Ik kan toch twee verschillende mannen maken… – De verschillen

Tijdens de zwangerschap van de Pipster vond ik het maar een raar idee. Dat mijn lief en ik een ander jongetje zouden kunnen maken dan de spruit. Biologisch gezien snap ik het en met mijn zussen heb ik het bewijs, maar toch vond ik het een raar idee. Dezelfde mix en toch anders… Daarnaast is een baby een baby… Kun je daar al veel van karakter in herkennen??? Het wordt nu steeds meer duidelijk, ze zijn verschillend…

Baby vs baby
Misschien herken je het als moeder van meer kinderen. Als je er een nieuwe mini bij krijgt dan ga je vergelijken. Lijken ze op elkaar qua uiterlijk? Gedragen ze zich hetzelfde of is het heel anders? Wanneer je een newborn van het andere geslacht krijgt lijkt het me logisch dat het een ander kind is, maar aangezien die van mij weer een piemel zou krijgen, had ik toch het idee dat ze erg hetzelfde zouden zijn. Aangezien de spruit een makkelijke baby was, zou het voor ons ook fijn zijn wanneer nummer twee zich hetzelfde gedroeg. Ik was bang voor het tegenovergestelde, maar het was een meevaller. In die eerste babyfase leken ze echt op elkaar. Naast dat ze qua uiterlijk op elkaar leken en maar 5 gram scheelden bij geboorte, was de Pipster net zo’n slaapkop, deed hij net zo moeilijk over de borstvoeding in het begin en was net zo rustig als de spruit.

Nu?
Nu hij ouder is zijn de verschillen duidelijker. Ik zie overeenkomsten, maar ook zeker grote verschillen. Hoe wonderlijk is het dat wij dus echt een ander jongetje kunnen maken. Net zo knap, lief en leuk, maar anders…

Fysiek rustig vs fysiek actief
Dit verschil was al heel snel duidelijk. Bij 2 maanden ging de Pipster zich al opduwen vanuit zijn benen als we hem op schoot hadden. De spruit deed alles op zijn eigen tijd. Niet mega laat, maar ook zeker niet vroeg, op lopen na dan. De Pipster was bij alles net wat sneller dan gemiddeld en in onze ogen dus veeeel sneller, omdat wij de spruit gewend waren. Vooral nu met lopen. Met 13 maanden liep de Pipster en van een paar losse stapjes ging hij binnen een week naar echt serieus lopen. De spruit deed dit met 21 maanden en deed daar een maand over. Geen probleem, want hij loopt en rent nu prima, maar wij moesten wel even wennen bij de Pipster.

Afwachter vs ontdekker
De spruit is heel easygoing in alles. Hij heeft van nature niet het gevoel om dingen te gaan ontdekken. Hij voelt blijkbaar de behoefte niet om kastjes open te trekken. De Pipster is heel anders. Op de dag dat hij kon kruipen, lag alles uit de tv kast en moesten we in het nieuwe huis toch ook maar de keukenkastjes beveiligen. De spruit deed er lang over voor hij zelf de trap op ging, want had hier gewoon geen behoefte aan, maar de Pipster zat voor we het wisten op trede 5.

Kat uit de boom kijker vs Alles is prima
Wanneer is die mama plak fase nou voorbij? Heb ik wel eens gedacht een paar maanden geleden. Vanaf een maand of negen kreeg hij de welbekende verlatingsangst, maar dit ging maar niet over. Iedere keer als we ergens kwamen en we zette hem op de grond dan ging hij huilen en klampte zich aan ons vast. Niet fijn en ik snapte het niet want de spruit konden we altijd overal neerzetten en die vond alles prima. Tot ik me besefte dat hij hierin misschien wel op zijn vader lijkt. Hij wil eerst rustig de kat uit de boom kijken en als hij dat gedaan heeft komt hij los en gaat hij spelen. Prima natuurlijk, maar wel fijn dit nu te weten, dan kunnen we daar rekening mee houden en is het niet raar als hij even bij ons zit op een nieuwe plek.

Angstiger vs onverschrokken
Voorover de bank af (en dat gaat nog goed ook) alles ontdekken, overal op klimmen, op alles af gaan. De Pipster lijkt over veel minder dingen na te denken, terwijl de spruit dingen sneller spannend vindt. Spannend om in een boom te klimmen, spannend om nieuwe dingen te doen, spannend in het donker…. Soms lastig, alhoewel de Pipster door zijn onverschrokken houding ook al flink is gevallen soms.

Ondeugende vs luisteraar
Als ik de spruit Nee zeg, dan doet hij het niet meer….meestal. De Pipster is natuurlijk kleiner, maar als ik hem nee zeg dan zal hij het nog een keer doen. Daarnaast kijkt hij me vaak ook aan, alsof hij denkt ‘Zie je wat ik doe?’ Ik merk wel dat hij Nee ook steeds beter snapt. Misschien is dit wel de leeftijd, maar ik ben heel benieuwd.

Rustige vs de wilde
Stoeien, stoeien, stoeien is wat de Pipster het liefste doet. Als de spruit op de grond ligt of zit dan duikt hij er boven op. De spruit is heel lief en voorzichtig, maar dit is niet eens heel erg nodig. De Pipster kan wel tegen een stootje. Daarnaast ben ik benieuwd hoe lang de spruit het nog wint van hem.

Rollenspel vs…..
De spruit is een rustige speler. Hij speelt graag buiten of in de zandbak, maar niet om te graven of wild te doen, maar om met zijn dino’s of diertjes een heel verhaal te spelen. Hij speelt het liefste met zijn diertjes en die vind ik dan ook door het hele huis. Hele verhalen komen voorbij, mega leuk om te horen. Ik ben heel benieuwd hoe de Pipster hierin is. Die zie ik nu vooral met auto’s voorbij komen en die sloopt graag wat de spruit neerzet. We shall see…

De een niet minder leuk dan de ander, allebei anders, maar allebei zo tof en zo leuk om te ontdekken… Allebei relaxed en easy going, maar volledig op hun eigen manier.

Volg:
Share:

2 Reacties

  1. Larissa
    10 december 2018 / 11:24

    Je verhaal is zó herkenbaar, ik heb een zoon van 3,5 en een dochter van bijna een jaar, maar waar hij zo rustig en easy going was, is zij een echte durfal en zo snel met allessss. Echt heel bijzonder om te zien 🙂

    • Liefthuis
      Auteur
      11 december 2018 / 20:06

      Zo gaaf om het verschil te zien… Heel leuk. Zou het dan toch aan de tweede liggen???

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.