Wat ik niet wist van borstvoeding …..

Het vrouwenlichaam is een wonderbaarlijk brouwsel van moeder natuur. Ongelofelijk eigenlijk dat je als vrouw in staat bent een spruitje af te bakken en dat je dat spruitje daarna ook nog kan laten groeien, op iets wat jij produceert. Ik wilde graag proberen borstvoeding te geven, eerder las je al over mijn haat en liefde met borstvoeding, maar er waren een aantal dingen waar ik nooit over na had gedacht. Vandaar hier de dingen die fascinerend, vervelend, maar soms ook verwonderlijk waren.

Wat ik niet wist van borstvoeding;

• De eerste is misschien wel de meest schokkende geweest voor mij. Dat je namelijk in 1 tepel meerdere gaatjes hebt waar melk uit komt. Dit valt niet meteen op als je kleine drinkt, maar als je een groot toeschietreflex hebt of kolft zie je het duidelijk. BIZAR, een soort mini douchekop.
• Om terug te komen op dat toeschietreflex. Je memmen staan op springen, je kleine hapt aan en verslikt zich meteen, want die toeschietreflex is echt een toeSCHIETreflex. Het spuit zo naar binnen. Dit verschilt blijkbaar wel per vrouw. Bij mij viel het mee, maar ik heb verhalen gehoord, van horen zeggen, je kent het wel.
• Dat veel kleine spruiten na de grote klus (bevalling) meteen gaan happen en op zoek gaan naar je tepel. HOE KAN DIT?
• 

  In het wild

  Dat baby’s het horen te snappen die borstvoeding, maar dat er blijkbaar ook baby’s zijn die maar wat proberen en vervolgens heel boos worden, omdat het niet lukt.

• Dat het geven van borstvoeding alleen maar makkelijker wordt, hoe langer je het doet. Bij 1 maand dacht ik, pffff ik vind het nu al makkelijk, bij 2 maanden dacht ik, ooow ik ben nu echt op het punt dat het makkelijk is, maar zo ging het de maanden daarna nog wel even door. Het wordt echt steeds makkelijker.
• Dat je ook vet trots kan zijn als voeden ‘in het wild’ lukt, ipv dat het alleen ongemakkelijk is. Wanneer onze spruit, binnen no time aan hapte en ik mijn kleding netjes kon draperen, zat ik met trots te voeden. Aan een zwemplas of in een park in Turkije, of op een terras (wel aan de buitenkant). Maar heel eerlijk; ik heb ook wel eens met een spartelende, huilende spruit die weigerde aan te happen, maar wel honger had in de La Place gezeten aan een grote tafel (de stoelen waren handiger), waar dan ook weer een jongen bij kwam zitten, die er pas achter kwam wat ik aan het doen was toen hij zat. Awkward.
• Dat borstvoeding een wonderlijk middeltje is. Onze kraamhulp raadde aan een druppeltje borstvoeding na de voeding op m’n tepel te smeren en dan te laten drogen. Om kloven tegen te gaan. Ook vertelde ze dat je het ook op schrammetjes kon smeren op het gezichtje van je spruit.
• Dat er zoiets bestaat als voor en achter melk. Dat de voormelk, voor zit (duh) en dunner is en dat de achter melk pas later komt en dat die dikker is met meer voedingsstoffen en vetten.
• Dat borstvoeding echt heel erg vies is. In de eerste week heeft onze kraamhulp ons er toe aangezet om het te proeven. Toen vond ik het vooral een weeige smaak hebben en het was warm wat natuurlijk geen verrassing had moeten zijn want het kwam uit mijn lichaam, maar dat was het toch. Na 3 maanden gaf ik onze spruit een keer afgekolfde melk. Na het opwarmen wilde ik even voelen of het warm was en likte daarna mn vinger af. GATVERDAMME. Echt heel erg vies, een vettige smaak, die nergens mee te vergelijken is en blijft hangen in je mond. Bah.
• 

  Rugbyer in de dop

  Dat als je de eerste drie maanden door bent met borstvoeding geven, ik me nu heel goed voor kan stellen dat mensen tot een jaar door voeden. Terwijl ik dat eerst echt altijd bizar lang vond.

• Ze zeggen trouwens, dat borstvoeding heel zoet is voor je kleine, ik ben een echte zoetekauw maar ik proefde er niks zoets aan.
• Dat je een rugbyhouding hebt, om in te voeden. Net zoals de rugbyers met die bal onder hun arm over het veld rennen, neem jij je kleine onder je arm. Mijn lief (de rugbyer) zag dat wel zitten en mijn kleine spruit wilde in de eerste weken ook op geen andere manier drinken. Rugbyer in de dop?
• Dat er zoiets bestaat als een tepelhoedje. Een soort sombrero voor je tepel, zodat je kleine makkelijker kan aanhappen als het nodig is. Deze bestaat ook nog in verschillende maten en modellen, voor ieder wat wils, OLE.

Zoals heel veel ontdekkingen die je doet als je een kleine krijgt, waren dit mijn wonderbaarlijke ontdekkingen rondom borstvoeding. Misschien heb je er iets aan als je zelf nog een spruitje aan het afbakken bent. Waren er veel dingen die jij nog niet wist rondom borstvoeding?

Tot snel,

Liefs Jodi