Help, mijn baby is een half jaar…

Allemaal cliches, maar allemaal waar. Even serieus, waar is de tijd heen gegaan? Waar is de tijd dat ik tijdens een aflevering LOST, mijn eerste weeen zat weg te puffen? Of de tijd dat we onze spruit in een tummy tub deden en dat hij daar uberhaupt in paste? Waar is de tijd dat hij een new-born was en dat hij echt nog niks kon, behalve volledig op mij vertrouwen?

Vandaag is onze spruit een half jaar, EEN HALF JAAR, vanaf nu leven we toe naar zijn eerste verjaardag, slik.
Best een bijzonder moment toch? Dit wil ik vasthouden dus vandaar, een moment om even stil te staan, te genieten en een beetje weg te zwijmelen bij alle onvergetelijke herinneringen.

Mini spruit
Weer zo’n cliche, maar; wat een rijkdom. Je was 3950 gram, onze kleine spruit. Onderaan in het midden was je allereerste foto thuis, slapend in mijn armen. We moesten je nog leren kennen en leren hoe wij je ouders moesten zijn. We hebben denk ik wel 1000 foto’s gemaakt. Alles moest vast gelegd worden, want alles wil ik onthouden. Knuffelen, slapen, badderen (midden boven), onze eerste wandeling (rechts boven) je eerste vaderdag toen je een week oud was (links boven), met gelukkig een heel mooi cadeau. Toen je twee weken was, deed je als een echt model een fotoshoot en wat is deze foto (links onder) fantastisch. Oow en laten we je poephoofd (rechts onder) niet vergeten, wat heb ik gelachen om dit bekkie. Wat vloog de tijd en wat deed je het goed. Een echte slaapkop en erg tevreden.

Al 1 maand
Wat was het bizar dat je ineens een maand oud was. Hoe kon dit? Je was pas net geboren en nu al een maand oud. We waren een maand ouders. We dachten dat we het wel een beetje onder de knie hadden. Ik wilde graag allerlei gezinsactiviteiten ondernemen, ijsjes eten, lunchen, naar de feel good market en wandelen in het bos, met jou in de draagdoek. Echt ver kwam ik niet door mijn bekken, dus al snel dronken we koffie, maar het gaat om het idee en het was heerlijk. De draagdoek was een groot succes, zowel voor jou als voor mij, heerlijk zo’n warm lichaampje tegen me aan. Ook thuis was het heerlijk, gamen met papa, stoere kleding aan en je sliep heerlijk, overal.
En dan ons spontane uitstapje naar het strand, toen je 7 weken oud was. Vrienden van ons waren daar al, dus spullen pakken, spruit in de auto, (handsfree) kolf aangesloten en gas er op. Een super lekkere dag en je eerste bezoek aan het strand. Wat was ik stiekem trots dat ik deze actie alleen (en succesvol, ik bedoel denk aan krijsende baby’s, poep overal en een kind wat niet wil drinken had ook gekund) ondernomen had.

Spruit op roadtrip
De road-trip naar het strand was bevallen, dus toen je 2,5 maand oud was, gingen we met de vouwwagen, kneuterig, op korte vakantie naar Frankrijk. Spannend, maar wat was het fantastisch. Je eerste vakantie en je eerste keer zwemmen. Kijk hoe blij je kijkt in die maxi cosi, net alsof je zin had in de vakantie. We hebben zo mega genoten, dat ik nu al zin heb om in het voorjaar, heerlijk burgerlijk, de vouwwagen tevoorschijn te halen.
Je vond het fantastisch, sliep goed, lachte steeds meer en groeide hard. Na 3 maanden woog je al 8000 gram, dus je had je langzame start ruimschoots ingehaald.

RAF in the sky
Na Frankrijk hadden we de smaak te pakken en gingen we 1,5 maand later nog een weekje met vakantie. Een hele volksverhuizing met een kleine spruit en super spannend of je niet alles bij elkaar zou krijsen in het vliegtuig, maar je deed het super en het viel heel erg mee. Lekker zwemmen, winkelen, stadje bezoeken, relaxen en je was een echte charmeur. De Turkse mensen vonden je fantastisch en waren heel zorgzaam en lief, zo bijzonder. Wij waren natuurlijk ook vet trots op je.

Het echte leven begint.
Na een lang verlof, begon het echte leven weer, ik ging werken. Je woog inmiddels 8800 gram, een echte lekkere beer en werd steeds actiever. Je gaat heel de box door, oefent met rollen en gaat echt spelen. In mijn laatste weekje verlof, wilde ik graag leuke dingen doen. Dus een dagje strand was een top idee. Lekker in de nieuwe draagzak. Mama blij, spruit blij, papa blij. Ook het eerste hapje stond deze maand op het programma. Je keek ons eten al uit onze mond en had in Turkije al wat watermeloen geproefd, dus het was tijd voor het echte werk. De eerste hap zorgde voor groot verdriet, maar daarna verslond je de wortel met lepel en al.

Eerste keren
En toen was onze kletsende, schaterlachende vent alweer 5 maanden. Wat ben je een lekker menneke. Wat een verschil tussen deze foto’s en die van de eerste maand. Veel speciale eerste keren deze maand. Je ging voor het eerst logeren bij opa en oma. Super spannend (voor mama) maar je deed het heel goed. We vierden je eerste Sinterklaas en wat was je lief geweest. Je kreeg iets in je schoen en veel cadeautjes. Je oefende verder met rollen en je komt al een heel eind, maar echt rollen is nog lastig. Je vindt het ook niet echt nodig, want op je rug kom je ook heel je box door. Ow en kijk naar de foto rechts boven, je haar konden we voor het eerst een beetje doen. Een echt ventje ben je al.

En nu is hij 6 maanden. Het is bizar hoeveel onze spruit al is gegroeid en veranderd in een half jaar, dus ik durf er niet over na te denken, wat hij over een half jaar allemaal al kan. Lopen? (dat denk ik eerlijk gezegd niet, we hebben een luie baby) misschien al een woordje zeggen? Wat gaan wij van jou leren en met je meemaken. Dit eerste half jaar is voorbij gevlogen en wat hebben we een geweldige herinneringen.
Ik kan alleen maar hopen dat dit eerste half jaar een voorbode is voor de rest van dit jaar en de rest van je leven. Want wat ben je een lekker ding en wat maak je ons gelukkig,

Half gefeliciteerd kleine spruit,

Tot snel,

Liefs Jodi