van alles en niks weekje. Ijsjes eten, in de regen wandelen en boomhut klussen.
De spruit had halve dagen school en dat betekent op dinsdag dat hij van half 1 tot half 4 naar school moest. Hij vindt afspreken zo leuk, maar niemand kon. Hij was dus heel verdrietig. Als troost een ijsje dus.
In de avond stond er ineens een politieauto voor de deur. Iemand die iets bij ons had gekocht kwam even iets afgeven tijdens zijn dienst omdat hij langs ons kwam. De mannen mochten allebei even in de politie auto kijken en de sirene aan. Dat was zo leuk voor ze.
Weet je nog dat ik was gevallen? Mijn knie deed niet veel pijn meer gelukkig, maar hij zag er wel kleurrijk uit.
Ik ging op jacht voor spullen voor de boomhut, maar kon niet echt iets vinden voor daar. Toch vond ik wel toffe dingen, zoals deze wereldbol. Die ging mee.
Ik wilde even foto maken, maar was niet helemaal tevreden… Dat gaat altijd zo bij mij, in eerste instantie denk ik BAH niks… maar als ik hem nu zie denk ik, best leuk.
Op vrijdag regende het heel hard, maar de mannen hadden zin in Kees Kip. Ok vooruit, ik ook… dus regenlaarzen aan, regenjassen aan en paraplu mee. Door de plassen slenteren en stampen en daarna lekker alle natte spullen uit en lekker kippetjes eten.
Mijn moeder is begonnen met het maken van knuffels van kleertjes van je kleintje. Als je dat graag wil, ga dan eens kijken op @knuffelgeluk op instagram. Andere dieren is ook mogelijk… dus neem zeker een kijkje voor een bijzondere herinnering.
Zaterdag liep helemaal anders dan verwacht. De spruit kwam ons wakker maken dat Pip pijn had. Of hij zijn hoofd gestoten heeft of gevallen hebben we niet helemaal duidelijk, maar hij bleef maar huilen en wilde alleen bij ons liggen. Bewegen en zitten alles deed pijn.
Na een uur de HAP gebeld en die gaf aan hem pijnstillers te geven en te kijken of het beter gaat. Helaas was dit niet het geval… hij bleef zoveel pijn houden. Hier lag hij Peppa Pig te kijken, maar hij moest wel met zijn hoofd scheef blijven.
We gingen in de middag dus even langs de HAP en onderweg viel hij in slaap… gebeurt bijna nooit, menneke toch.
Bij papa hangen… hij was zo duidelijk niet zichzelf. De HAP vertrouwde het niet dus we zijn doorgestuurd naar de Spoed eisende hulp arts en daar kwam de kinderarts.
In de kamer was vanalles van Rupsje Nooitgenoeg geschilderd. Papa heeft denk ik wel 10 keer het verhaaltje uit zijn hoofd verteld. De arts wilde heel graag een CT scan om neurologisch letsel uit te sluiten omdat hij zo duidelijk pijn had en zijn hoofd zo scheef hield.
Ik mocht niet mee naar de CT scan door de zwangerschap, logisch, maar ook zo lastig. Gelukkig deed hij het super… En bleek er neurologisch niks aan de hand. Het is waarschijnlijk acute scheefhals. Een extreem spier spasme of verkramping door een klap of stoot. Veel pijnstillers en afwachten… maar gelukkig niks ernstigs. Zo fijn dat ze het allemaal zo serieus namen.
Deze foto kreeg ik van Natalie toen ik zat te wachten in het ziekenhuis om me op te vrolijken. Ik heb hier wel heel erg om gelachen. Dit waren wij in Nieuw Zeeland zei ze.
Met pijnstillers en na alle indrukken van de dag viel hij als een blok in slaap in de avond. Hij heeft super geslapen gelukkig.
Onze vrolijke Pippi was weer terug. Zo fijn en zo blij mee. HIj heeft zijn hoofd nog heel de dag scheef gehouden en bepaalde bewegingen en tillen deed hem nog pijn, maar met de pijnstillers gaat het dus al 100 x beter dan de dag ervoor… Gelukkig.
Het was echt een zondag. Verven, klussen, koffie drinken… en de spruit herontdekte de waterkralen. Zo leuk…
Met papa nog even Mario spelen. Hier kunnen de mannen zo van genieten. Ze kijken vooral mee en vertellen wat Stef moet doen, maar ze vinden het echt een gezellig momentje.
En om half 10 ’s avonds op zondag, maakte ik deze foto. Hij wilde heel graag nog even de boomhut afmaken. althans het hout. Volgende week krijgt de spruit de boomhut voor zijn verjaardag. Dan gaan we hem ook versieren… dus nog een beetje werk, maar hij is nu toch wel echt bijna af.
Och wat ongelooflijk zielig voor Pip! Gelukkig maar dat het niks ernstigs was.
En die boomhut, WOW zo gaaf!!
Auteur
Ja het was flink schrikken….