Mijn opvoed motto…Choose your battles…

Jeetje wat is het soms moeilijk dat opvoeden. Wat is het soms lastig om bepaalde keuzes te maken, wat is het soms lastig om streng te zijn voor je kleine, om nee te zeggen, om een peuter puber te hebben of een baby die huilt. Jeetje wat is het soms lastig… en van waaruit ga je nu opvoeden??? Ik hoor het zoveel om me heen, zoveel verschillende meningen, zoveel verschillende opvattingen. Alles heeft met gevoel te maken, wat voor jou goed voelt, past bij je en hopelijk ook bij je kind en anders begint de zoektocht opnieuw… Door de jaren heen ben ik tot het volgende gekomen…niet voor iedere situatie, niet voor iedere dag, maar meestal is dit een van de dingen die door mijn hoofd gaat. 

Ik ben geen deskundige, geen opgeleid opvoedkundige… maar uit ervaring van de afgelopen 3 jaar kan ik wel iets vertellen. Ik wil niet zeggen dat dit perfect is, of dat dit de enige manier is, maar dit is zoals wij het doen. Althans proberen te doen. Wij zijn niet perfect, maar doen ons best en dit past bij ons en bij de spruit.

Wie is er strenger???
Mijn lief en ik hadden ooit een discussie over wie van ons er strenger is. Ik dacht dat ik dat was, maar mijn lief dacht hetzelfde over zichzelf. Dat was raar…na twee jaar ouders te zijn van hetzelfde kind in hetzelfde huis, waren we het hier niet over eens. Hij legde mij uit dat hij vond dat de spruit van mij veel meer mocht dan van hem, maar ik had het idee dat ik strenger op trad wanneer de spruit iets niet mocht dan hem.

Beide gelijk
Uiteindelijk was de conclusie, beide hadden we gelijk en dat kwam met name doordat ik vaak denk….Heeft het nut hier nu moeilijk over te doen? Maak ik het moment daar makkelijker of beter van? Heb ik zin hierover nu in discussie te gaan en is de situatie de discussie waard??? Bijvoorbeeld; we zijn ergens op bezoek en de spruit wil buiten spelen, maar het heeft geregend…Toen hij nog niet liep betekende dit dus gegarandeerd doorweekte kleding. Ga ik hier moeilijk over doen??? was dan de vraag…Natte kleding is niet fijn, maar nope niet moeilijk doen en lekker buiten laten spelen. Kind blij, mama blij en straks droge kleren aan. Dikke prima zou ik zeggen.
Mijn lief zou in deze situatie toch eerder de neiging hebben hem binnen te houden en dus ook de ‘strijd’ aan te gaan om hem binnen te houden.

Situatie afhankelijk
Het hangt uiteraard van de situatie af. Ik heb geen zin in veel waarschuwen, negativiteit (niet dat mijn lief dit doet hoor, maar om even aan te geven hoe het bij mij gaat) ik wil dat hij speelt, zich ontwikkelt, leert, fouten maakt, valt en weer opstaat.
Wil hij met modder spelen??? Liever niet, maar als het betekent dat wij iets af kunnen maken, terwijl hij speelt… Prima. Lekker laten doen we wassen hem daarna wel weer. Met je handen eten? Prima, we stimuleren zijn vork positief, maar als hij een hapje met zijn handen neemt heb ik toch geen zin daar moeilijk over te doen. Ik ben blij dat hij zo geniet van eten. Uiteraard hangt het van de situatie af. Ik zeg bij lange na niet op alles ja. Hij moet aan tafel blijven tot we klaar zijn met eten, in omgang met anderen vind ik ook dat er dingen zijn die moeten…. maar ik vraag me wel vaak eerst af…

Heb ik zin om hier moeilijk over te doen???? Om nu de strijd aan te gaan??? Of levert het veel negativiteit voor weinig verandering op???

Niet willen eten??? Prima, dan eet je niet, maar je blijft wel aan tafel zitten totdat wij klaar zijn en vaak eet hij dan uiteindelijk toch nog door. Ik snap dat dit anders is voor hele moeilijke eters, want de spruit is een makkelijke eter, maar zo gaat het bij ons. Er zijn dus wel degelijk regels, die we hem al eerder ooit uitgelegd hebben, zoals pas van tafel als iedereen klaar is. Hier houden wij ons in principe ook aan, uitzonderingen daargelaten.

Choose Your battles…
Mijn mening is dat zolang de regels en grenzen duidelijk zijn (en hier consequent naar gehandeld wordt), je daar rondom heen best een beetje kan dansen samen. Vooral op momenten die uitzonderlijker zijn. Als er bezoek is, als er feestjes zijn, of wanneer we ergens anders zijn. De spruit heeft zich uiteraard te gedragen en ten opzichte van andere kinderen en volwassenen ben ik dan wel weer strenger, want ik wil dat hij zich netjes gedraagt, maar vaak denk ik dus ook LET IT GOOO…. met positiviteit, grapjes en stimuleren hebben we zo bij de spruit al veel voor elkaar gekregen.

Mijn lief vond dit wel een eye-opener. Hij is nog steeds eerder geneigd te denken ‘niet doen’ of ‘pas op’, maar als we het er over hebben en ik hem vertel waarom ik er anders naar kijk, begrijpt hij mij. Ik denk dat we het de spruit en onszelf niet te moeilijk moeten maken. Er mogen verschillen zijn in opvoeding, er mogen verschillen zijn in mening, maar samen hebben we het er over. We doen beide af en toe water bij de wijn…. maar echt lieve ouders… Choose your battles, het maakt je leven soms zoveel makkelijker.

Volg:
Share:

1 Reactie

  1. Jessica
    29 mei 2018 / 14:25

    Ik heb precies de zelfde opvattingen als jou :).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *