Help, mijn spruit is 1,5….hoe gaat het met zijn ontwikkeling?

Hoe kan het dat de dag die mij nog zo vers in het geheugen ligt, alweer 1,5 jaar geleden is? Het rare is dat je al zoveel geleerd hebt, al zoveel meer kan en al zoveel groter bent, maar dat het voelt als de dag van gisteren dat je op mijn borst werd gelegd. Hoe kan het dat ik iedere dag meer van je ga houden, terwijl jouw liefde me anderhalf jaar geleden al zo overweldigde. Hoe kan dit??
Ik kan het niet bevatten…is dit dan moeder zijn? Al 1,5 jaar lang?

Heel eerlijk…ik voelde me wel eens boos worden of was wel eens beledigd als mensen zeiden dat het alleen maar leuker zou worden. Dit voelde voor mij alsof iemand zei dat mijn baby helemaal niet leuk was, omdat alle baby’s helemaal niet leuk zijn. Nu geef ik de schuld aan de hormonen, maar ik vond en vind je zo fantastisch (zoals een moeder hoort te vinden toch?) dat ik me niet voor kon stellen dat ik ooit zou denken dat ik je nog leuker zou vinden dan toen.

Je wordt alleen maar leuker..
Ik kan je vertellen….ik zal nooit met 1 negatief woord over de baby periode reppen. Want wat heb ik me begeven op een roze wolk en intens genoten van ieder baby stapje. De dreumes in jou is echter ook zo fantastisch leuk dat ik bijna alweer vergeten ben dat je eerst baby was. Ik groei met je mee en vind het zo leuk dat ik je persoonlijkheidje nu echt ga leren kennen. Dat ik bijna begrijp wat die mensen bedoelen. Ik zou nu niet meer willen dat je een baby was, want je bent te leuk zoals je nu bent…Zouden die andere mensen dit dus hebben bedoeld.

Kletsen en zingen
Je kan ons al zoveel duidelijk maken. Ik vind het iedere keer wonderbaarlijk wat je al begrijpt als ik iets aan je vraag. Je kent al zoveel dieren en geluiden, je praat soms de oren van mijn kop en je leest je eigen boeken voor. Er zijn nog maar een paar woorden die voor iedereen begrijpelijk zijn, maar noem het mama’s gave…Ik snap je menneke…meestal dan….of soms.
Je kan niet alleen praten, maar ook nog eens zingen. In je eigen taal, eigen verzonnen melodieën. Je pakt je microfoon en zingt, of maakt je eigen liedje achter in de auto, wiegend met je hoofd en dirigerend met je vinger….zou je het van mama hebben???

Lopen en dansen
Iedereen Veel mensen vinden het belangrijk, maar mij zal het een zorg zijn. Iedereen die vraagt er naar en ik zeg het altijd met volle trots. Trots dat je nog niet loopt…klinkt raar…dat is het ook niet zo zeer. Wel trots dat je je eigen weg gaat. Trots dat je lekker op je knieën loopt of kruipt en trots dat het je niet uitmaakt. Je geniet met volle teugen van alles wat je ontdekt en komt overal waar je wil komen. Bij de druiven bijvoorbeeld, of bij je kastje met boekjes, bovenaan de trap of bij mij knuffelen op de bank.
Je oefent momenteel hard en wat ben je trots en blij als je weer even langer kan blijven staan, maar wat speel je daarna weer lekker verder op je knieën. Je leert het vanzelf…

Groeien
Jij bent heel goed in groeien. Je hebt het niet van een vreemde. Papa en mama waren ook grote baby’s en grote dreumesen. Ik vind je onweerstaanbaar knap (again…zoals een mama hoort te vinden) en ben zo trots op het grote menneke dat je bent.
Vroeger dacht ik dat het niet leuk zou zijn om een grote baby te hebben, dan was het kleine er zo snel vanaf. Dat bleek mee te vallen, ik ben jou gewend, jij bent mijn kleine baby, wel wat zwaar om te tillen, maar mijn kleine baby en ik til je met liefde. Voordelen; Je hebt wat bij te zetten als je een keer niet fit bent, wat ik als new mama een jaar geleden heel fijn vond. Daarnaast eet je hartstikke goed, nooit iets om me druk om te maken wat dat betreft, een keertje minder eten? Ach je kan het hebben, morgen weer een nieuwe dag.

Om dan toch een nadeel te noemen aan dat jij zo goed bent in groeien. Je wordt vaak overschat, want mensen denken dat je ouder bent. Dat je al kan praten en dat je al zoveel meer zelf kan. Als er weer iemand tegen je gaat praten en me raar aankijkt als je niet terug praat….dan kan ik ze wel slaan, of zou dit mijn moeder instinct zijn?

Kussen, knuffelen, kroelen en genieten
Je armpjes die je uitgestrekt, die je om mijn nek slaat en je handje dat klopt op mijn rug. Je hoofdje op mijn schouder. Je klimt op mij op de bank, even tussen het spelen door of wanneer je moe bent, even een knuffel. Als we een boekje lezen ontspan je helemaal tegen mij aan. Wanneer je een kusje geeft en je lipjes helemaal tuit, je mijn wang plat kust.
Je kruipt al bij me op schoot als je de magnetron aan hoort gaan. Ons momentje met je warme melk, lekker voor het slapen. Als je uit je bedje komt en je armpjes uitstrekt, als we samen naar buiten kijken. Als ik je ophaal en je blij bent mij te zien, als je dag zwaait als ik weg ga. Zelfs als je je aan me vastklampt wanneer jij iets of iemand eng vindt. Wat hou ik van iedere aanraking…van iedere knuffel…van alle liefde…van al jouw liefde…

Ik ben er voor je, ik zal er altijd voor je zijn, bij mij ben je veilig.

Lieve kleine spruit….Doe je ding….Groei, zing, dans, klets, praat en knuffel….Je hebt nog zoveel te ontdekken…de wereld ligt aan je voeten.

Grote avonturen beginnen klein….Nu niet meer zo mini klein….maar ze worden alleen nog maar groter…