Ik dacht dat we een meisje zouden krijgen….dus ik moest even omschakelen….

Ik moest even schakelen. Niet omdat ik geen jongen wil, ik bedoel, nog zo’n heerlijk kind als onze spruit dat kan toch niemand vervelend vinden. Het idee dat mijn twee kleine mannen straks samen kunnen spelen, samen ravotten en takken zoeken. Heerlijk. Dat ik een groepje van mijn drie mannen om me heen heb. Dat is top, en toch moest ik even omschakelen…Want mijn gevoel zei iets anders….

Ik voelde het…
Nog voordat ik de zwangerschapstest had gedaan, voelde ik al, ik ben zwanger. Mijn gevoel zei het, al was ik heel bang dat mijn gevoel me voor de gek zou houden. Naast dat gevoel, zei mijn gevoel ook meteen, dit wordt een meisje. Niet zomaar een meisje, maar ik had zelfs al een naam. Ik voelde zo sterk dat dit (bij wijze van) Sophie zou zijn. Waar dat gevoel vandaan kwam? Ik heb geen idee, maar toen die zwangerschapstest positief was, bevestigde dat mijn beide gevoelens.

Mijn gevoel was eerst anders
Vanaf het moment dat onze spruit geboren was, had ik heel sterk het gevoel dat ik eerst twee jongens zou krijgen. Geen idee waarom en ik had ook geen gevoel over wat er dan zou gebeuren na die twee jongens, maar eerst zou ik twee jongens krijgen. Toen ik dan ook de positieve test in handen had deze keer, was ik zeer verbaasd over mijn veranderde gevoel. Hoezo dat ineens? Ik zou toch eerst twee jongens krijgen, waarom is mijn gevoel bij Sophie dan zo sterk?

Toch een jongen…
Met de overtuiging van een meisje, kwam ook af en toe mijn verstand om de hoek kijken, dat zei; zul je zien dat je gevoel zo sterk is en dat het een jongen wordt. Zul je zien dat ik mezelf voor de gek hou, dus dan dacht ik weer een dag dat het een jongen zou worden. Totdat ik dan weer ergens de naam Sophie voorbij zag komen en weer even alleen naar mijn gevoel luisterde, dan was ik weer volledig overtuigd van Sophie.

Alle kanten
Je merkt al, mijn gevoel ging ook de blauwe kant op, maar toch vaker de roze. Mijn gevoel moest toch ergens vandaan komen, dacht ik weleens. Mijn gevoel had in de afgelopen jaren best vaak gelijk gehad, dus er zal toch wel een reden zijn dat ik vanaf minuut 1 voel dat dit een meisje is?

De dag van de echo
Bij onze spruit voelde ik op de dag van de echo ineens heeeeel sterk, dít wordt een jongen en we gaan blauwe muisjes halen. Yep, dit is echt precies wat ik dacht, met muisjes en al. Ik had ergens verwacht dat ik nu op de dag van de echo, weer zo sterk een gevoel zou hebben. Dat was niet zo. Ik had nog geen muisjes voor ogen, maar mijn gevoel bleef hangen bij een meisje. Als ik er geld op in had moeten zetten, had ik team roze gekozen. Ook al wist ik echt wel dat het alle kanten op kon gaan.

Het was geen voorkeur maar een gevoel…
Het is echt niet zo dat ik geen jongen wilde. Ik bedoel….HOE leuk is onze kleine man. Hoe fantastisch als ik er nog zo een mag krijgen. Dat was het niet, ik werd laatst zelfs een beetje verdrietig en boos toen iemand opperde dat ik dat gewoon liever wilde… Alsof ik nu niet blij was met onze kleine broer. Een meisje had ik heel gaaf gevonden, om dat ook eens mee te maken, maar weer een jongen vind ik net zo leuk. Vooral als ik denk aan het beeld van onze kleine spruit met een van zijn vrienden die iets ouder is. Als die twee samen op boevenpad zijn of de wereld ontdekken, dan smelt ik en dat heb ik straks gewoon iedere dag in mijn eigen huis. Het was geen voorkeur, het was een voorgevoel…

De ECHO
Maar goed, terug naar het moment van de echo…De echoscopiste ging over het kleine lichaampje en belandde tussen zijn benen en ik zag het meteen. Dit is een jongen…Ik zei ook meteen, je had gelijk schat, want hij dacht wel een jongen. Na nog even van de zijkant te kijken bevestigde ze onze vermoedens. Jullie krijgen nog een zoon… We hebben nog heerlijk naar onze spartelende zoon gekeken en kregen mooie plaatjes mee. Het eerste wat ik zei was; ow nee niet nog een jongens naam, want die vind ik zoveel moeilijker dan meisjesnamen.

Geen Amerika maar Azië
Toen we buiten stonden, zei ik tegen mijn lief. Woow, ik moet even schakelen. Ik dacht echt dat het een meisje zou zijn….en nu dus toch geen Sophie, geen roze, maar weer een lekker menneke. Ik moest echt even wennen. Niet omdat ik niet blij was, maar omdat het beeld dat ik voor ogen had zo anders was dan wat het nu bleek te zijn. Het is net alsof je 11 weken lang denkt dat je naar Amerika gaat en dat je op de dag van vertrek te horen krijgt dat je naar Azië gaat. Ook gaaf, ook bijzonder en mooi, maar wel even schakelen…..

Na een paar dagen was ik helemaal aan het idee gewend. Ik ging jongens kamers opzoeken en heb zelfs al een lijstje jongens namen. Ik kan en wil me nu al niet meer anders voorstellen dan dat we een tweede zoon krijgen. Het plaatje klopt helemaal. Mijn gevoel van voor de zwangerschap was blijkbaar toch goed. Ik wordt een jongens mama….Mijn mannen, wat een rijkdom…

Volg:
Share:

10 Reacties

  1. 16 april 2017 / 07:55

    Gelukkig is dit al een heel ander artikel dan de vorige keer waarbij het zo tegenviel dat je een jongens kreeg. Fijn dat je nu wel hebt kunnen omschakelen en dat je ervan kunt genieten dat je ( voorlopig) een jongens mama bent.

    • Liefthuis
      Auteur
      16 april 2017 / 08:27

      Het heeft voor mij nooit tegen gevallen dat ik een jongen kreeg gelukkig. Even omschakelen omdat ik echt dacht dat het anders was. Dus denk dat je het over iemand anders met een ander artikel hebt.

  2. 16 april 2017 / 08:39

    Je hebt ook jongens met een meer vrouwelijke energie 😉 dan voel je die energie maar is het fysieke lichaam toch mannelijk. Vaak zijn dit de wat meer zachtaardige jongens 🙂

    • Liefthuis
      Auteur
      16 april 2017 / 08:40

      Wat mooi gezegd. We zullen zien. Zou daar mijn gevoel vandaan zijn gekomen?? Ik zou nu echt al niet meer anders willen… dan twee mannen

      • 16 april 2017 / 09:20

        Het zou zo maar kunnen dat daar je gevoel vandaan komt ja 🙂

        • Liefthuis
          Auteur
          16 april 2017 / 09:52

          We zullen het zien, leuk je reactie

  3. Yvette
    16 april 2017 / 11:55

    Wij wisten beide keren het geslacht niet tot de bevalling. Bij de 1e helemaal ingesteld ip jongen, dat zei iedereen dus zal wel. Super blij dat het een meid bleek. Bij de 2e geen idee maar toen ze geboren werd hebben wij allebei een aantal dagen eraan moeten wennen dat het weer een meid is haha. Er was toch een hoop ook voor een jongen. Maar natuurlijk is 2 meiden ook super leuk.

    • Liefthuis
      Auteur
      17 april 2017 / 14:02

      Wat een verrassing tot het eind. Niet lastig dat je dan niet gericht namen kon zoeken en kon shoppen/ kamer inrichten?

  4. 18 april 2017 / 20:46

    Nog een man in huis, kan me wel indenken dat het even schakelen is. Mijn gevoel is ook ontzettend sterk, dus ik snap het wel.

    • Liefthuis
      Auteur
      18 april 2017 / 20:49

      🙂 ja en daardoor heel raar dat het niet klopte

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *