Zwanger en Corona… Hoe ervaar ik het?

Vandaag vind ik het stom. Meestal ben ik vrij positief en kan ik van iedere situatie wel het positieve in zien, maar vandaag vind ik het gewoon even heel erg stom. Die stomme quarantaine, die stomme beperkingen, die stomme hormonen die me zo zo moe maken… Zwanger en corona… Wat vind ik er van???

Mijn hoofd is van mij, mijn gedachten zijn van mij, mijn plannen zijn van mij… Dus ik maak 100 plannen, 200 klusideeen en bedenk nog meer uitjes, maar alles is doordrenkt van hormonen en overstroomt door de quarantaine.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben dolblij dat we niet ziek zijn. Dolblij met deze zwangerschap, dolblij met ons fijne huis waar we in quarantaine zitten. Dus tegelijkertijd baal ik van mezelf en denk ik, kom op Jodi, verman je, niks om over te klagen en toch…. Vandaag vind ik het even heel erg stom.

Ik wil gewoon bij mijn ouders langs kunnen, de mannen daar laten logeren, omdat ze dat zo leuk vinden. Ik wil met vriendinnen afspreken, ik wil naar babywinkels, door rekken met babykleertjes struinen en fantaseren. Ik wil naar een stoffenwinkel, naar zwanger beurzen, ik wil naar een zwangere vriendin om haar spulletjes te bekijken om haar buik te zien en haar meisje te voelen. Ik wil mijn groeiende buik showen, ik wil een knuffel van de mensen die ik lief vind…. Ik weet dat het allemaal luxe dingen zijn, maar ik heb hier zo’n behoefte aan…. dus vandaag vind ik het stom.

Zwanger en Corona….

Ik was al aan deze blog begonnen nog voor ik het stom vond. Althans… overall is deze crisis waar we inzitten natuurlijk stom en verschrikkelijk en doen we wat mogelijk is om iedereen veilig te houden. Om gezond te blijven… om de ziekenhuizen niet te overladen en om op elkaar te passen. We doen het met liefde… omdat het moet… omdat het zo hoort, voor Nederland voor elkaar.

Van een reis in een crisis

Zoals ik eerder al schreef is de overgang van onze reis naar de crisis waar we nu inzitten wel heel hard. Van vrij zijn en alles kunnen, naar beperkt zijn en thuis zitten. We zijn intens dankbaar dat wij ons avontuur er al op hebben zitten en af hebben kunnen maken, maar het was even flink schakelen.

Echo ivm miskramen

Al op reis belde ik de verloskundige, in verband met eerdere miskramen wilde ik heel graag op tijd een afspraak hebben. Dus ik maakte een afspraak voor twee weken na onze reis, bij 7 weken een paar dagen. Dat was nog te overzien. Eenmaal thuis kwam al snel de mail… dat alle vroege echo’s werden afgelast. BAM rauw op mijn dak… Dit was een flinke klap…
Dit schreef ik toen…

Ik wil ook genieten…
Ik wil ook genieten en ontspannen, maar de tranen rollen over mijn wangen.
Een angst die soms groter is dan mijn mindset.
Dus ik struisvogel verder…
Deze mini voelt zo sterk maar tegelijkertijd ben ik zo bang daar in te geloven want wat nu als het toch mis gaat?
Ik verplicht mezelf contact te maken. Hoe klein je ook bent. Mijn hand op mijn buik denkend aan jou. Denkend aan hoe jij groeit en je goed voelt . Dat jij vol vertrouwen wacht tot je jezelf kan laten zien, hoe mooi je bent hoe sterk je bent.
Wij kunnen dit mini, wij kunnen dit…

We doorstonden de tijd… Het ging zo langzaam en als ik terug kijk toch best snel. Mijn buik begon te groeien, ik kreeg steeds meer typische zwangerschaps signalen en vanaf de termijnecho kan ik dan toch echt genieten. De echo in mijn eentje viel me alles mee. De verloskundige is een waanzinnig lieve vrouw en ik heb mooie foto’s en filmpjes mogen maken dus die kan ik nu nog af en toe bekijken.
Dus wat zijn dan voor mij toch de grootste nadelen???

Grootste nadelen van zwanger en corona

Het aller grootste nadeel vind ik mijn vermoeidheid in combi met de kinderen iedere dag thuis, een lief die gewoon naar zijn werk moet en dat er ook nog een webshop draaiende moet blijven. Het is echt goochelen met tijd. Het huishouden schiet er vaak bij in, want orders moeten weg en die kinderen moeten eten. Dit vind ik echt zwaar… maar daar zal ik niet alleen in zijn.
En verder:

-De 8 weken echo ging dus niet door, wat ik echt heftig vond.
– Alle controles en echo’s moet je alleen doen, zonder partner.
– Tussen 16 weken en 27 weken zullen er geen fysieke controles zijn bij de verloskundige, uitgezonderd van de 19 weken echo. Dus geen hartje luisteren, niet de normale controle om de 4 weken.
– 19 weken echo moet ik ook alleen naartoe.
– Het niet persoonlijk tegen mensen kunnen vertellen, geen knuffel kunnen krijgen… dat vond en vind ik stiekem best lastig.
– Verder zijn het gevoelsdingen… Precies zoals ik in het eerste stukje beschrijf. Het gewone normale genieten van de zwangerschap… er zijn dagen dat ik me goed voel en echt geniet, maar er zijn ook dagen dat ik zo baal van de situatie…
Hier vind je overigens een volledig overzicht van alle aanpassingen wat betreft je verloskundige bezoeken.

Er zitten echter ook zeker wat voordelen aan. Dus wel zo eerlijk om die ook te delen.

Voordelen zwanger en corona

– Ik heb geen wijntjes hoeven afslaan met gekke smoezen, want we gingen toch nergens heen.
– Achteraf gezien gaat de tijd toch bizar snel. Zelfs in deze tijd. Iedere dag lijkt op elkaar en ineens ben ik 13,5 week zwanger
– Ik hoefde mijn buik niet krampachtig in te houden, niemand die we zagen.
– Ik kon al twee weken in mijn sportbroeken en chill outfit lopen omdat mijn gewone broeken niet meer lekker zaten… niemand die ik tegen kwam of op bezoek kwam.
– Geen feestjes uitzitten terwijl je je ogen niet meer open kan houden.
– Geen ongepaste opmerkingen over mijn beginnend groeiende buik of borsten. Niemand die het ziet.

Creatief met corona

Je wordt ook wel creatief. Mijn ouders had ik na onze reis nog niet gezien, dus we wilden iets moois verzinnen om het mooie nieuws te delen. Dat werd de mini vlog waarin ik het aan mooie nieuws aan de mannen vertelde.
Ik stuur regelmatig naar een vriendin dat ze even een buikfoto moet sturen, zodat ik op de hoogte blijf van haar groei en dwing haar alle foto’s van aankopen met me te delen hahaha. Zo delen we toch onze zwangerschap, voor de derde keer samen.
Daarnaast vind ik het enthousiasme en de liefde van jullie, iedereen op Instagram en youtube zo hartverwarmend en bijzonder. Dat maakt alles weer wat leuker, dan voel ik me echt weer zwanger.

Dus zwanger zijn in tijden van Corona… Niet ideaal… en net als iedereen baal ik soms intens, maar alles komt goed. We zijn gezond. Ik hoef nu niet te bevallen, want dat lijkt me ook lastig in deze tijd. De zon gaat weer schijnen, mijn buik groeit rustig verder en ik wacht met smart op een eerste schopje… Want die kleine kiwi krijgt hier gelukkig allemaal niks van mee.