Al 5 maanden lang ben ik een melkfabriek. Wees gerust zo voelt het voor mij totaal niet, maar heel reeel, zo is het natuurlijk wel. Mijn borsten produceren hele vieze, vette melk en als ik niet oppas overstroomt mijn reservoir. Hoe weet ik dat het vies is? Ja, ik heb geproefd. Mijn spruit groeit de spuigaten uit, dus het doet zijn werk en het is zijn lievelingseten (zou je gek aangekeken worden als je dat invult in een vriendenboekje?) Ik ben absoluut niet van de borstvoedings-maffia. Zo heb ik vanaf 4 maanden, 2 voedingen afgebouwd, omdat ik het niet zag zitten op mijn werk te moeten kolven. (ik weet dat dit wel mag) Ik heb een soort haat (soms) en liefde verhouding met borstvoeding, wil je weten waarom?
Liefde:
- Je hebt het altijd bij je, dus je hoeft niet bang te zijn dat je iets vergeet.
- Het is altijd op temperatuur. Super handig als je in Turkije bent en je kleine spruit besluit midden in een park honger te krijgen. Yep, ik moest daar aan de bak, maar met een doek over me heen was ik vet trots dat het lukte.
- Je spruit schijnt alles te regelen qua hoeveelheid en voedingsstoffen. Dus zolang je spruit groeit, hoef je je nooit druk te maken om hoeveelheden.
- Midden in de nacht hoef je niet aan de gang in de keuken.
- Het is eigenlijk niet de bedoeling, maar het is een ideaal troost middel als je het echt even niet meer weet.
- Dit is geen garantie en al helemaal geen voorbehoedsmiddel, maar vaak blijft je menstruatie langer uit als je borstvoeding geeft. Je kan je voorstellen dat dat HEERLIJK is.
- Ik ben vet trots dat mijn lichaam ook na de bevalling in staat is m’n kleine spruit te te laten groeien.
- Een van de grootste liefdes, is dat kleine warme lichaampje zo dicht tegen je aan.
- En dan als laatste; het handje van m’n spruit op mijn borst alsof hij hem vasthoud, SMELT.
Haat:
- In het ‘wild’ voeden (buitens huis), is niet altijd even makkelijk. Vooral in een restaurant waar mensen aan het tafeltje tegenover je net hun lunch zitten te verorberen. Het voelde alsof ik m’n voorgevel op hun bord legde. Smakelijk!
- Als vrouw is je kind qua voeding afhankelijk van jou. Al geeft je lief de voeding, dan moet je alsnog kolven. Wij hadden trouwens de deal dat mijn lief in de nacht de verschoning voor zijn rekening nam, voordat ik aan de bak moest.
-
Stuwing; wanneer je voeding op gang komt in de eerste week krijg je HUGE borsten. Vond m’n lief overigens erg interessant. Echt meloenen waren het bij mij en kei hard. Net alsof ze niet van mij waren. Dit doet pijn. Witte kool to the rescue (echt het werkt) Dit neemt gelukkig snel af, maar wanneer ze op springen staan, doet het weer pijn.
- Lekkende tieten. De een heeft hier meer last van dan de ander, maar ze kunnen tussendoor lekken. Vooral wanneer je aan je spruit denkt, of als hij gaat huilen. ’s Ochtends wakker worden in een melk ballet is in het begin ook niet gek.
- Je kan je voorstellen dat het niet handig is om een jurk helemaal omhoog te sjorren wanneer je kleine honger heeft. Je moet dus wel rekening houden met welke kleding je aantrekt.
- Om terug te komen op die lekkende tieten. Wil je een melkballet voorkomen, is het slim om zoogcompressen te gebruiken. Die blijven natuurlijk niet op je lichaam plakken. Dus ook ’s nachts moet je een bh aan.
- Deze is voor mij de vervelendste. Hormonen blijven langer in je lichaam, waardoor ik langer last had van de relaxine in mijn lichaam. Daardoor kreeg ik pijn aan m’n knieën, enkels, voeten, maar ook aan mijn handen. Heel gek. Gelukkig hebben niet veel vrouwen dit.
- De laatste kan voor vrouwen ook een liefde zijn. Ik ben echter niet blij met de omvang van mijn melkfabrieken, in tegenstelling tot mijn lief. Ze zijn veel te groot, ik lijk steviger en kleding is een drama, het zit of te strak bij mijn borsten of het hangt als een zak om me heen.
Ondanks dat de haat best groot lijkt, vind ik het afbouwen lastig. Hoe langer je voedt, hoe makkelijker het wordt en hoe meer liefde het wordt. Het is ook een soort afsluiting van de eerste periode als ik stop met de borstvoeding en jullie konden eerder lezen dat ik slecht ben in afsluiten. Ik geef nog een ochtend en 2 avond voedingen. We zien wel tot wanneer, soms ben ik ineens klaar voor iets. Dus hopelijk ben ik ook ineens klaar met de borstvoeding, of klaar om te stoppen.
Tot snel,
Liefs Jodi
Heel herkenbaar, al is bij mij de liefde nog steeds vele malen groter dan de ‘haat’, ik zie het meer als ‘vervelende bijeenkomstigheden dan echt haat trouwens ;-). Maar die jurkjes vind ik inderdaad ook echt wel haat! Ziet er niet uit helemaal opgesjord. Ach, je moet er iets voor over hebben, en het is niet voor eeuwig 😉
Auteur
Helemaal mee eens. Het woord ‘haat’ is ook wel ietsje overdreven 😛 haha