Lua 1 maand – Ontwikkeling, groei en hoe het gaat…

1 maand

Lua is 1 maand. Ons meisje, ons poppetje is alweer 1 maand. Hoe kan dat. Voor mijn gevoel ben ik vorige week opgenomen in het ziekenhuis en ingeleid, voor mijn gevoel ben ik net bevallen. Alles is nog zo bijzonder, nog zo nieuw en tegelijkertijd is ze al niet meer weg te denken. Ze hoort er zo bij, ze hoort zo bij ons… Hoe gaat het nu met haar en hoe was afgelopen maand?

De roze wolk

Van de ellendige aanloop, naar de droombevalling en toen lag ze daar op mijn borst. In mijn armen en rechtstreeks in mijn hart en samen door op die roze wolk. Hoe intens de start voor mijn lichaam bleek te zijn, zo intens was ook het genieten van de eerste dagen. Zowel de dagen in het ziekenhuis, als de kraamweek met de mega fijne kraamhulp waren precies zoals je het iedereen gunt. Roze, vol liefde, fluffy wolken, wattig hoofd, stuwing, overstromen van geluk en nog meer roze. Dit zorgde dan ook voor dikke tranen op de dag dat de kraamhulp afscheid nam. ‘Het was zo magisch...’ waren mijn woorden. Een magische start…

Ons poppetje

2890 gram zei de verpleegkundige die me net na de narcose terug bracht naar de kraamsuite. Ik dacht dat ze twee baby’s door elkaar haalde, want hoe kan een baby van ons zo klein zijn. We wisten dat ze kleiner zou zijn dan de mannen (die beiden 8 pond waren) maar dat ze zoveel kleiner was hadden we niet verwacht. Echt een poppetje was het, dat ik de dag voor ik opgenomen werd nog een pakje maat 44 binnen kreeg, voor de zekerheid, was maar goed ook. Wat was (is) ze knap, wat was ze klein, wat was dit bijzonder. Ons meisje… ons poppetje…

Een tevreden baby

Slapen, eten, knuffelen en repeat. Wat een rijkdom dat we weer een tevreden en rustige baby hebben. Een heel relaxed tevreden meisje is het. Na een paar dagen zag ik pas voor het eerst echt haar oogjes, want ze sliep zoveel dat ik haar ogen nauwelijks open zag. Ze is de afgelopen twee weken steeds iets meer wakker, steeds iets meer aan het rondkijken, haar broers aan het bekijken en naar mij aan het staren. Wat een mooi koppie en wat een mooi gezicht is het als ze zo rond kijkt.

Borstvoeding

Luie aanhappers waren onze mannen. Luie baby’s, eigenlijk een beetje net zoals Lua, ook zo rustig en tevreden, het grootste verschil is de voeding. Waar de mannen weken deden voor ze het aanhappen goed snapten, wist Lua vanaf dag 1 waar ze moest zijn en hoe ze moest drinken. Ze hapt aan als een malle, mijn tepels waren daar ook even iets minder blij mee, maar wat ging het nu makkelijk. De grotere hoeveelheid voeding die ze binnen krijgt zorgt afgelopen dagen ook voor wat krampjes, maar gelukkig nog niet te erg.

Nachten

Zoals ik zei, we hebben weer een slaapkopje (tot nu toe). Ze slaapt echt heel goed. Ze heeft soms wel wat last van de hik of een boer die dwars zit, maar ze komt vanaf dag 1, maar 1 of 2 keer in de nacht en slaapt daarna meestal weer heel goed. Wij hebben voor newborn ouders dus echt prima nachten. Mijn lief doet de luiers en daarna voed ik haar en kan mijn lief weer verder slapen. Ideale verdeling.

Groei en ontwikkeling

Steeds meer wakker en steeds langere rukken slapen, maar tegelijk ook zo goed drinken en zo goed groeien en gelukkig nog steeds oneindig op mij slapen, want ik weet nu dat dat over gaat. Daarnaast kan ze ook best goed in haar wiegje slapen als we haar slapend weg leggen, of als ze haar speentje pakt. Daarnaast geef ik blijkbaar weer slagroom, want ons meisje werd gisteren gewogen en weegt nu 4160 gram. Ze is dus van 2890 gr, naar 4160 gr. gegaan in 1 maand tijd… Zo trots… Groei meisje groei… maar niet te snel…

Verlengde kraamweek

Na de kraamtranen op dag 8 voor het afscheid van de kraamhulp. Besloot ik de kraamweek gewoon te verlengen. Ik was nog zo aan het genieten en zat nog zoveel op onze roze wolk dat ik die cocon nog niet uit wilde. Ik wist dat het leven vanzelf weer meer normaal wordt en deze tijd komt niet terug, dus ik koos bewust (en ook een beetje verplicht door mijn lijf) voor een verlengde kraamtijd en daar helpt het vaderschapsverlof heel erg mee. Wat een rijkdom dat mijn lief maar 2 dagen in de week werkt en nog zo fijn zoveel bij ons is. Ik geniet nog steeds intens…

1 maand, hoe dan…

Ik type deze blog op 24 november in de avond en ergens geloof ik echt nog niet dat ze morgen alweer 1 maand is. De tijd vliegt, ondanks dat de dagen zo op elkaar lijken soms, knuffelen, voeden en luiers verschonen. De magische momenten met de mannen blijven en ondertussen is ze alweer zo hard gegroeid. Hoe kan deze eerste maand zo snel zijn gegaan…

Een maand van eersten, een maand van derde keren en toch eersten. Een maand met ons meisje, een maand als mama van drie. Een maand van drie luiers in 10 minuten, eten met 1 hand omdat er een baby aan de borst ligt, een maand van oneindig veel kusjes van haar broers, van de lekkerste newborn geur opsnuiven, maat 50 en de maand van drie schoenen bij de haard voor het zetten van de schoen.
Een besef momentje… een maand mama van drie.

Volg:
Share:

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.