Lief thuis DIARY is back… Officieel ben ik nog met verlof, maar ik ben de boel langzaamaan weer op aan het pakken en daar hoort ook weer de terugkeer van mijn diary bij. We zijn terug… maar ik beloof ivm lockdown en een baby nog even geen dag of tijd, maar ik heb weer volle energie om mijn weken met jullie te delen… Dus kijk mee, naar de eerste week van januari.
Lockdown is ON… Na een heerlijke kerstvakantie is het tijd voor thuisonderwijs. We begonnen met het maken van een familieportret en dat vind ik super leuk. De vooruitgang in zijn tekeningen vind ik mega leuk.
Normaal komt mijn moeder op maandag oppassen. Zodat ik thuis wat kan doen en ook rust kan nemen waar nodig. Die was echter verkouden en ik had geen zin heel de dag met de mannen binnen te zitten, dus wij gingen boterhammen eten bij de kabouters.
Het kabouterbos in Eersel, bij Ter spegelt is een heerlijke plek.
Daar staat een hele lange boomstamtafel met kabouterstoeltjes. De sfeer is zo leuk en kneuterig. Dus ik smeerde boterhammen en we gingen op pad.
Dit bedoel ik… te leuk toch met die kabouter aan het hoofd.
En toen ik de deur uit stapte met iedereen in de jassen besefte ik me dat het snel tijd zou zijn voor Lua haar voeding. Geen zin om weer de mannen teleur te stellen, dus ik gokte het er op, maar toen wij gingen eten had zij ook echt honger. Dus ik besloot mezelf op een kabouter stoeltje te proppen en te gaan voeden. Voeding altijd bij me… niet ideaal en toch ook wel ideaal.
Die blije bekken daar doe je het voor. Het is een klein wandelingetje, maar da mannen vonden het heerlijk.
Slaap lekker meisje. Iedere avond kijk ik even naar haar als ze zo lekker in haar wiegje ligt. Ze lijkt wel te glimlachen in d’r bedje.
Pip laat ik alle school opdrachten gewoon mee doen. Hij kijkt mee naar de instructie en soms pas ik opdrachten wat aan. Hij wil dit zelf graag en daarnaast is het voor mij ook makkelijker om ze samen te vermaken zo.
Timehop geniet ik iedere dag van momenteel. Alle terugblikken naar een jaar geleden, maken me heel gelukkig en trots, maar geven me stiekem ook een beetje heimwee. Wat was ik nu graag daar.
Rara wat voor artikel er snel aan komt…EINDELIJK…
En weer aan het werk. Deze keer knutselen en ik ben best creatief (al zeg ik het zelf), maar knutselen is nooit m’n ding geweest. Ik kan het gewoon niet bedenken en overal spullen vandaan trekken. Gelukkig vond de spruit het wel heel leuk.
Geniet hier zo van, want ben me zo bewust van het feit dat ze dit niet altijd zal blijven doen.
Noem me hormonaal, maar jeetje wat vond ik het een ding om na die fijne kerstdagen de kerstboom weg te halen. Ik heb expres de maretak laten hangen.
Ik zag hier een pump in…. 😂 gelukkig zag mijn kleuter wel een woord met de g.
Zaterdag was het zo mooi in onze tuin. We genieten nog steeds zo van deze plek en als ik dan zie hoe alles veranderd per seizoen. Heerlijk… Hier was de vorst alweer aan het wegtrekken, maar nog snel een witte foto. De Pipster noemt het overigens witte worst…
Kinderen ingeladen, iedereen drie lagen kleding aan, draagzak mee, hond mee en gaan. Dit is Sam die bij mij op schoot zit in de auto, goede coupe heeft hij haha.
Het was koud, maar zo mooi. Net als 6 miljoen anderen trokken wij de natuur in, al viel het hier heel erg mee. Het was niet mega druk.
Zo zo blij met deze draagzak. Een rib uit mijn lief, maar zo blij dat ik dit mezelf cadeau heb gegeven. Ik vind dragen heerlijk en deze zak kun je in je eentje snel omdoen, maar draagt ook heel fijn door de kruisende banden op je rug.
Ik heb overigens een kortingscode van 50 euro als je ook een Artipoppe draagzak wil kopen. (jij krijgt 50 euro korting en ik op een eventuele volgende aankoop) Bestel via deze link en de korting wordt verrekend.
Je ziet gewoon hoe koud het is. Overal lag ijs op de plassen dus de mannen vonden het fantastisch.
Mama ik heb een joekel stuk.
Zulke foto’s maakten we op reis altijd heel veel, met zijn vijven toch net wat lastiger dan met zijn vieren… maar we oefenen gewoon en het komt goed.
Best een uitdaging hoor, onze mannen vinden het vaak prima om op de foto te gaan. Ik maak er een spelletje van en ze doen mee… maar ook dit gebeurt.
Deze boom hebben we ook een foto in gemaakt toen Lua 3 weken was en we gingen winterpicknicken. Dus de mannen wilden klimmen en ik een nieuwe foto.
Mijn lief maakte zowaar ook een foto…
Nadat ik hem dit gevraagd had omdat ik zelf bijna alleen maar op selfies sta met onze kinderen.
Hoe prachtig die mist boven de hei. Magisch en spooky tegelijk…
Hahaha lekker ding… Hij speelt wel eens met de camera, vind ik prima en toen vond ik deze gouden foto hahaha.
We waren op de verjaardag van opa (die drop en schroefjes kreeg) en kijk ze hier met zijn drieen bij opa zitten.
Even een selfie samen met onze kleine grote man.
Deze vogel… de horror. Ik ben echt als de dood voor vogels en deze is serieus gewoon aan komen vliegen bij mijn moeder. Hij ging op haar hoofd zitten en komt nu iedere dag terug. Wil heel graag bij hun zijn. BIZAR toch…
Mijn mannen zijn gelukkig wel helden. Ik zat veilig binnen, maar de spruit durfde hem wel op zijn hoofd. Helemaal trots was hij.
Kijk dan, de zon, ons meisje, haar dekentje… Zo lekker, zo zoet..
