Nog maar 1 maand en dan is hij 1…Ik stop dit idee nog even heel ver weg, want het feit dat mijn baby dan geen baby meer is, vind ik maar niks. Dat het eerste jaar van het leven van mijn mini alweer voorbij is, dat ik alweer een jaar mama van twee ben. Hoe kan de tijd zo snel zijn gegaan. Ik vind het onwerkelijk… De Pipster is zo vrolijk en tevreden… zo’n fijn kind…
Mama’s kindje
De Pipster is de afgelopen maanden steeds meer een mama’s kindje geworden. Papa is ook prima, maar als mama er is en hij is niet blij, dan wil hij het liefste bij mij zijn. Ze zeggen dat het een fase is, dus ik hoop dat die snel voorbij gaat. Niet omdat ik de extra knuffels niet fijn vind, maar wel omdat het soms wat onhandig is. Volgende week een uitgebreide blog over deze fase.
Baby af, hallo dreumes
Hij is ineens heel anders…. en hij heeft zo’n guitig bekkie. NEEE niet mijn kleine baby. Ik keek het filmpje terug en inderdaad, de Pipster was echt een mannetje geworden, echt een dreumes.
Maat overgeslagen
Afgelopen maand was het ineens weer tijd voor kleding ipv alleen leven in een romper. HIj heeft door de heerlijke zomer en de vakantie natuurlijk zo lang in minimale kleding geleefd, dat blijkt dat hij een volledige kledingmaat overgeslagen heeft. Hij zit nu echt al wel in maat 80.
Eten…
Eten is super belangrijk voor de kleine man. Hij krijgt nog twee flessen (ochtend en avond) en de derde fles is er bijna vanaf, deze bouwen we langzaam af. Hij eet alles wat hij voorgeschoteld krijgt. Krentenbollen zijn favoriet (al poept hij soms hele rozijnen) en die eet hij ook heel netjes. 1 tot twee boterhammen in de ochtend, hetzelfde in de middag (of een krentenbol). Dan nog fruit, een tussendoortje, wat thee of water en zijn groente. Al eet hij ook al wel met de pot mee als het kan.
Onbevreesd
Liep ik even naar de keuken vond ik die kleine man ineens op de derde trede van de trap. Ik schrok me kapot en terwijl ik (voor mijn gevoel) in slowmotion naar hem toe liep draaide hij zich om en viste ik hem nog net op tijd aan 1 arm van de trap. Tijd voor een traphekje. De Pipster heeft alle kasten al een keer open getrokken en is zoveel ondernemender dan de spruit was. Heel leuk om te zien, want hij klimt overal op en over, maar ik hou m’n hart soms vast. Toch valt hij onder andere ook beter…vallen opstaan en weer doorgaan, terwijl de spruit altijd op zijn hoofd viel. Even wennen zo’n ondernemende onbevreesde mini.
Bijzonderheden:
– Zijn eerste verjaardagscadeau is al in huis, maar verder ontken ik zijn verjaardag.
– Hij kan helemaal zelfstandig (met ons achter hem aan uiteraard) de trap opklimmen en bovenaan kijkt hij mega trots. kleine held
– Ik vind het zelf bizar dat de bevalling en het mini baby zijn alweer een jaar geleden is.
– De Pipster heeft alle mogelijke kasten leeg getrokken
– Billen of snoetenpoetsers uit het zakje halen en in je mond stoppen is zijn nieuwe hobby
– Hij bezig met oefenen met los staan.
Bizar zeg hoe snel dat jaar is gegaan, voor mijn gevoel is het ook nog niet zo lang geleden dat je je bevalling beschreef. En wat heerlijk dat hij zo’n wereldontdekker is, grappig he hoe dat zo kan verschillen per kind. Ook hoe ze vallen 🙂
Auteur
Jaaa hahaha het verschilt zo. Van de ene kant zijn ze zo hetzelfde, maar ook zo anders.