Mumlife RAW Tag – Het echte rauwe moederschap

Het moederschap zoals het echt is, met de mooie en de soms minder mooie momenten. Hoe denk ik echt over het contact tussen moeders, wat was mijn vreselijkste poepmoment met onze spruit, driftbuien en eerlijk over eten en tv/ schermtijd.

Ik zag deze TAG op Littlewonderworld, waar Manon hem invulde.

1. Beschrijf jouw dag als moeder vandaag in één woord en leg kort uit.
Verbazing
Momenteel is onze spruit zoveel aan het ontdekken en aan het leren. Iedere dag verbaast hij me weer met wat hij allemaal kan en met wat hij allemaal doet en zegt. Nieuwe woorden, zinnen, grappige uitspraken, grapjes maken, maar ook de momentjes waarop hij als een drama queen king met zijn hoofd op de bank of grond gaat liggen of zijn pruillip tevoorschijn tovert. Ik verbaas me over wat ik allemaal van mezelf in hem terug zie (hallo spiegel, die kleine meneer nu al voorhoudt) Ik vind bijna alles even aandoenlijk en heerlijk, hij tovert iedere keer een glimlach op mijn gezicht.

2. Wat is het meest uitdagende gedeelte om te ‘connecten’ met andere moeders?
De competitiemoeders, zoals ik ze noem. De moeders die alleen maar over hun eigen kind praten en alles van hun eigen kind beter en mooier vinden. Ik kan dat redelijk makkelijk naast me neerleggen, maar dan is het echte connecten wel moeilijk. Ik sta graag klaar voor andere moeders, voor nieuwe moeders, iedereen heeft zware momenten en moeilijke situaties. Laten we elkaar allemaal een beetje helpen en vooral ook eerlijk zijn over hoe het is.

3. Deel één vreselijk poep-moment. Die hebben we allemaal.
Allemaal??? Heel eerlijk; onze spruit is niet zo’n smerige poeper. De eerste maanden van zijn leven poepte hij 1 keer in de tien dagen, wat ook niet altijd prettig was, maar daardoor nooit een spuitluier gehad. Poepen is heel lang moeilijk voor hem geweest, maar zolang hij roos vicee laxo krijgt gaat het goed. Op 1 vieze romper na valt het heel erg mee. Die ene vieze romper hadden we dan natuurlijk wel bij een vriendin thuis. Onze spruit was 6 maanden. Bij het verschonen ontdekte ik dat zijn romper vies was en dat er dus poep op zijn rug zat. OW NEEE zei ik en ik wist echt even niet wat te doen. Hoe pak je dit het handigste aan….Gelukkig had die vriendin een meisje dat 6 weken ouder is dan onze spruit en wist raad. Misschien raar, maar ik dacht echt WAT NU….

4. Hoe ga je om met publieke driftbuien van je kind(eren)?
Onze spruit is nog redelijk driftbui vrij…(afkloppen) wij wachten nog op de eerste echte driftbui. In de Action laatst was hij het niet volledig met me eens, met gezeur tot gevolg, maar ik kan er nog wel om lachen en met liedjes zingen, gek doen en hem laten helpen komt hij er nog redelijk snel uit. Ik ben wel van mening dat ik niet wil dat onze spruit anderen tot last is. Op een vol terras zal ik dan ook sneller toegeven aan iets, dan wanneer we thuis zijn. Ik leg hem eerst duidelijk uit wat ik verwacht en wil, maar werkt dit niet dan kies ik voor de makkelijkste weg, maar wel binnen de grenzen natuurlijk.

Kleine toevoeging. Een paar dagen na het typen van dit artikel ging onze spruit voor de deur op de stoep liggen. Ik dacht nu gaan we het krijgen…Bereid je voor moeders….en precies toen ik dat dacht hoorde ik gesnurk. Hij deed alsof hij sliep…Hij heeft het principe driftbui nog niet helemaal begrepen.

5. Eerlijk: hoeveel schermtijd heeft jouw kind?
Geen schermtijd eigenlijk. Daar bedoel ik vooral mee dat ik geen tijd ga afspreken waarop hij nu mag kijken. Daar is hij te klein voor en dat snapt hij niet. Dat wil echter niet zeggen dat hij nooit tv kijkt. Rond etenstijd komt het denk ik 4 keer in de week voor dat hij even tv gaat kijken. Hij vindt het heerlijk soms even, maar gaat ook net zo goed weer spelen met de tv aan. Ik heb ook niet de illusie dat hij geen tv zal gaan kijken later, ik geniet er zelf soms ook heel erg van. Kan ook stiekem niet wachten op de momenten dat ik samen met hem films kan kijken, of naar de film kan. Overdag wil ik echt niet dat de tv aan gaat en daar ben ik dan ook strikt in. Hij vraagt er dan ook nooit naar. Alleen wanner hij moe is en honger heeft…

6. Wat is jullie makkelijke go-to-avondmaaltje wat jullie (te vaak) eten?
Frietjes…wat kan ik daar soms van genieten en onze spruit ook. Dit doen we niet te vaak

7. Heb je vandaag geschreeuwd, gehuild of het moeilijk gehad vandaag?
Onze spruit was vandaag bij mijn schoonmoeder, die een dagje oppast. Hij heeft het daar altijd mega fijn. Thuis eten we dan nog even en dan gaat hij al naar bed, geen vervelende momenten gehad met onze spruit vandaag.

8. Wat was het beste moment vandaag als moeder?
Dat onze spruit lekker bij me kwam zitten voor een boekje en daarna lekker wilde knuffelen. Het is zo’n kleine knuffelkont, ik hoop dat dat altijd zo blijft, want ik geniet er intens van. Al zit mijn buik nu soms wel in de weg, die knuffel zal er komen.

9. Wat is je geheime guilty pleasure om jezelf te belonen als moeder?
Stiekem iets lekkers eten als onze spruit in bed ligt of als hij even niet kijkt. Daarnaast vind ik het heerlijk als hij zijn middagslaapje doet om eerst even op de bank te zitten met drinken en even helemaal niks te doen. Benen omhoog en ongegeneerd social media checken.

10. Hoe vaak ervaar je schuldgevoelens als moeder?
Ik vind het momenteel heel vervelend dat ik niet altijd alles kan met onze spruit in verband met mijn bekken klachten en zwangerschap. Ik doe zoveel mogelijk gewoon wel, omdat ik niet wil dat hij er de dupe van wordt, maar op de grond zitten spelen, of onder de bank een bal uit vissen, dat lukt gewoon niet. Ondertussen verhuist hij al zijn speelgoed al naar de bank om daar samen met me te spelen.

11. Deel één ding over het moederschap waar meer over gepraat/gedeeld moet (kunnen) worden.
De eerste weken na de bevalling ervaren heel veel moeders als heel heftig. Vooral de onzekerheid in samenwerking met hormonen en vermoeidheid zorgen ervoor dat new moms zich soms echt heel rot kunnen voelen. Dat vinden veel moeders dan weer lastig, want je hoort toch te genieten van de new born periode….Ik denk dat het echt goed is dat daar meer over gepsroken wordt. Ze zijn nog zo mini, waarom huilt hij of zij, moet ik hem wel of niet oppakken, wel of niet in zijn eigen bed laten slapen, wel of niet nog een beetje voeden…..Het kan zoveel schelen soms even iets te delen, of dat je er al op voorbereid was en dat je weet dat je niet de enige bent.

Herkenbare antwoorden???

Volg:
Share:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *