Afgelopen week liep ik school binnen… Mijn school, mijn plek… De plek waar ik 9 jaar lang gewerkt heb. Waar ik groot ben geworden, volwassen… of althans zoiets. Mis je het onderwijs niet? Mis je je collega’s niet? Zijn vragen die ik heel veel krijg. Hoe bevalt het fulltime ondernemen? Is het niet saai alleen?? Allemaal vragen die ik zelf ook had, voordat ik stopte voor de klas… vandaag deel ik het.
Nooit durven dromen
Toen ik vier jaar geleden startte met bloggen had ik niet kunnen dromen dat het mijn bedrijf zou worden en dat ik voltijd voor mijn bedrijf zou werken. Toen we twee jaar geleden gingen verhuizen had ik niet durven dromen dat ik nu vanuit huis zou werken. Dingen die ik stiekem droomde, of hoopte, of wenste… die nu uit zijn gekomen.
Maar als je me volgt dan weet je dat er ook een paar dingen die ik heel spannend vond, toen ik stopte met werken voor de klas. Ik vond het ook mega spannend… Mega spannend of ik het niet ‘saai’ zou vinden. Of ik de klas niet zou missen, of mijn collega’s, of ik het sociale niet zou missen en of ik wel genoeg zou verdienen… Want ook dat laatste was natuurlijk een dingetje. Het ging heel goed met de verkopen, maar ik moet er nu natuurlijk echt zelf voor zorgen… Eerst hoefde ik (plat gezegd) alleen maar drie dagen in de week op te komen dagen…
Bevalt het ondernemen?
Daar kan ik kort over zijn. Ja… JA JA…. Het bevalt mega goed, precies zoals ik hoopte, of misschien wel beter dan ik hoopte. Vooral het feit dat ik mijn focus nu over iets minder plekken hoef te verdelen. Ik kan me richten op Lief thuis en Feestje. Ik kan mijn uren verdelen over orders verwerken en blogs maken, maar daarnaast ook extra dingen doen. Dingen waar ik eerder nooit tijd voor had. Zoals nieuwe ontwerpen, een SEO training, meer bloggen, meer energie steken in samenwerkingen, naar events gaan enz… enz…
Doelen behalen
Daarnaast is het vooral ook waanzinnig fijn dat ik nu gewoon weekend kan hebben. Bloggen deed ik altijd al veel ’s avonds. Dat is mijn ontspanning en was geen must, dus zag ik niet als werk. Toen we startten met Feestje, was dat een paar uurtjes op donderdag en een paar uurtjes op zaterdag. Het voelde als ‘winkeltje spelen’… Bij iedere nieuwe order vierde ik een feestje.
Het werd drukker en drukker en de laatste maanden voor ik stopte voor de klas, werkte ik 60 uur in de week, minimaal… Ongeveer 24 uur voor de klas en als ik maandag, dinsdag en woensdag had gewerkt dan ging ik werken. Thuis… 4 dagen, alle uren die ik overal tussendoor had werkte ik in het winkeltje. Het bestellingen groeide en dus ook de uren dat ik met hout in mijn handen stond.
Fucking spannend…dat fulltime ondernemen
Zei ik… fucking spannend vond ik het toen ik stopte voor de klas en fulltime ging ondernemen. Maar bijna 5 maanden verder kan ik zeggen dat dit op dit moment in mijn leven… in deze situatie (lekker zweverig he) de beste keuze ooit is. Ik vind het ondernemen zo gaaf… Ik ben heel nieuwsgierig, wil weten hoe dingen werken en ben ook gemotiveerd om dingen te laten groeien. Feestje van Hout loopt als een trein, er blijven met de week meer bestellingen binnen komen en Lief thuis trekt ook nog steeds meer bezoekers en ook bedrijven lijken Lief thuis steeds beter te vinden. Zo zo gaaf…
Dit past bij mij… Het onderzoeken, het spannende, slaat een order aan, komen er genoeg bestellingen binnen…. Het vrije… Want dat vind ik het aller fijnste. De bedrijven zijn van mij en ik beslis. Ik ben vrij om samenwerkingen af te wijzen of aan te gaan en ik ben degene die beslist dat Feestje van Hout (stiekem met een beetje pijn in mijn hart) 3 maanden dicht gaat zodat wij de reis van ons leven kunnen maken.
Mis ik de klas?
Mis ik het onderwijs dan niet? Als ik op school loop, net als gisteren, dan voelt het zo vertrouwd. Ik ben toch echt een juf. Het onderwijs zit toch echt in mijn hart. En ik heb me ook met alle berichten over het leraren tekort me wel eens schuldig gevoelt… Als ik met oud collega’s praat dan voelt het zo vertrouwd en dan voelt het alsof ik er nog hoor… alsof ik er vorige week nog was… Niet weg geweest…
Toch mis ik het niet… Het klinkt misschien raar, want met vlagen voel ik wel dat ik het gewoon heel fijn vond en er ook nog wel ‘hoor’, maar mijn leven is nu gewoon zo anders. Ik moest toen keuzes maken, keuzes voor mezelf, voor de mannen en voor mijn dromen. Ik kan me nu niet eens meer inbeelden hoe ik er eerst drie dagen in de week bij werkte… Waar haalde ik de tijd vandaan…
En de collega’s?
Er zijn zeker personen die ik mis. Er zijn ook momentjes die ik mis. Het lekker ouwehoeren na school. De teamuitjes, het gek doen met elkaar, tegen elkaar, tegen de leerlingen. De gezelligheid…
Toch mis ik ze in de dagelijkse gang van zaken thuis niet, ik heb het druk zat. Ik vind het heerlijk om lekker mijn ding te doen en te focussen en daarnaast heb ik genoeg contacten en genoeg mensen om me heen om mee te kletsen. Ik heb mijn business matties waar ik veel contact mee heb. Veel contact met vrienden en veel contact via insta. Ik ga meer de deur uit naar events, spreek daar mensen en zo valt het ‘sociale gemis’ me heel erg mee.
Wat is er anders dan verwacht?
De druk is wel wat hoger. Vooral de eerste twee maanden dat ik geen salaris als juf kreeg, moest ik even slikken. Al maanden betaal ik mezelf uit, maar was dat altijd ‘een extraatje’. Nu moest het ineens echt gebeuren.
Daarnaast dacht ik de laatste maanden… OOOOW Als ik straks gestopt ben voor de klas, dan heb ik ALLE tijd. Dan kan ik ook eens op de werkdag koffie gaan doen, dan heb ik zeeën van tijd voor extra dingen… NOPE.. Boy was I wrong… Alle tijd die ik overdag heb, besteed ik nuttig aan Lief thuis of Feestje… Geen tijd te verspillen, want ik wil gewoon weekend. Ik wil in de avond niet perse iets moeten doen…
Had ik dit ooit gedacht? Had ik dit ooit gedroomd? Ja gedroomd stiekem wel. Gedroomd dat ik de spruit zelf naar school kan brengen, maar vooral ook dat ik zelf iets op kan bouwen. Zelf creatief bezig zijn, nieuwe dingen leren, nieuwe stappen zetten en groeien. Daarnaast ben ik ook fucking trots op het feit dat het lukt… Dat ik het zo leuk vind, het fulltime ondernemen. Dat het is gelukt en dat het groeit. Mijn bedrijven… mijn trots, bloed, zweet en tranen en heeeel veeeel liefde…
Zo dankbaar dat jullie me volgen en jullie bij me kopen…
