Post pregnancy tips, kwaaltjes, kilo’s en keuzes…Post pregnancy tag

Van kwaaltjes, tot zwangerschapskilo’s en van genietmomenten tot tips. Door Mamametpassie.nl werd ik gevraagd deze tag in te vullen. Hieronder lees je mijn post pregnancy ervaringen.

Hoe oud is je kindje nu?
Onze kleine grote spruit is 5,5 maand.

Hoe voel je je?
Goed! De eerste maanden waren mega fijn. Rond 3,5/ 4 maanden na de bevalling, had ik het soms even zwaar. Mijn bekken klachten bleven en onze spruit ging moeilijker slapen. Gelukkig gaat het nu weer heel goed.

Nog last van kwaaltjes?
Yep, te gespannen bekkenbodemspieren en instabiele bekken, grrrrr. Lastig, maar er wordt aan gewerkt. Verder zitten er nog wat hormonen in mijn lijf, dus ik jank om een pak melk. Zowel door

mooie als minder mooie dingen ben ik geraakt. Na 2 weken had ik bijna een kind geadopteerd, door een documentaire over adoptie, maar ook de reclame over ouderen mishandeling, met dat mannetje met die boot, bezorgde een dijkdoorbraak.
M’n haar valt nu ook uit en is zo snel vet,NEEE, ellende.

Is je eetlust veranderd?
De eerste weken na de bevalling had ik nog cravings. IJsklontjes verslond ik bij het leven. We kochten tijdens mijn zwangerschap zakken (het liefst crushed) ijsklontjes, er ging soms 5 kilo in een week doorheen. Ik had daar zoveel zin in continu. Nou ja, beter dan frikandellen zullen we maar zeggen. Gedurende de weken is dat langzaamaan afgenomen.

Zwangerschapskilo’s.
Ik heb een saai antwoord; ik heb geen idee.
Ik ging nooit op de weegschaal. Ik dacht dat als ik zwanger was, ik m’n gewicht vast niet erg zou vinden, want dan was het voor een goed doel, boy was I wrong. Ik zag dagen op tegen het verloskundigen bezoekje, omdat ik daar op de weegschaal moest. Totdat vriendinnen zeiden dat dit belachelijk was en dat het bezoek leuk hoorde te zijn. Met lood in mijn schoenen, vertelde ik mijn ‘probleem’. Wat een opluchting, vanaf week 18 ben ik niet meer op de weegschaal geweest.
Ik weet dat ik de kilo’s absoluut nog niet kwijt ben, ik zie het aan mijn lichaam en merk het aan mijn broeken. Werk aan de winkel dus.

Hoe kijk je terug op je zwangerschap?
Ik vond zwanger zijn fantastisch en ik mis m’n bolle buik. Ik was niet ziek en waar ik ‘last’ van had, nam ik voor lief, want ik was nou eenmaal zwanger. Terugkijkend vond ik het einde toch minder makkelijk. Ik was een walrus, hield vocht vast, had een hele hoge hartslag (130/140 in rust) en was continu buiten adem. Ik vond het echt heerlijk, maar ik ben blij dat ik weer normaal kan ademen en dat m’n walrus gehalte afgenomen is.

Liever nog zo’n zwangerschap of liever nog zo’n bevalling?
Beide nog een keer, mag dat ook? Naast m’n fijne zwangerschap, verliep mijn bevalling ook goed. Natuurlijk deed het verschrikkelijk veel pijn en was het heftig, maar met 7,5 uur, vind ik dat ik het best netjes gedaan heb. Ik had me op een veel heftigere bevalling voorbereid, ik dacht als ik van het ergste uitga, kan het alleen maar meevallen.

Zijn er dingen die je anders had gewild?
Niet veel eigenlijk. Als we dan toch moeten kiezen, had ik standje walrus graag wat minder gewild. Ik had echt een plofkop, helaas kun je vocht niet kiezen.
Wel zou ik de volgende keer een andere zwangerschapscursus volgen, yoga of zo.

Hoe is het met jullie kindje?
Super. Raf is onze held. Hij groeit mega hard, klets, lacht en speelt. We hebben ook momenten gehad dat we het even niet meer wisten, maar over het algemeen is het echt een heel tevreden, makkelijk menneke (afkloppen).

Hoe zijn de nachten?
Sorry, voor de mama’s met gebroken nachten. Onze spruit is echt een slaapkop. Hij kwam vanaf nacht 1, maar 1 keer voor een voeding en vanaf week 3 sliep hij door. In het begin tot half 6/6, maar dat werd langzaamaan steeds later, soms slaapt hij wel tot 9 uur. Nadat de klok werd verzet en Raf in diezelfde nacht naar zijn eigen kamertje ging (lekker gepland moeders) moesten we er soms uit om zijn speen terug te geven. Gelukkig slaapt hij nu meestal gewoon door.

Genietmomentje?
Het is echt niet altijd genieten. Vaak wel, dat klopt, maar als hij maar blijft huilen, geniet ik even niet meer.
Waar ik wel van geniet, is als hij ligt te slapen. Hij ligt dan zo ontspannen in zijn bedje, dat m’n hart overstroomd. Ik zou hem er uit willen pakken om te knuffelen en kussen, maar dan is dat slapen natuurlijk weer voorbij.
In de eerste 10 dagen rook onze spruit zo verschrikkelijk lekker. Wat vond ik het erg dat die bijzondere geur minder werd. Kon ik het maar bewaren.
Zijn melkcoma, zoals wij het noemen, vind ik ook heerlijk. Na de voeding, hangt hij helemaal ontspannen tegen mij aan om te boeren. Dat warme lichaampje, helemaal ontspannen, LOVE IT!

De grootste verandering?
Heel suf, maar ineens kwam het besef dat ik vanaf nu altijd mama ben en dat je dit niet meer kan (en wil) veranderen. Vanaf nu heb je de verantwoordelijkheid over een ander mensje en dit mensje zal, vooral de komende jaren, afhankelijk zijn van jou. Wij maken het leven van dit mensje. Dus hopelijk doen we dat goed.

Aan het werk?
Na een lang en heerlijk verlof, werk ik sinds een paar weken weer. Het echte leven is begonnen.

Jouw tip voor aanstaande moeders?
Ik had en heb vaak het gevoel ‘zomaar wat te doen’, met onze spruit. Geen idee, of je dus iets hebt aan mijn tips.
SLAAP in je kraamweek, koop een draagdoek/zak, maak foto’s en filmpjes, ga op vakantie, eet zoveel mogelijk beschuit met muisjes en RUIK heel veel aan je kleine spruit (FREAK).
Hoe lang heb je? Want ik kan nog wel even doorgaan.

Tot snel,

Liefs Jodi