Stress…Overwerkt of burn out??? Begint het zo???

Eerder schreef ik er al een artikel over en regelmatig kreeg ik de vraag ‘ Hoe doe je het?’ Het was eigenlijk prima te doen… Druk, maar goed te regelen, daar was ik oprecht van overtuigd…. Totdat…

Groei
Het langzaamaan drukker werd. Langzaamaan stegen het aantal bestellingen. Euforisch was ik als ik zag hoeveel bestellingen er gedaan waren, soms stress voelde ik als ik bedacht wanneer ik het moest maken…. maar heel lang kregen we het toch goed voor elkaar. Konden we leuke dingen doen en voelden we ons vooral heel erg goed. Natuurlijk was het soms heel druk, maar iedere keer dat het weer was gelukt, ik de pakketjes afleverde bij het postkantoor en we daarna leuke dingen konden doen kreeg ik juist weer meer energie…

Grens bereikt
Totdat blijkbaar mijn grens bereikt was, totdat ik het blijkbaar minder kon relativeren. Totdat er door steeds meer bestellingen (waar ik mega dankbaar voor ben overigens) en meer drukte op werk… geen ruimte meer over was in mijn hoofd.

Herkenning
Ik herkende het gevoel… 1 keer eerder heb ik me zo gevoeld. In de hectische en hormonale periode van een verhuizing 2 maanden nadat de Pipster was geboren. Ik herkende het gevoel…. of eigenlijk…. Ik herkende het niet hebben van mijn normale gevoel. Niet de normale vreugde op het moment dat we iets leuks doen, niet mijn normale kinderlijke blijdschap…

Ik kreeg alles nog steeds geregeld, maar leuke dingen waren maar even leuk en daarna was het snel weg. De vreugde was snel weg…. en er lag over alles een soort van waas. Ik kwam/ kom niet meer echt bij mijn gevoel…

Nadenken, plannen en constant bezig. Dat is zoals het nu gaat. Hoe gaaf ik het ondernemen ook vind, hoeveel ik ook hou van mijn blog en hoe trots ik ook ben op ons Feestje… Ik wil ook weer eens gewoon een dag niks hebben. Weekend voor leuke dingen en rust… Op de bank kunnen zitten zonder me schuldig te voelen of al de avond gepland te hebben met klusjes. Ik ben het beu om bij alle dingen die we in het weekend plannen rekening te houden met of dit voor de bestellingen wel uitkomt, want op maandag moet ik weer voor de klas.

Gevolgen
Mijn lontje is korter, ik ben sneller geprikkeld, vooral als het gaat om mezelf. Ik ben ineens weer om alles onzeker, wik en weeg weer meer dan ooit over wat anderen zeggen. Vervolgens ben ik daar dan weer snel boos over op mezelf. Want ik heb geen reden om me rot te voelen. Ik heb twee fantastische kinderen, een webshop die gigantisch groeit, de liefste volgers een fantastisch huis, de liefste man… en zo kan ik nog wel even doorgaan en toch…

Is dit…
Is dit dan overwerkt zijn? Stress? Het begin van een burn out? Ik weet het niet goed, maar fijn is het niet… Het is me gebeurt zonder er erg in te hebben… Het is me gebeurt, terwijl ik juist zo dankbaar en blij ben met hoe het gaat. Het is gewoon ineens gebeurt, ineens is het zover… Ik snapte nooit hoe mensen ineens een burn out konden hebben… maar begint dat dan zo?

Tijdelijk
Mijn geruststelling is, dat dit tijdelijk is… Dat ik nog maar een paar weken voor de klas hoef… Waar ik overigens ook weer spanning voor ervaar, want ondanks dat deze drukte meer dan ooit duidelijk maakt dat ik de goede keuze heb gemaakt, dat wil niet zeggen dat ik het niet spannend vind. Spannend hoe het leven straks gaat zijn, spannend hoe ik mijn laatste dagen ga ervaren, of ik mijn werk en mijn collega’s ga missen.

Geen medelijden met mij
Begrijp me niet verkeerd… Geen zorgen om mij…Ik hoef geen medelijden. Alles behalve dat, want wat is het gaaf wat ik mag doen. Dit gevoel bewijst meer dan ooit dat ik de goede keuze heb gemaakt om te stoppen in het onderwijs… Om voor mijn bedrijven te gaan en mijn droom te leven… Het is voor mij een eye opener, dat dit je dus ineens kan gebeuren… zonder dat je het perse door hebt….

Nog een paar weken… en dan begint mijn nieuwe leven… Althans… dan begint de zomervakantie… Nog een paar weken en dan kan ik in ieder geval een stukje loslaten…