Beetje later dan gepland, maar teveel leuke beelden om niet te delen. Die knappe kinderen van mij, het kamertje van Lua, ons mini kampeerweekendje, tractor rijden, voetbal kijken. Het was een mooie week.
Het plekje van ons meisje. Ik kan nog steeds zo genieten van het rommelen in haar kamertje. We hebben oprecht zulke mooie dingen voor haar en ze slaapt er ook zo lekker, dus haar plekje maken vind ik zo fijn. Het mooie laken en deken zijn van Roisin en het lakentje van Fedde en kees.
De Pipster vond een duikbril, die vanaf dat moment zijn lievelingsduikbril is, dus die ging de rest van de dag ook niet meer af.
Ik vind het zo lief dat ze echt knuffelt met haar kiwi knuffel. Ze eet hem bij wijze van bijna op.
Bakje vol met liefde, onderweg naar de speeltuin. Wat ben ik blij met de bakfiets. Ik kan er steeds langere stukken op fietsen (door mijn bekkenproblemen rustig opbouwen) en we vinden het allemaal groot feest.
Moe klein meisje… Zo zo blij met de draagzak. Wij hebben nu al onwijs veel gebruik gemaakt van de draagzak. Hij is bizar duur, maar ik heb hem mezelf cadeau gedaan en ik ben er zo blij mee. Naast mooi is hij ook qua dragen en gebruik iedere cent waard. (mocht je er ook een willen hebben, dan heb ik een kortingscode als je besteld via de volgende link Artipoppe)
Mjn mannen…
Tussen de bedrijven door ging ik nog even een prik halen. Ik vond het toch weer spannend. Niet perse om de vaccinatie, maar om die naald. Ik ben gewoon geen held… Dat zei ik ook tegen die vrouw, maar zij zei op lieve toon.. Je hoeft geen held te zijn… Ik vond de sfeer bijna een beetje exciting in die ruimte. Mensen willen graag, maar zijn gespannen, iedereen die graag wil dus geen discussie nodig… bijna alsof we een nieuwe achtbaan mogen testen.
Mijn lief probeerde zijn poffertjes pan uit. Dit ging niet helemaal goed…. De dop van de fles vloog er af.
Maar de aangever wint, want wauw wat heerlijk waren ze. Het was echt een feestje.
Die koppies, die oogjes, die ontspanning… Dit is alles.
Vrijdagmiddag. De mannen vinden het zo gezellig dat Lua steeds meer kan en mee doet.
Ik ging op missie naar de karwei. Ik had al weken 2 missies bij deze winkel. Namelijk een parasol en roze boodschappen kratten.
Uiteindelijk kwam er een beschikbaar in de karwei in schijndel en ben ik er met de mannen en Lua naartoe gereden. en je geloofd het niet… want ineens had ik er twee. WOOPS
In het weekend gingen we een weekendje bij mijn ouders kamperen. Vorig jaar hebben we dit ook gedaan omdat Yvette een vouwwagen had gekocht en ze die graag een keer wilden testen en dat was zo leuk geweest dat het voortaan ieder jaar willen doen.
Wij waren iets vroeger dus hebben alles al neergezet, maar dat is ook een beetje vals spelen, want we hebben niet zoveel om neer te zetten natuurlijk.
Opa heeft een traktor dus de mannen hadden al snel besloten wel een rondje te willen rijden. Groot feest… hier nog wat gespannen bekkies, maar ze kwamen racend en breed lachend terug. De hobbels waren echt heel gaaf zeiden ze.
En de mini versies wilden natuurlijk ook.
En de papa’s wilden zelf ook een stukje rijden. Kleine kinderen.
In de avond was het tijd om fikkie te stoken en te barbecuen.
Thee biscuitje, marshmallow en een stukje chocolade. Zo zo zo lekker.
We nemen altijd een boekje mee… Want voordat de mannen gaan slapen lezen we altijd een verhaaltje voor.
En dit meisje sliep ook weer heerlijk in haar bedje. Overdag vond ze het deze keer wat lastig. Last van haar buik, teveel geluiden, te onrustig, maar als ze eenmaal slaapt, is ze echt weg.
Alle kinderen slapen, wij nog bij het vuur. We hebben nog een potje 30 seconds gespeeld. TOP avond.
En zo werd ik wakker… Dit is toch goud.
En ook zo trouwens. Prima uitzicht van deze mini camping.
In de avond was het tijd voor voetbal, dus laadden we alles weer in en gingen op pad naar huis. Het was de enige warme dag dus hebben allemaal nog een duik gemaakt voor het voetbal begon.
Aan ons heeft het in ieder geval niet gelegen.
Zo blij dat we met de kinderen toch nog een echte EK ervaring hebben gehad. Juist omdat we er nu uit liggen. Deze momentjes zijn de momentjes…
