Oke dit klinkt misschien raar, maar jongens wat ben ik blij. Na bijna 8 maanden volle bak aan de pijnstillers kan ik nu eindelijk zeggen dat ik al twee weken lang geen pijnstillers meer heb gebruikt. Het leek mij een mooi moment voor een update van mijn lijf.Voor de mensen die niet weten wat er aan de hand is. Aan mijn zwangerschap en bevalling heb ik flinke bekken problemen overgehouden. In mijn eerdere updates kun je lezen waar ik precies last van had, 10 en 14 maanden na de bevalling.
Het valt wel mee…Of toch niet???
Ik heb altijd geprobeerd zo positief mogelijk te blijven, er zijn ergere dingen in de wereld. Daarnaast werkt het nu eenmaal zo in mijn hoofd. De situatie waar ik in zit, op welk gebied dan ook, daar maak ik het beste van. Vaak zie ik pas achteraf dat een bepaalde situatie toch best heftig, of zwaar was.
Zo vond ik mijn zwangerschap een eitje op dat moment en was ik er echt van overtuigd dat ik in mijn handjes mocht knijpen. Ik vind nog steeds dat ik een fijne zwangerschap heb gehad, maar een eitje was misschien toch wat overdreven. De 580 liter vocht die ik meesleurde (sorry ik hou van overdrijven) mijn hartslag van 140, niet lang meer kunnen wandelen (waar ik toen niet van door had dat dit mijn bekken waren, ik gaf de schuld aan mijn dikke buik) het hoort erbij, maar een eitje was het niet.
Druk weekend
Zo ook mijn bekken problemen. Wat een ellende was dat. Wat heb ik af en toe een pijn gehad, als ik toch weer teveel had gedaan. En toch…wuifde ik het weg. Want een avond uiteten en een avondje Guus Meeuwis in 1 weekend was toch ook wel veel. Tenminste dat vond ik toen….Nu denk ik…Belachelijk een vrouw van 29 met een gezond lichaam moet makkelijk meer kunnen doen in een weekend.
Terug naar die pijnstillers.
In mijn vorige blog schreef ik nog dat ik volop aan de Ibuprofen zat. Ik gebruikte 3 x 400 mg per dag. En daarmee redde ik het wonderbaarlijk goed. De pijn was niet weg, de problemen waren niet over, maar ik kon nu wel gewoon wandelen en ik kon zoveel meer doen dan eerst. Wat een opluchting dit werkte zo goed.
Ik durfde niet te stoppen
Levenslang pijnstillers zag ik niet zitten en daarnaast was dat ook nooit de bedoeling, maar stoppen of afbouwen durfde ik niet goed. Ik was nu gewend aan wat ik kon en ik wilde niet terug naar het moment voor dat ik was gestart met Ibuprofen. Dus ik ging nog even door met die pilln. In overleg met de bekken fysiotherapeut heb ik uiteindelijk toch besloten af te gaan bouwen, maar heel geleidelijk. Ik haalde er 1 dosis vanaf en hield dit een paar weken vol. En zo haalde ik er vervolgens de volgende dosis vanaf.
Had ik een zware dag voor de boeg, dan pakte ik er soms een extra, maar dit kon voor mijn gevoel en werkte prima.
Van Ibu naar Pcm
Uiteindelijk zat ik nog op 1 keer 400 mg per dag, maar de stap tot helemaal stoppen was nog te groot voor mijn gevoel. Ik stond zo stijf en pijnlijk op in de ochtend dat ik die pil nodig had om op te starten, dacht ik. Uiteindelijk kreeg ik het advies de ibu te vervangen voor 2 paracetamol. Deze waren minder heftig en zo was er toch nog een soort van tussenstap.
De afgelopen 2 maanden slikte ik iedere ochtend twee x paracetamol. Soms had ik ook echt het gevoel dat ik dit nodig had. Totdat ik het vergat 3 weken geleden. Ik merkte verschil, maar niet dramatisch. De dagen daarna nam ik het nog wel, tot het moment dat ik dacht, ik probeer het gewoon zonder. En dat is twee weken geleden.
En nu?
Dan ben je misschien benieuwd hoe het nu gaat. Het gaat hetzelfde als de laatste maand met paracetamol. Dus TOP. Ik kan bij lange na nog niet alles, maar kan wel gewoon functioneren. Ik kan niet goed op de grond of een harde ondergrond zitten, ik kan niet lang zonder rugleuning zitten, slenteren door de stad is echt kak, dus bij een dagje winkelen moeten we regelmatig even stoppen voor koffie, helemaal niet erg dus. Het werken gaat goed, soms is het fysiek zwaar als ik even teveel heb gedaan en loop ik weer even moeilijk, maar altijd trekt dit weer weg. Oow en als ik ongesteld ben, dan heb ik 1 dag veel last. De fysio zei dat dit normaal was. Maar….
Ik kan wel alles doen wat ik wil, ik kan met onze spruit wandelen en met hem spelen, ik kan hem tillen en met hem gek doen. Ik kan werken, dagjes weg. Ik kan eindelijk weer bijna alles. Mocht ik even last hebben dan pak ik mijn rust en trekt het weer weg.
Hopelijk blijft het een stijgende lijn, word ik langzaamaan steeds sterker en kan ik langzaamaan steeds meer. Het moment dat ik ooit zwanger word, vind ik stiekem wel spannend. Wat nou als het dan weer erger wordt? Daar denk ik nog even niet aan. We zullen zien… maar
nu ben ik vooral heel happy…ik ben weer steeds meer ik…
Fijn dat er vooruitgang in zit. Maar wel pittig zeg.
Hey meis dit had ik helemaal gemist. Wat naar zeg! Maar wel heel fijn dat je inmiddels zonder pijnstilling kunt.
Auteur
Is niet erg 🙂 zeker heel fijn, ben ik echt blij mee.
Top om te horen dat het zonder pijnstillers zo goed gaat! Dat is toch een geweldig begin van het jaar! Kan alleen nog beter worden toch?! 🙂
Auteur
Dat kan zeker alleen nog maar beter worden zo.
Wat goed dat je nu van de pijnstillers af bent. Lekker veel genieten van leuke dingen doen met je gezin!
Auteur
Dat ga ik zeker doen 🙂
Wauw wat pittig zeg… en wat fijn dat je nu zonder de medicijnen kunt. Hopelijk bergopwaarts! En iedere zwangerschap is anders, zeggen ze toch? Of gaat dat voor wat betreft bekkenproblemen niet op?
Auteur
Jawel zeker wel, dus we zullen het zien ooit.
Wat fijn om te horen dat je nu zonder pijnstillers kan. Goed ook om het zo rustig af te bouwen en nu alleen te nemen bij moeilijke dagen. Ik hoop zo dat deze stijgende lijn zo doorzet!
Auteur
Dank je 🙂
Oh wat fijn dat dat zo gaat! Ik ken helaas ook ander verhalen, maar voor nu, geniet! Echt top! Lekker fietsen, lopen, rennen
Wauw wat fijn dat het nu goed gaat zonder pijnstilling! Hopelijk mag het een stijgende lijn blijven.