Een bucketlist en doelen stellen. Iets wat ik sinds mijn studie niet meer gedaan heb tot nu. Ik vond het altijd onzin. Het leven liep zoals het liep en in mijn hoofd plande ik wel wat dingen. Niks concreet niks op papier…we zullen zien. Dit jaar ben ik er toch mee begonnen, omdat ik dacht….let’s try this. Hoe is het bevallen…
Doelen stellen. Het klonk voor mij heel lang als iets wat bij school hoorde. Voor mijn afstuderen heb ik menig doel moeten opstellen, smart maken, plan van aanpak, je herkent het vast? Ik kreeg daar een beetje allergie voor omdat het voor mij vaak meer doelen waren om mijn studie te behalen, dan doelen waarvan ik voelde dat ik ze perse wilde behalen (snap je me nog?).
Jaren liet ik het los. Het leven liep zoals het liep en wat ik wilde plannen, plande ik in mijn hoofd. Dat gold dus ook voor de dingen die ik wilde. Ik zag het niet als doelen, het was gewoon iets wat ik hoopte te doen, of te behalen.
Begin 2018
Net verhuisd en vol hormonen wilde ik aan het begin van dit nieuwe jaar graag vooruit kijken. Sinds een paar jaar blik ik op oudjaar, met mijn lief altijd terug op het afgelopen jaar. Wat waren voor ons de bijzondere momenten. Nooit keken we vooruit, waarom niet eigenlijk? Begin 2018 was geen top tijd voor mij en ik had behoefte aan positieve input. Ik wilde plannen maken, omdat ik ook blij werd van de ideeën die we hadden en de plannen die we maakten.
Bucketlist it is…
Ik kan het geen echte Bucketlist noemen aangezien ik er geen dingen in heb geschreven die ik ooit in mijn leven nog gedaan wil hebben, maar een bucketlist voor 2018. Ik schreef er geen onmogelijke dingen op, maar wel dingen die voor mij niet zomaar vanzelfsprekend waren, of dingen die wel konden, maar die nog niet gepland waren. Dingen die je wanneer het leven van alledag doorgaat misschien niet laat gebeuren. Althans ik niet. Wat schreef ik er dan op? Het volgende in ieder geval; een vliegreis, een stedentrip, een concert, meer date night, een vakantie met de vouwwagen, naar een concert en een aantal plannen met de mannen.
Uitspreken…
Op het moment van schrijven kon ik nog niet met zekerheid zeggen dat deze dingen zouden gebeuren. Met een paar mensen deelde ik, in de eerste week van het nieuwe jaar, mijn bucketlist en met het uitspreken daarvan werd het nog echter. De maanden daarna liet ik het weer los. Ik dacht er niet dagelijks en zeker ook niet wekelijks aan. Toen ik er drie maanden later aan terug dacht kon ik ineens tot mijn verrassing zeggen dat ik al een aantal punten had afgestreept. Voor iemand anders misschien kleine dingen, maar voor mij dingen die mijn leven fijner maken, die mij nog meer Jodi maakte. Juist omdat ik nu wil leven, nu wil genieten en nu avonturen wil maken…zelf en met mijn mannen.
Zweverig
Toen ik me bewust werd van mijn positieve uitwerking van de bucketlist, was ik net gestart met het coachingstraject bij Marije. Ik besefte me dat ik dingen moest gaan uitspreken. Wensen of wilde plannen. Ik stopte ze vaak weg omdat ik toch een beetje bang was voor reacties van anderen, struisvogel politiek was er een waar ik zeer bedreven is was en ben. Het traject en mijn bucketlist samen lieten me beseffen dat je iets echt het universum in moet gooien om het waarheid te laten worden. Ok dit klinkt zweverig, maar ik bedoel dat je het moet uitspreken, of op moet schrijven om er blijkbaar naar te gaan leven.
Het werkt…
Het heeft vast met een bepaalde mindset te maken, of dat je gewoon bewuster naar je doelen gaat leven als je ze zo bewust stelt. Wanneer je ze opschrijft. Bijna heel mijn bucketlist is afgestreept en de dingen die ik uitsprak te willen, kwamen in meer of mindere mate op mijn pad.
Je moet er uiteraard voor werken, het gaat niet vanzelf, maar ik geloof nu echt dat door je je plannen en doelen moet uitspreken of opschrijven. In ieder geval ze bewust moet stellen en niet ergens in je hoofd bewaren. Ik ben mijn bucketlist niet bewust gaan afstrepen, maar ik had de plannen gemaakt en blijkbaar was dit voldoende. Voor Feestje van Hout, voor Lief thuis, voor mijn lief en mij, voor ons gezin. Het blijft soms mega spannend en sommige dingen klinken als wilde plannen, maar ik ga het doen. Ze opschrijven, uitspreken, doelen opstellen.
Stel jij doelen? Of maak je bewust plannen?
Dat heb je mooi verwoord. Ik doe het (nog) niet maar je hebt me aan het denken gebracht, dank je wel voor deze bewustwording. En vooral ook mooi om te zien dat niet altijd iets hoeft te zijn waar je echt mee bezig moet zijn, maar dat het dus ook op je pad komt door het uit te spreken.
Auteur
Jaaa zeker doen. Ik geloof nu echt dat je er onbewust naar gaat leven. Dat het blijkbaar al werkt om het op te schrijven, om het echt te maken.