
We woonden nog geen 2 maanden in ons net verbouwde huis. Van bouwval naar droomhuis en het was nog lang niet af, maar we sliepen er. De woonkamer was zo goed als af en op de bank zat ik heerlijk bij te komen van een intense klusperiode. En ineens werd het gevoel toch anders door een inbraak.
Een naïef vertrouwen in de mensheid. Een inbraak, dat overkomt ons vast niet… Ik geloofde in de goedheid van de mens (en stiekem nog steeds). Verzekeringen heb je alleen omdat het ‘moet’ en niet omdat je het snel nodig zal hebben… Dat wij onze opstalverzekering en inboedelverzekering toch ineens moesten contacten… dat zag ik niet aankomen.
Even bijkomen
Op de bank met mijn iPad zat ik wat blogs door te lezen. Ik was toen nog een heel fanatiek blog volger, want ik had toen nog iets meer tijd over dan ik tegenwoordig heb. Beautygloss, The Shaytards, Miss Lipgloss… Het kwam allemaal voorbij, net als Facebook. Heerlijk even ontspannen voor ik de deur uit moest.
We woonden vlakbij het centrum en met mijn scooter besloot ik nog even snel naar de stad te gaan. Even een cadeautje halen voor een verjaardag waar we die avond naartoe zouden gaan. Ik was nog maar een half uurtje weg van huis en ik werd gebeld door mijn lief…
Er was ingebroken…
Ik voelde meteen de adrenaline opkomen, want ik wist dat ik nog maar net van huis weg was. Dit moest dus heel snel tussendoor gebeurd zijn… HOE DAN??? Mijn lief vertelde dat het raam was opengebroken, maar dat hij niet kon zien wat er allemaal weg was. Ik vroeg meteen naar mijn iPad, want ergens voelde ik dat die weg zou zijn… die is natuurlijk ook heel makkelijk mee te nemen.
Held op sokken
Onderweg naar huis bekeek ik iedere persoon die ik in onze wijk tegen kwam goed, want ze moesten nog dichtbij zijn. Misschien zag ik iemand lopen met mijn iPad. Met een wel heel platte buik… Nu denk ik… Punt 1: Alsof die persoon die iPad niet gewoon onopvallend in zijn tas zou stoppen… Punt 2: Alsof ik… de grootste held op sokken, deze persoon of personen dan OOIT had durven aanspreken. NOPE…
Eenmaal thuis was mijn lief best wel aangeslagen, een beetje teleurgesteld in de wereld, dat er mensen zijn die dit doen. Ons NIEUWE huis. Onze net gelakte kozijnen. Ons nieuwe keukenblad besmeurd met verf omdat er nog een verfblik stond en die inbrekers daar natuurlijk niet op gelet hadden. Ons huis binnen gedrongen om ALLEEN een iPad te stelen.
De schade…
Want dat bleek (gelukkig) het geval… Alleen de iPad was weg…We hadden nog geen schutting en onze achterom was een smal paadje. Ze konden dus redelijk onopvallend onze tuin in en met een breekijzer hebben ze om 4 uur ’s middags een raam opengebroken. Zijn naar binnen gegaan over het keukenblad en hebben mijn iPad gepakt en zijn, door datzelfde raam, weer vertrokken. Het is daarna natuurlijk allemaal verzekerings, maar de schrik is er niet minder om.
Ik had ze gezien…
We zijn meteen bij buren aan gaan bellen om te waarschuwen en al snel bleek dat iemand ze gezien had. Er liepen namelijk twee mannen al een tijdje door de straat bij veel huizen naar binnen te turen. Pas toen besefte ik me dat ik die mannen ook had zien langslopen en dat zij mij waarschijnlijk met mijn iPad hebben zien zitten. Ze hebben gezien dat ik weg ging en hebben meteen hun slag geslagen.
In het begin was ik heel strijdvaardig en ging ik meteen alles regelen. De ‘Vind mijn…’ app konden we helaas niet gebruiken, maar de politie werd gebeld er werden foto’s gemaakt, schade opgenomen en toen…
Een beetje bang
We waren weer alleen in huis… Pas toen besefte ik goed wat er gebeurt was en toen mijn adrenaline storm was gaan liggen werd ik een beetje bang. Wat nu als ze terug kwamen? We hadden ook een computer staan, die hebben ze gezien, wat nu als ze die komen halen? Ze wisten dat we geen schutting hebben en dat het deze keer ook was gelukt… Dat hoor je toch ook wel eens? Dat ze later terugkomen voor meer en ik was bang voor weer een inbraak….
En door
Het kozijn werd vervangen en we besloten alle kantelramen op de eerste verdieping dicht te maken. De verzekering keerde uit en we gingen weer door… Toch heeft het echt nog wel een tijdje geduurd voordat ik het echt los kon laten. Gekke geluidjes of onbekende mensen met raar gedrag in de buurt vond ik spannend… Natuurlijk niet terecht… maar dit heeft moeten slijten.
Vroeger dacht ik altijd… Een inbraak, dat overkomt mij niet… maar het kan dus wel… Ook bij ons droomhuis… Een ‘klein’ vergrijp, een ‘kleine’ inbraak dat het dit al met je kan doen… Gelukkig kan ik het loslaten… Ben ik nog steeds een held op sokken, maar wel weer met, een misschien ietwat naïef, vertrouwen in de mensheid…
Woon je op dit moment in een appartement of een (rijtjes)huis? Let er dan goed op of je zelf verantwoordelijk bent voor het afsluiten van een opstalverzekering. Indien je dit zelf moet afsluiten: hou dan rekening met wat er wel/niet middels een opstalverzekering gedekt wordt. Zo voorkom je dat, wanneer er schade ontstaat middels brand, water of diefstal door inbraak, er onverwachte kosten niet gedekt worden. Lees wel altijd goed de polisvoorwaarden door om te kijken wat er wel/niet gedekt wordt!
Deze blog is een samenwerking.