De dag voordat wij op vakantie vertrokken naar Frankrijk waren we op een verjaardag. Zoals bijna alle dagen deze zomer was het zomers lekker en vierden we de verjaardag in de tuin. De Pipster tijgerde rond en hij kon ineens (naar onze verbazing) een klein beetje blijven zitten. Nog niet echt, want dan viel hij om, maar het begin was gemaakt. Nooit verwacht dat er in de week daarna dit zou gebeuren…
Mijlpaal 1
Voor we vertrokken naar Frankrijk, tijgerde hij fanatiek door de kamer, maar zitten kon hij nog niet. Op dag 2 legde ik hem op het speelkleed en ging zelf op een stoel zitten. Ik keek even naar hem en ineens zat hij. Stevig en rechtop te spelen… HUH??? Zelf gaan zitten en blijven zitten, sinds wanneer kon hij dat??? MIJLPAAL 1
Mijlpaal 2
Trots als we waren deelden we dit op Instagram met de grap dat de Franse lucht goed deed voor onze kleine man. Wij hadden toen niet kunnen weten dat dit echt zo was.
Twee dagen later kroop hij ineens naar het trappetje van de vouwwagen. Niet tijgerend, nee echt op handen en knieen, knietje voor knietje vooruit kruipen…MIJLPAAL 2
Mijlpaal 3
Twee dagen daarna stond hij ineens aan het bankje van de camping picknicktafel (je weet wel die vierkante uitklaptafel met vier krukjes) HOE DAN??? Helemaal trots liet hij nog even 1 hand los en bleef nog even lekker rond kijken… MIJLPAAL 3
Ongelofelijk hoe kan dit??? En zeiden we niet net tegen elkaar in de auto dat hij echt leek te communiceren met zijn broer. Dat hij kiekeboe aan het spelen was en echt probeert zijn broer aan het lachen te maken, omdat hij zelf dan ook zo moet lachen.
Eten
Hij eet zelf zijn boterhammen, eet overigens ook ieder blaadje, takje en steentje als we niet oppassen, maar die boterhammen zelf eten is zo fijn en makkelijk. Hij heeft zijn derde tand gekregen en ik zou zweren dat hij mama zei…..
Al kan ik dat laatste mezelf misschien wijs gemaakt hebben.
Edit: Ik typte dit twee weken geleden en ondertussen kan ik met trots zeggen dat hij echt mama zegt en zelfs papa is al voorbij gekomen)
Groot kijken
Ik kijk hem niet groot, want wat is het heerlijk om dat kleine warme lichaampje nog zo lekker tegen me aan te hebben liggen. Wat is het fijn als hij in de draagzak zit, wat is het lekker dat hij nog zo in me kruipt als hij moe is en als hij huilt….maar wat ben ik mega trots als hij al die dingen laat zien. Als hij zichzelf zo goed kan vermaken, omdat hij nu zelf kan zitten en daarbij kan rondkijken, zelf zijn speelgoed kan pakken even weg kruipen en zelf weer gaan zitten.
Stom trots
Ik vind het stom en leuk tegelijk. Ik ben fucking trots en van de andere kant kan ik janken. Mijn mini, mijn Pipster, het is echt een kindje. Het wordt echt een mensje. Geen baby meer, geen newborn…. een dreumes en bijna 1, maar dat kan ik nog niet helemaal aan.
Kleine Pippi, Pipstermans, of zoals de spruit zegt ‘kleine slaapkopteur’ (geen idee hoe hij hier aan komt, maar we vonden het zo lief dat we het zo gehouden hebben) Lieve Pip, Lieve kleine man, wat ga je hard en wat heeft de Franse zon en het stokbrood je goed gedaan. Wat word je groot, wat ben ik trots en wat ben jij knap.
Klein kindje
Je lacht als een echt kind, je eet als een echt kind, je leeft als een echte tevreden kleine jongen. Ligt het er aan dat je al een broer hebt? Moeten wij wennen aan een ‘snellere’ baby doordat jij alles van je broer na doet??? Kijk jij alles van hem af waardoor jij alles sneller kan???
Geen idee het maakt me niet uit, ik was verbaasd. 3 sprongen in 1 en zonder 1 kik te geven. Ik ben trots op alles wat je kan, maar ook op alles wat je nog niet kan…
Blijf je voorlopig nog lekker met me knuffelen???
