Krijg ik een supermarkt huiler?

supermarktKennen jullie die reclame nog? Van dat kindje dat op de grond gaat liggen huilen en drammen in de supermarkt? En dat die van moeder het kindje daarna ook op de grond gaat liggen huilen? Wat leek me dat altijd verschrikkelijk, een krijsend kind in de supermarkt of waar dan ook. Hoe ongemakkelijk. Een kind dat dwars is en niet wil luisteren…. Dat staat mij ook te wachten toch?…Krijg ik ook een supermarkt huiler?

Eigen willetje
Wat hou ik van mijn kleine mannetje en wat is hij meestal lekker vrolijk. Zolang er vanalles te zien is en te doen en zolang hij op tijd eten krijgt is hij tevreden en blij. Meestal dan…Onze spruit is echt geen drammer of gefrustreerde. Hij is meestal een hele tevreden spruit, maar hij gaat steeds meer een eigen willetje krijgen en dat merk ik. Hij wil graag met de bal spelen, hij wil graag eten, hij wil bij spullen waar hij niet bij kan en hij wil op de bank klimmen wat hem nog niet altijd lukt en zo zijn er nog meer dingen.

Hij wil zijn fles al als die nog in de magnetron staat en doet dramatisch als we hem zijn fles niet meteen geven. Hij gooit zichzelf achterover of….gaat met zijn hoofd op de grond liggen huilen. Alsof hij aan het bidden is. Of…..gaat plat op de grond liggen op zijn buik en is boos.

Van wie heeft hij dat?
Ik moet er nu nog heel hard om lachen. Ben nog steeds verbaasd dat kinderen dit op de een of andere manier dus allemaal bedenken. Het is echt niet zo dat ik hem dit voorbeeld geef. Dat ik dus huilend met mijn hoofd op de vloer ga liggen als ik boos ben of als Raf niet luistert. Dus van wie hebben kinderen dat?
Nu vind ik het nog grappig en gelukkig is het vaak heel snel over bij hem

Supermarkt huiler?
Nadat hij een paar keer mopperend op de grond had gelegen begon ik het mezelf af te vragen. Krijg ik een supermarkt huiler? Moet ik me vast voorbereiden op scenes in de Appie als onze spruit geen snoepjes mag kopen? Of als hij perse met zo’n klein karretje wil rijden?

Klein persoontje
Wat vind ik het gaaf dat onze spruit een echt ventje wordt. Dat hij steeds meer kan, dat hij steeds meer snapt en dat hij steeds meer wil. Een echt persoontje een echt eigen willetje. Hij is nu nog maar een dreumes en er staat me volgens mij nog vanalles te wachten. Ik ga er maar vanuit dat het gaat gebeuren, het hoort er denk ik gewoon bij en tegen die tijd denk ik terug aan dit artikel (ZIE JE WEL)

Ik ga vast op de grond liggen.
Ik las laatst gelukkig al een heel fijn artikel van Ruby (integratief kinder en jeugdtherapeut) Dus ik bereid me vast voor en anders….ga ik vast oefenen met mijn ‘krijsende mama op de grond in de supermarkt‘ act. Want in die reclame leek het te werken. Ow en voorlopig lach ik er nog om, als onze kleine dramaking (bestaat dat?) op de grond ligt omdat ik niet voor de vierde keer hetzelfde boek wil voorlezen.

Ik vraag het me af, krijg ik een supermarkt huiler? Kan ik dat nu al zien? Terwijl hij meestal juist zo goed gehumeurd is als we er op uit trekken?  Hebben jullie het wel eens meegemaakt?

Volg:
Share:

12 Reacties

  1. 11 oktober 2016 / 08:51

    Die reclame ken ik. Die vind ik nog altijd briljant gevonden. Het is ook zo’n klassieker: de supermarkthuiler : )

    • Liefthuis
      Auteur
      11 oktober 2016 / 13:29

      Hahaha inderdaad geniale reclame.

  2. 11 oktober 2016 / 09:06

    Volgens mij is dit de nachtmerrie van elke ouder, waar denk ik ook iedere ouder een keertje mee te maken krijgt. Hoe jij aan ons je spruit laat zien, ziet hij er niet uit als een supermarkt huiler… tevreden mannetje, niet verwend en een goede opvoeding.

  3. 11 oktober 2016 / 18:02

    Haha heel herkenbaar dit. Aan de ene kant is het inderdaad heel leuk dat ze een eigen persoonlijkheid krijgen, maar dat huilen in de supermarkt is minder leuk 😉

  4. 12 oktober 2016 / 06:08

    Wel eens meegemaakt in gelukkig minder erge variant haha. En dan gaan andere mensen zich ermee bemoeien, ook heel fijn *not* Maar gelukkig is het maar twee keer ofzo voorgekomen en hopelijk blijft het daarbij haha

    • Liefthuis
      Auteur
      12 oktober 2016 / 17:46

      Ik ga voor je duimen haha

  5. 12 oktober 2016 / 08:44

    Heerlijk geschreven weer en heel herkenbaar 🙂
    Hier gebruikt max nu steeds meer woorden om aan te geven wat hij wil mama thee, thee, mama, die, thee. (en dan steeds harder, terwijl het water daar toch echt niet sneller van gaat koken.) Dan gaan we maar vast samen de melk en het theezakje pakken en meestal helpt dat wel.

  6. 12 oktober 2016 / 11:28

    Haha erg herkenbaar dat ontwikkelen van een eigen willetje. Mirthe kan ook echt al boos kijken. Ik moet dan moeite doen om niet te lachen.

  7. Janine
    13 oktober 2016 / 06:19

    Volgens mij is het niet nu al herkenbaar en ik denk ieder mama zal zo een situatie ook eens in het openbaar meemaken. Als je schrijft over je zoontje leest het alsof je onze te bezoek had 🙂 ik denk mentaal op voorbereiden is het beste….wie weet valt het mee…de vliegreis naar Amerika was toch ook minder erg dan verwacht 🙂

    • Liefthuis
      Auteur
      13 oktober 2016 / 08:00

      Wat een goede gedachte inderdaad, het zal allemaal wel meevallen en ik ga het ook vast een keer meemaken.

  8. 14 oktober 2016 / 08:44

    Helaas hier wel al meegemaakt. J heeft ook een behoorlijk sterke eigen wil (heeft ie van z’n moeder ) en weet heel goed wanneer hij die moet gebruiken.
    Zo ga ik dus tegenwoordig bijna nergens meer heen zonder buggy. Hij vindt het heerlijk om vrij rond te rennen, maar als hij z’n zin niet krijgt, wil hij dus nergens meer heen.
    Ooit 1 keer in de stad geweest zonder buggy, resultaat: schreeuwend op straat, niet willen lopen en ook niet op de arm meewillen, verschrikkelijk.
    Voor de rest zijn kinderen best leuk trouwens hoor

    • Liefthuis
      Auteur
      14 oktober 2016 / 08:58

      hahahaha heerlijke reactie. Idd ze zijn met vlagen best leuk, maar heftig hoor als je zo in de stad staat.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.