Mijn eerste blauw ogige baby… Want ze zijn zo gigantisch blauw, dat ik er vanuit ga dat ze blauw blijven, net als mijn lief. Mijn baby die zo op haar broers lijkt en toch zo zichzelf is. Ons cadeautje is alweer 4 maanden. Haar eerste sneeuw en haar eerste lente weer… Wat een heerlijke maand was het.
4 maanden en toch een jaar ‘bij ons’
Deze maand voelde extra bijzonder als ik de terugblikken naar vorig jaar zag, want een jaar geleden waren we op de plek waar ze is gemaakt. Waar ze bij ons kwam, ons compleet verraste… Ik krijg weer kippenvel als ik er aan denk hoe bijzonder ik dat vind. Een jaar geleden op reis met zijn vieren, de reis van ons leven… en nu met zijn vijven. Ooit gaan we terug…
4 maanden en de nachten
Vorige maand zei ik nog dat ze in de avond vaak wakker was. Ze sliep vanaf 11 uur ongeveer, maar ze sliep in de ochtend steeds langer. Soms werd het wel 11 uur. De nacht leek dus verlegd, dus we gingen proberen dit te verleggen. Niks forceren, gewoon proberen. Dus de routine werd veranderd… Slaapzak aan, rond half 8/ 8 uur een voeding, naar boven, liedje zingen en in bed. Ze slaapt dan niet meteen en het was de eerste nachten echt even zoeken, maar met een extra knuffel van ons, het speentje vast houden en aaien over haar hoofd, lukte het haar steeds beter in slaap te vallen. Nu slaapt ze in ongeveer een kwartier, tussen half 9 en 9 uur en slaapt ze tot half 9 in de ochtend. Soms langer soms korter, maar het zijn in ieder geval top nachten. Ook ons meisje heeft onze slaapgenen gekregen.
4 maanden en de voedingen
Doordat die late voeding er ineens vanaf was, kom ik regelmatig uit op 4 voedingen. De tijd tussen de laatste en eerste voeding was ineens veel langer, dus in de ochtend stonden mijn borsten op knappen. Mijn lichaam moest echt even zoeken naar nieuw evenwicht, want eerst kwam er even een dipje, maar die heeft Lua zelf weer opgekrikt. We zitten nu dus op 4 voedingen, maar als dit er 5 zijn, is het ook prima… Ze drinkt niet vaak, maar groeit als een malle en drinkt wel veel in 1 keer heb ik het idee.
Eerste keer naar de opvang
Wat een mega mega mijlpaal is dit toch. Omdat ik thuis werk, heb ik de overgang van mijn verlof naar weer werken als minder hard ervaren, want ik werkte alweer weken, maar dan met Lua bij me. Die dag naar de opvang voelt dan wel echt als een mega mijlpaal. Voor het eerst een hele dag weg van mij, voor het eerst de hele dag kolven in plaats van voeden. Ik vond het toch een dingetje… vooral toen ik haar gedag zei (mijn lief bracht haar) omdat je haar nog niet uit kan leggen dat je haar op komt halen, voelt het bijna alsof je haar weg doet. Maar ze heeft het mega goed gedaan, heerlijk geslapen in het buiten bedje en lekker geknuffeld en gedronken. Precies zoals je het zou willen.
Ontwikkeling en Sprong
Wij hebben niet zo’n intense sprongen kinderen. Bij de mannen heb ik alleen de 4 maanden sprong gemerkt, maar dit kwam ook omdat ze toen naar hun eigen kamer gingen en met de opvang startte enz enz… Veel veranderingen voor zo’n mini. Ik heb het idee dat Lua er wat tegenaan hikt. Ze is wat langer wakker tussen haar slaapjes (nu ongeveer 1,5 uur) en komt na 1 slaapcyclus (45 min tot uur) niet altijd meer in slaap, waar ze voorheen makkelijk uren sliep. Daarnaast komt ze overdag moeilijker in slaap… Ik weet dat het een sprong is en uit het verleden hebben we geleerd… dus zij blijft lekker nog even bij ons op de kamer (vindt mama helemaaaal niet erg) en we helpen haar met slapen… Het komt vanzelf weer goed.
Navelbreuk is weg
Vorige keer vertelde ik over de navelbreuk en de heupecho die ze moest hebben. Begin deze maand moesten we voor controle van die navelbreuk naar de specialist en die gaf aan dat het inderdaad een flinke breuk is, maar dat de verwachting echt is dat hij wegtrekt binnen een paar jaar. En dit geloof je nooit…HOE BIZAR… Een maand geleden was die navelbreuk echt best heftig. Ze had er geen last van, maar zag er wel ‘naar’ uit. Echt een flinke bol van 3×3 cm en ook zeker 3 cm hoog en in een maand tijd is hij bijna volledig weg getrokken. Ik had er stiekem echt een hard hoofd in dat dit überhaupt weg zou trekken en in een maand tijd is haar navel helemaal plat, alleen als ze hard huilt puilt hij nog iets uit… Zo fijn.
Hoogtepunten
Ik kan oneindig hoogtepunten blijven noemen…. want bijna alles is een feest. Ze groeit mega goed, wat een beetje bittersweet is, want ik ben zo trots, maar meisje groei niet zo snel. Ook de mooie pakjes die niet meer passen doet me stiekem een beetje pijn, maar nieuwe kleding shoppen is daarentegen een heerlijke bezigheid.
De mannen hebben haar voor het eerst een flesje gegeven en wat keken ze daar naar uit. Dat wilde vooral Pip al zo graag zo lang doen. Lua vindt het allemaal prima, als er maar melk binnen komt.
