Een mega bijzondere vraag….vandaag ben ik ceremoniemeester…

Wauw wat bijzonder. Compleet onverwachts kreeg ik 4 maanden geleden een hele bijzondere vraag. De datum was al bekend, hij stond al even geblokt in mijn agenda, oppas was al geregeld voordat de Pipster überhaupt geboren was en ik had mezelf al als doel gesteld dan weer wat kilo’s kwijt te zijn en toen….

Een bijzondere vriendschap
Wie is toch dat meisje waar ik altijd met de mini plastic make upjes speelde??? Wie is dat meisje waar ik regelmatig thuis kwam, waar ik nog een keer op een kinderfeestje ben geweest toen zij al verhuist was. Wie is toch dat meisje…. ik heb het me regelmatig afgevraagd.
Op haar 5e verhuisde ze uit onze straat en verhuisden we uit elkaars leven. Tot mijn moeder bij de open dag van de middelbare school in het scheikundelokaal ineens stond te praten met een vrouw die ik niet kende. De moeder van dat meisje en naast haar stond…dat meisje.

Alsof het zo moest zijn…
Alsof het zo moest zijn kwamen we een half jaar later bij elkaar in de klas. Dat meisje werd weer een vriendin. Meteen trokken we met elkaar op, dat meisje werd weer mijn vriendin en niet zomaar een, bleek later. Samen leren, profielwerkstukken, lachen, stappen, keten op school, theaterdagen, schoolreizen naar Londen en Bayeux, maar ook privé mee op vakantie. We kwamen veel bij elkaar over de vloer. Ik voelde me daar thuis en op mijn gemak. Het was altijd goed.

En verder…
5 jaar samen door de Havo, samen eindexamen, samen door een mega roerige, maar ook mega gave tijd in ons leven. Onbereikbare mannen, eerste zoen, eerste liefde….alles maakten we samen mee. We sliepen regelmatig bij elkaar, kletsten uren, deden gek en lachten tot we er buikpijn van hadden.
We gingen beide naar de Pabo, een jaar samen en toen scheidden onze wegen. We werden beide juf, maar de tijd ging verder. We maakten los van elkaar nieuwe herinneringen, ik ontmoette mijn liefde, terwijl jij die van jouw al even aan je zij had. Mooie dingen, maar ook heftige dingen…en dingen die we als tiener nooit hadden kunnen of willen bedenken. Wat het ook was, altijd hielden we elkaar op de hoogte. Als er iets was, moest Lisanne gebeld worden, hoe lang we elkaar soms ook niet zagen, het was altijd goed.

Soms twijfel…
Jij ging verder weg wonen en als de weken, soms zelfs maanden voorbij gingen waarin we elkaar niet zagen, dacht ik wel eens….zou het dit dan zijn??? Dat we elkaar toch nog kwijt raken, net als dat meisje met die plastic lippenstifjes??? Was het een mooie tijd in ons herinnering??? Ik wilde dit niet denken, maar heel eerlijk soms schoot het door mijn hoofd, want wat zou ik dat erg vinden. Met die gedachte, werd meteen mijn telefoon gepakt en een berichtje gestuurd. Hoe ging het??? Binnenkort afspreken??? Zo ging het ook van jouw kant en als we dan samen op de bank zaten, het leven bespraken zoals het op dat moment was, maar ook weer net zo hard lachten tot we buikpijn hadden van het lachen…wist ik weer…het zit goed, het blijft goed. Hoe lang we elkaar ook niet zien…

Terug naar toen…
Op ons 15de, terwijl wij carnaval vierden in het zaaltje in de buurt, kreeg dat meisje een vriendje. Een jongen waar ze mega tegenop keek, een jongen uit een hogere klas, een droomjongen. Een jongen waar wij samen giechelend over fantaseerden. Een jongen waarvan we zijn achternaam achter haar naam plakten… om te testen hoe het klonk.
Dat meisje kreeg een vriendje, dat vriendje werd een relatie, dat vriendje werd heeeeel serieus en die bleef. Jullie werden ouder, groeiden op en groeiden samen.

Bevestiging
Dat meisje met dat vriendje…Ik kende ze al toen ze 15 waren, toen het begon en 4 maanden geleden stond ze ineens bij me op de stoep. Met een bijzondere vraag… Of ik hun ceremoniemeester wilde zijn. Ik kreeg kriebels door mijn hele lichaam, kippenvel van top tot teen en het enige wat ik kon doen is haar om haar nek vliegen. Wauw wat bijzonder…
Naast dat het een bijzondere taak is, voelt het als een bevestiging van onze vriendschap. Die twijfels van ooit…onzin. Een bevestiging dat niet alleen ik het zo voelde maar ook zij. Een bevestiging dat het goed zit en dat ze er altijd is.

Vrienden zijn als sterren, ook al zie je ze niet, je weet dat ze er zijn…Super cheasy maar zo waar…