Een derde baby – Dit was ik even vergeten…

1 maand

Voor de derde keer een baby in mijn armen… althans een baby van mezelf. Een baby zo magisch, zo mooi zo klein. De derde is echt anders… je hebt alles al 2 keer meegemaakt. Al twee keer voedingen, krampjes, mini luiers, je zou zeggen dat we ondertussen toch wel weten hoe het gaat met een newborn en toch… Er waren toch weer dingen bij onze derde baby, die me verraste… die ik even vergeten was…

Ellendig zweet

Vanaf het moment dat ons cadeautje uit mijn lijf was, kon ik weer beter liggen. Afgezien van de hechtingen, mijn mega bloedverlies en andere after bevallingsperikelen… was ik zo blij dat ik weer lekker kon liggen… Lig je eenmaal lekker in je bed en laat je baby je slapen… word je badend in het zweet wakker. Heerlijk die hormonen en al dat vocht wat je lichaam moet verlaten. Nachtelijke douche sessies en dagelijks bed verschonen… Dit duurde bij mij een paar weken, niet iedere nacht, maar helaas wel regelmatig.

Nageltjes

Vijlen, of knippen, of afbijten… Allemaal even ellendig want het een duurt een eeuw en de ander is lastig met van die wriemel vingertjes. Altijd bang dat ik haar pijn doe… En wat zijn die nageltjes scherp…

Nekkramp

Die derde baby is zo mooi…. dat ik kramp in mijn nek heb van het kijken naar haar. Het kijken met een kromme nek naar de baby die je tilt, of die je aan het voeden bent. Allemaal goed en nodig… maar die nek en rug doen PIJN…. Dat tillen met je schouders naar voren (want hoe wil je anders) is ook niet heel bevorderlijk… Alles voor je mini…. maar toch snel even langs de kraker…

Overprikkeld

Radio, spelende kinderen, vaatwasser die ingeruimd werd enz enz… en dan speelden de mannen rustig en huilde Lua nauwelijks en toch had ik echt last van alle geluiden en wilde ik met vlagen dat het stiller was. Het leek alsof ik zo snel overprikkeld was, dat ik hetgeen wat ik altijd heerlijk vond (geluid en radio om me heen) niet aan kon. Bij de mannen had ik dit ook… al waren de kindergeluiden toen natuurlijk minder. Ik heb het gegoogled (dus het is waar :p) en het schijnt bij veel vrouwen zo te zijn.

Dat het over gaat

Voor sommige dingen is dat heel fijn dat het over gaat… maar voor slapende baby’s op je borst, vind ik dat helemaal niet fijn. Ik vond het heerlijk, iedere avond Lua slapend op mijn borst. Zo heb ik bijna 3 maanden de avonden doorgebracht. Toen wist ik wel, dit gaat over… maar dat het moment dan ineens daar is… Ik zeg nu iedere avond tegen haar ‘Je mag best even bij mama slapen’ maar hoe moe ze ook is, er is teveel te kijken en te ontdekken in mijn armen.

Mijlpalen doen pijn

Zo mooi hoe ze groeit, zo fijn hoe ze groeit….dat ze iedere dag bij ons is en groter wordt…. maar ik wil niet dat het te snel gaat. Iedereen zegt dat ik net bevallen ben… dat het nog kort geleden is, maar kijk hoe groot ze al is. Hoe mooi… maar ook hoe ze al ontwikkeld is van mini baby naar dit meisje. Eerste prikje, eerste keer kinderopvang, eerste keer weg zonder baby, eerste keer doorslapen, eerste keer in haar ledikantje… Zo mooi, zo trots… maar al die mijlpalen doen ook stiekem een beetje pijn.

Fantoom baby

Als ik dit type ben ik alleen thuis, helemaal alleen. Raf is op school en Lua en Pip op de opvang en toch… heb ik al 3 keer gedacht dat ik mijn baby hoorde. Dat mijn hart zo’n schokje maakte, omdat ik dacht dat ik haar hoorde huilen… Mijn fantoombaby huilt niet en is niet thuis. Onder de douche heb ik trouwens hetzelfde, of als ik de radio aan heb… 10 keer uitzetten om te luisteren of ik haar echt niet hoor en altijd slaapt ze.

Au en toch…

Dat borstvoeding pijn kan doen wist ik wel…. maar hoe het echt kan voelen… was ik toch weer even vergeten. Zelfs na 2x 8 maanden voeden. Als ik het nu voel, voelt het juist mega bekend… dus hoe kon ik dit vergeten. Overall is er meestal niks aan de hand, maar toen ze spruw had of als ik niet oplet en zij gaat tutten ipv drinken is dat niet goed voor mij tepels… AU… en toch… was ik ook even vergeten hoe magisch en fijn ‘ons’ momentje is. Ik had zin in de borstvoeding, maar de graaiende handjes, het warme lijfje, ontspannen bekkie….

Oow en er is nog veel meer wat ik vergeten was, ondanks de derde baby….

  • Als ik iets wil doen heb ik een soort ‘opgejaagd’ gevoel… omdat je baby ook ieder moment kan wakker worden.
  • Daarentegen ben ik ook trots als het huis gepoetst is en ik met een kopje koffie op de bank zit en zij nog slaapt.
  • Groeiden die andere twee echt ook zo hard? Al die mooie kleine kleertjes kunnen alweer opgeborgen worden.
  • Daarentegen mag/ moet ik weer aan de slag om haar kastje te vullen.
  • Je kan ook bij de derde baby, toch nog verrast worden door een luier tot het randje… terwijl jij dacht dat het wel ging…
  • pakjes zonder knoopjes tussen de benen toch kopen, want ze zijn zo lief… maar na 1 keer gebruiken toch weer in de kast laten hangen (net als bij de mannen)
  • De luiertas vergeten… Dat is er dan weer een die ik bij de mannen nooit vergat. Lua inladen, jongens plassen en inladen en gaan… Het is niet de eerste keer dat we de luiertas vergeten…

Herkenbaar??? Ik ben benieuwd wat jij was vergeten…

Volg:
Share:

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.