We hebben de naam gekozen…denk ik…

Voor een twijfelaar zoals ik, is het maken van een belangrijke keuze soms heel lastig. Keuzes voor mezelf, keuzes voor mijn lieve kleine gezinnetje of keuzes voor een ander. Al heel mijn leven kan ik soms echt dood ongelukkig worden als een belangrijk keuze moment aanbreekt….compleet met tranendal en telefoontjes naar iedereen waarvan ik hoop dat ze me kunnen helpen. Dat ik het volgende zou durven zeggen…is dan ook best een unicum….Maar….Ik denk dat we de naam hebben….

Alweer een jongens naam

Jullie konden mijn roep om hulp al lezen. Wat werd de naam voor kleine broer. Bij onze spruit hebben we tot de laatste week getwijfeld en achteraf gezien ben ik mega blij met onze keuze. Zonde dat ik zo lang getwijfeld heb, want dit was de naam die we toch al zo lang in ons hoofd hadden. Toen we er achter kwamen dat we weer een kleine man krijgen, was het eerste wat ik dacht NEEEE nu moeten we weer een jongens naam….Want die vind ik veel moeilijker dan meisjes namen.

Dé naam
Een tijdje geleden kwam deze naam bij ons boven. Hij is niet mega alledaags, maar ook niet heel raar of apart. Het blijft natuurlijk smaak en dat is maar goed ook anders had iedereen dezelfde naam. De naam past super bij die van onze spruit en ook heel erg bij ons. Toen ik deze naam opperde moest mijn lief even wennen, hij vond hem wel leuk, maar toch even wennen. Ik ben hem blijven noemen zo af en toe en wat informatie gaan opzoeken over de naam.

Even links laten liggen
Ik was denk ik pas 17 of 18 weken zwanger, dus voor ons doen al best vroeg in de zwangerschap dat ik de mogelijke naam noemde. Nadat mijn lief aangaf dat hij moest wennen heb ik de naam links laten liggen. We hadden de tijd dus we spraken even niet over de naam. Toen ik een paar weken later eens vroeg ‘Hoe gaat kleine broer heten?’ zei hij tot mijn verbazing. ‘Ik ben eigenlijk al gewend aan…. en vind het wel stoer’  Ik was lichtelijk verbaasd, want had gedacht dat dit de naam niet zou worden. Ik bleef zelf nog wel een beetje twijfelen en we noemden nog verschillende namen.

Proberen
Ik noemde allerlei namen, namen die ik leuk vond, namen die bij onze spruit passen en namen die bij ons passen. Zo was er een naam die ik ook heel erg tof vond, dus ik twijfdelde weer en even was ik overtuigd dat die naam misschien wel hoger op ons lijstje kwam. Drie dagen later besefte ik me ineens dat het niet klopte, dat kleine broer al een beetje ….. is en dat een andere naam niet meer kon. Mijn lief vond de andere naam nog wel leuk, dus ik gaf hem de opdracht de komende dagen in te beelden dat kleine broer zo zou gaan heten, hij moest maar eens gaan testen of hij het vond passen.

En rara….een paar dagen later vroeg ik ‘En al gewend aan de naam?’ en hij zei ‘Nee, het klopt niet, het is ….’ Dus tadaaaa het lijkt erop dat we de naam hebben.

Slag om de arm
Een echte twijfelaar zou geen twijfelaar zijn als ik toch niet nog een kleine slag om de arm hou. Ik durf nog niet volmondig JA te zeggen, als iemand vraagt of we de naam hebben. Ik zoek toch nog op andere sites en ik durf de andere naam opties nog niet te verklappen, want wat nu als we toch nog ineens willen veranderen. Het duurt nog ongeveer 13 weken voor ik ga bevallen. Genoeg tijd om nog een andere naam te vinden, al is die kans toch wel klein aan het worden. In geboortekaartjes programma’s vul ik dé naam in en af en toe check ik bij mijn lief of het nog steeds … is. Hardop uitspreken durf ik niet echt, want ik ben zo iemand die alles verklapt, maar af en toe, de namen van onze mannen samen noemen, is wel heel erg leuk.

Hadden jullie moeite met het kiezen van de naam?

Volg:
Share:

8 Reacties

  1. 30 juni 2017 / 08:59

    Oooooh ben zó benieuwd. Bij onze dochter de naam op de dag van de inleiding pas gekozen. Ik was er van overtuigd dat het een jongen was haha. Surprise en zó blij met de naam Naomi! En voor Daniël hadden we hem met 20 weken zo’n beetje. Maar ook slag om de arm. Met 25 weken definitief dacht ik. We hadden eerst Thijs, maar dat pastte gewoon niet.

    • Liefthuis
      Auteur
      30 juni 2017 / 13:30

      Toch grappig hoe iets dan zo kan kloppen ineens

  2. Miranda
    30 juni 2017 / 13:14

    Bij onze dochter hadden wij al een hele tijd voordat ik überhaupt zwanger was haar naam, Mila. En jongensnaam hadden we wel maar tot de laatste dag van goed gevoel bij. Maar ons gevoel van een dochter klopte bij de geboorte.
    En ongeveer een jaar voor de zwangerschap van onze zoon hadden we al een jongensnaam, Kai. Meisjesnaam vond Ik toen lastig. Ik bleek zwanger van een jongen dus meisjesnaam niet nodig. Een toen was ik ongeveer 25 weken zwanger en beviel een goede vriendin. En ja hoor de nachtmerrie van elke aanstaande moeder, hun kindje had “onze” naam. Ik was compleet overstuur de hele dag (gelukkig was het zondag). Achteraf hadden zij ook al een andere naam moeten zoeken omdat een familielid hun eerste keus aan hun zoontje jaren gegeven. We hadden gelukkig nog even om een nieuwe naam te zoeken. Veel op internet zoeken, tijdschriften en boeken op namen scannen. En uiteindelijk hadden we een naam die er uitsprong voor ons. Het moest even inwerken op ons vooral in het begin omdat niks aan Kai kon tippen. Maar uiteindelijk zijn wij bij dat we onze zoon Raf hebben genoemd.
    Vorig jaar kwam ik via een andere blog op jouw blog en zag dat jouw zoontje ook Raf heet. En ze schelen ook niet eens zo veel, 2 maandjes (11 augustus). Ben erg benieuwd hoe kleine broer zal gaan heten en of jullie bij je keuze blijven.

    • Liefthuis
      Auteur
      30 juni 2017 / 13:33

      oooow wat grappig. Heel erg leuk om te lezen en inderdaade en nachtmerrie. Snap heeeeel goed dat je van slag was. Ik zou ook zo balen als nu iemand in mijn omgeving deze naam pakt. Raf vind ik fantastisch, ben ik heel blij mee. Mooie naam, mooie mannen 🙂

  3. 30 juni 2017 / 14:04

    Ja, ik vond het ook altijd lastig. Ook omdat een naam best veel bepaalt. Dus je wilt wel de juiste keuze maken.

    • Liefthuis
      Auteur
      30 juni 2017 / 14:04

      Precies, hij of zij zit er zijn leven lang aan vast.

  4. 30 juni 2017 / 20:59

    Ik ben ook zo’n twijfelaar (verschrikkelijk!). Maar nu heb ik mezelf vast gezet door de naam al op de suikerbonen te zetten. Telkens wanneer ik weer begin te twijfelen dan lacht mijn man keihard: “Te laat! De naamstickers zijn al geplakt!” Hij is daar precies iets te blij om… Haha!
    Niet dat ik nog zoveel tijd heb om te twijfelen, ik ben uitgeteld voor maandag

    • Liefthuis
      Auteur
      30 juni 2017 / 21:07

      Ooow spannend. Ik denk dat twijfelen normaal is, maar dat je het ergens toch wel zeker weet. Heel slim om het zo vast te leggen, zo is het vast goed. Veel succes, spannende tijd.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.